به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، نشست بررسی چالش های كودكان ترنسكشوال در جامعه ایرانی با حمایت انجمن حمایت از حقوق كودكان و با حضور اساتید، كارشناسان، پژوهشگران و مددكاران اجتماعی در این حوزه و جمعی از افراد ترنسكشوال برگزار شد.
این جلسه با بیان اینكه مردم، ترنسكشوال را با عناوین دیگری مثل تراجنسی ها، ترنس، تی اس یا افرادی كه هویت جنسی شان با هویت روانی شان فرق دارد، می شناسند شروع شد.
هادی شریعتی، حقوقدان و نایب رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق كودكان با اشاره به اینكه در مفاهیم و تعاریف حقوق كودكان، گروهی با عنوان كودكان نامرئی داریم گفت: این كودكان نامرئی بخشی از كودكان جامعه هستند كه به دلایل سیاسی یا امنیتی و اجتماعی در جوامع دیده نمی شوند و به حاشیه رانده و از جامعه طرد می شود. جامعه این كودكان را نمی بیند و آنها را در جمعیت آماری خود حساب نمی كند. ترنس ها بخشی از كودكان نامرئی هستند.
وی ادامه داد: وقتی از حق و حقوق در یك جامعه حرف می زنیم، باید سراغ متون قانونی در آن جامعه برویم. در جامعه ما بخشی از افراد جامعه سانسور می شوند. درباره حقوقشان یا قانون سكوت كرده یا به طور غیرشفاف ورود نمی كند. همین باعث تبعیض می شود و از دل تبعیض نیز بزه و آسیب های اجتماعی به وجود می آید.
او می افزاید: در قوانین كشورمان ترنسكشوال به رسمیت شناخته شده اما این كافی نیست. قوانین باید جنبه حمایتی داشته باشد نه فقط در چند ماده خلاصه شود.
* خنثی روانی
شریعتی با اشاره به اینكه پایه های حقوق در ایران برگرفته از فقه شیعه است تاكید كرد: در فقه شیعه از ترنس ها با عنوان خنثی روانی یا خنثی مشكل نامبرده شده و احكام مخصوصی هم در زمینه نماز، روزه، حج و حدود و قصاص درباره آنها وجود دارد. یكی از معتبرترین اسناد فقهی كه دائم در این زمینه مورد استناد محاكم قضایی قرار می گیرد كتاب تحریرالوسیله آیت الله خمینی است. درباره خنثی روانی احكام را در این كتاب نوشته و تدوین شده است.
وی اضافه كرد: در سال 1360 هم یك فتوایی از آیت الله خمینی صادر شد مبنی بر شرعی بودن تغییر جنسیت و این فتوا به عنوان یكی از مجوزهای معتبر عمل تغییر جنسیت در ایران استفاده می شود. در همین راستا احكام قضایی در این خصوص بیشتر بر اساس متون فقهی در نظر گرفته می شود چرا كه قانون مشخصی درباره ترنس ها نیست.
شریعتی بیان داشت: در همین زمینه یكی از چالش های اساسی درباره ترنسكشوال ها، نبود قانون منسجم، شفاف و جامع در این خصوص است. در قوانین اصلی ما دو تا سه ماده به صورت پراكنده و محدود به بحث ترنس ها پرداخته است. ماده 939 قانون مدنی كه درباره وضع تعیین ارث است و از واژه خنثی هم درباره ترنس ها استفاده كرده. همچنین بند 18 ماده 24 قانون حمایت از خانواده كه دادگاه صالح برای رسیدگی به درخواست تغییر جنسیت را دادگاه خانواده اعلام كرده است. در نهایت ماده 33 آیین نامه سازمان نظام وظیفه كه مربوط به معافیت های اعصاب و روان است.
این حقوقدان تاكید كرد: این قوانین بسیار محدود و تعیین تكلیفشان بیشتر بعد از انجام عمل تغییر جنسیت فرد است. حالا اگر یك ترنسكشوال توانایی عمل جراحی نداشته باشد به صورت خودكار از چرخه حمایت روانی خارج و هیچ حقوقی برای او در نظر گرفته نمی شود.
نایب رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق كودكان اضافه كرد: اما درباره كودكان برای اولین بار در ایران، بند دال از ماده 3 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب سال 97، كودكان ترنس را كودكان دارای اختلال هویت جنسی به رسمیت شناخته است. آنها را در دسته كودكان در وضع مخاطره آمیز قرار داده كه در مواد بعدی این قانون ساز و كار حمایتی برای این كودكان در نظر گرفته اند.
وی بیان كرد: طی این چند دهه فقط یك بند از یك ماده قانونی به بحث كودكان دارای مسئله اختلال هویت جنسی یا تراجنسی پرداخته است. از طرفی كنوانسیون حقوق كودك نیز به عنوان یك سند بین المللی كه مورد پذیرش دولت ایران قرار گرفته و در حكم قانون داخلی است، اشاره مستقیمی به كودكان با هویت جنسی متفاوت نداشته است. اما در ماده 2 پیمان نامه كه درباره اصل عدم تبعیض است، با توجه به وضع كودكان ترنسكشوال آنها در معرض تبعیض هستند و از این قضیه آسیب می بینند.
* كودكان ترنس قربانی همیشگی كودك آزاری
شریعتی ادامه داد: نبود یك قانون جامع باعث می شود كه كودكان ترنس قربانی همیشگی كودك آزاری باشند. مثل آسیب های در محیط های روانی، جسمی و حتی جنسی در محیط های آموزشی است. كودكی كه خلاف جنسیت خود در مدرسه لباس بپوشد یا رفتار كند با توهین و تحقیر و آزار یا توبیخ و اخراج می شود.
به گفته او، مواد 64، 65 و 66 آیین نامه اجرایی مدارس مصوب سال 79 با چشم پوشی نسبت به وضع دانش آموزان خاص امكانی را فراهم كرده كه فضا را برای توبیخ و اخراج دانش آموزان ترنس باز گذاشته است.
وی افزود: موضوع دیگر عدم شناخت از موضوع و مسئله ترنسكشوال است. اغلب مدارس هیچ شناختی از این موضوع نداشته و رفتار دانش آموز را حمل بر انحراف اخلاقی او می پندارند. به همین دلیل خیلی از این كودكان در مدارس آسیب دیده و افسرده می شوند و متاسفانه مددكاری هم در مدارس برای كمك به آنها وجود ندارد.
شریعتی بیان كرد: گاهی ما قانون را داریم اما انشای قانون به گونه ای است كه باعث می شود صاحب آن حق از حقوق خود بگذرد. مثل یكی از بندهای ماده 33 آیین نامه نظام وظیفه است. در یكی از این بندها ترنسكشوال ها از خدمت سربازی معاف شده اند اما در مورد آنها به عنوان یكی از مصادیق انحرافات اخلاقی عنوان شده است. این موضوع برای نوجوان 18 ساله ای كه تصمیم به استفاده حق خود برای معافیت دارد یك سد محسوب می شود. آیا باید این برچسب را بپذیرد یا به خدمت سربازی تن دهد كه آنجا با آسیب های بیشتری روبرو می شود.
وی افزود: تغییر انشایی این ماده باید تبدیل به یكی از مطالبات جدی نهادهای اجتماعی دربیاید.
نائیب رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق كودكان ادامه داد: بعضی ها ایران را به بهشت ترنسكشوال ها می شناسند. شاید به خاطر پایین بودن هزینه عمل تغییر جنسیت به نسبت كشورهای دیگر باشد یا صدور مجوز تغییر جنسیت در یك كشور اسلامی بوده اما این موضوع قابل درك نیست و امیدواریم یك روز فارغ از جنسیت، نژاد و طبقه درباره همه انسان ها از روی حقیقت و عدالت قضاوت شود.
* ترنس ها چه كسانی هستند؟
در ادامه این نشست، حسن موسوی چلك، رئیس انجمن مددكاران اجتماعی ایران با پرداختن به بحث كودكان ترنس گفت: من یك مددكار اجتماعی هستم و می خواهم از زمان شروع حمایت ها از این گروه در ایران صحبت كنم.
وی با بیان سابقه ای از وضع ترنس ها در ایران افزود: در گذشته اطلاعاتی درباره ترنس ها در دسترس نبود و نمی دانستیم آنها چه كسانی هستند. سال 83 من كارمند برنامه و بودجه كشور بودم. نگاه این بود كه باید با ترنس ها برخورد شود. همان دوره وزیر وقت بهداشت و درمان اعلام كرد كه هیچ مسئولیتی در قبال درمان این افراد ندارند.
چلك ادامه داد: آن زمان نگاه های اشتباهی درباره این افراد وجود داشت چون استدلال بر این بود كه تعدادشان كم است و هزینه های درمانشان بالا پس توجه زیادی به آنها نمی شد. در نهایت اما به این نتیجه رسیدند كه این افراد با بهزیستی بیشتر در ارتباط باشند. چرا كه بهزیستی خودش نیز علاقه مند بود در این حوزه وارد شود.
رئیس انجمن مددكاران ایران اضافه كرد: خیلی بد است شما شهروند باشید اما به رسمیت شناخته نشوید. تغییر نگاه به موضوع ترنس ها كار راحتی نبود تا اینكه با پیگیری های پی در پی سال 85 ، حدود 20 میلیون تومان كل اعتباری بود كه بهزیستی برای حمایت از ترنس ها و جراحی آنها قرار داد. آن هم كه آنها برای انجام این پروسه افراد باید راهی تهران می شدند و همین باعث اذیت شدن بیشتر آنها بود. این در حالی بود كه مجاب كردن سیستم با ذهنیت غلطی كه سیاستگذاران نسبت به این موضوع داشتند و همچنین فقر دانش و نبود ظرفیت های علمی و كافی درباره ترنس ها كار را سخت تر كرده بود.
وی خاطرنشان كرد: سال 85 من بار دیگر به بهزیستی برگشتم و همان دوره سعی كردیم كارهایی را برای ترنسكشوال ها انجام بدهیم. آن هم در شرایطی كه ما مخالفان زیادی از درون سازمان داشتیم. از نگهبانی و حراست گرفته تا دیگر افرادی كه مخالف رسیدگی به وضع ترنس ها بودند و اولویت برنامه هایشان روی كودكان كار یا زنان آسیب دیده متمركز بود. به همین دلیل برای تغییر این رویكرد به زمان نیاز داشتیم. جالب است بدانید 15 سال طول كشید تا لایحه اطفال و نوجوانان ترنس از مجلس بیرون آمد.
چلك با اشاره به كارهای انجام شده در زمان فعالیت او در بهزیستی اظهار داشت: در اولین قدم پرونده در استان ها تشكیل می شد و دیگر نیاز نبود ترنس ها به تهران بیایند. از طرفی میزان حمایت از ترنس ها به 5 میلیون تومان افزایش پیدا كرد كه آن موقع این رقم برای ما در بهزیستی خیلی بود. در همین راستا هزینه حمایتی را طی دستور العملی به مدیر بهزیستی استان می دادیم تا این افراد مجبور به آمدن به تهران نشوند. این در حالی بود كه پس از آن ترنس ها هم در گروه های هدف و حمایت سازمان بهزیستی جای گرفتند و در صورت لزوم از سایر خدمات نیز در صورت وجود منابع می توانستند بهره بگیرند.
* ترنسكشوال مفسد اخلاقی نیست
وی تاكید كرد: سازمان بهزیستی تا سال 92 هیچ مسئولیت قانونی در قبال ترنس ها نداشت. از طرفی جلسات مختلفی را با دوستان ترنس و مسئولان برگزار می كردیم تا آنها را با ترنس ها روبرو و حساسیت در این باره ایجاد كنیم. چرا كه برای حمایت از آنها به مشاركت اجتماعی نیاز داشتیم. این كار به تنهایی غیرممكن بود. باید سراغ خیلی از ارگان ها مثل پزشكی قانونی، نیروی انتظامی، پلیس امنیت اخلاقی، دادگستری، ثبت احوال، وزارت كشور و ... جاهایی بود كه باید با آنها ارتباط می گرفتیم.
رئیس انجمن مددكاران اجتماعی ایران اضافه كرد: در همین زمینه انجمنی غیردولتی برای حمایت از ترنسكشوال ها مجوز گرفت و تشكیل شد. بعد از این ما مشكل معافیت از خدمت بچه های ترنس را در دستور كار قرار دادیم. آن زمان در ماده 33 نظام وظیفه از ترنسكشوال ها به عنوان مفسد اخلاقی یاد كرده بودند اما در هیچ كدام از كارت های معافیت تا جایی كه من دیده بودم این عنوان را نمی نوشتند. منتهی بند مربوط به اختلال روانی را می زدند.
وی بیان داشت: در همین راستا موردی داشتیم كه دختر بود و بعدها پسر شد اما با این معافیت و عنوان نمی توانست جایی استخدام شود. به همین دلیل در ادامه با مسئولان نظام وظیفه در آن زمان مكاتبه كردیم و جلسه ای را با حضور ترنس ها تشكیل دادیم. آنها پس از این جلسات و شنیدن مطالبات ترنس ها در چند زمینه تغییر رویكرد دادند و پس از آن بیماری هورمونی یا غدد را ابلاغ كردند و به این ترتیب ترنس ها دیگر مشمول عدم استخدام نمی شدند.
چلك افزود: نكته بعدی درباره افرادی بود كه به سن سربازی می رسیدند. در این رابطه نظام وظیفه قبول كرد افرادی كه وضعیتشان مشخص نیست با نظر بهزیستی بتوانند معافیت موقت داشته باشند. این امر به همه استان ها ابلاغ شد اما قانونی نبود.
این مددكار اجتماعی ادامه داد: موضوع بعدی رسیدگی به مسئله شناسنامه ترنس ها بود. مثلا می گفتند فهمیه كوروش و كوروش فهمیه شده است. در حالی كه در خود قانون ثبت احوال این امكان وجود داشت كه این موضوع بیان نشود. آنجا هم مكاتبه كردیم و به این ترتیب نوشته می شد با استناد به كد فلان آقا یا خانم ایكس تغییر نام داده است.
* پزشكی كه غیرترنس ها را جراحی نمی كرد
وی بیان كرد: دغدغه بعدی ما پزشكان بودند. با پزشكان مختلفی صحبت كردیم و پزشكان را به افراد با ویژگی هایی كه داشتند معرفی می كردیم. مثلا دكتر كهن زاد یكی از دكترهای شریفی بود كه جراحی ترنس ها را با دقت و ظرافت انجام می داد. از طرفی اگر كسی ترنس نبود فقط برای دریافت هزینه، جراحی وی را انجام نمی داد. در این مسیر خیلی ها برای حمایت از ترنس ها قدم برداشتند. ما جزو معدود كشورهایی هستیم كه مدارك فرد پس از تغییر جنسیت نیز تغییر می كند. مثلا در انگلستان این اتفاق رخ نمی دهد.
چلك گفت: در زمان مسئولیت كلیپی از ترنس ها تهیه و در هیئت دولت پخش شد. ما گارد شدیدی را در دولت برای حمایت از این گروه داشتیم. در همین راستا دكتر كریمی در قم نیز از منظر فقهی روی این بخش كه رساله دكترایش بود كار كرد و خیلی رساله اش برای تغییر دیدگاه مراجع برای صدور فتوا به این موضوع كمك كرد.
وی ادامه داد: در همین دوره اولین گروه همیار را ترنس ها در تهران تشكیل دادند. رستورانی را با حمایت سازمان بهزیستی راه انداختند و همه این برنامه ها و تلاش ها باعث شد ما در سال اول تقریبا منابع اعتباری مان را در بهزیستی از 20 میلیون تومان به دو میلیارد تومان برسانیم.
* ترنس ها مشمول خدمات بیمه ای شدند
چلك با بیان اینكه سال 92 نیز اتفاق های مثبتی در این خصوص رخ داد اضافه كرد: آن زمان من مدیركل دفتر آسیب های اجتماعی وزارت رفاه بودم. اولین كاری كه انجام دادیم، جلب رضایت وزارت بهداشت و سازمان بیمه برای پذیرش بخشی از هزینه های درمان آنها بود كه در نهایت این قضیه مشمول خدمات بیمه ای شد و بیمارستان امام خمینی دفترچه های این افراد را می پذیرفت.
این مددكار اجتماعی ادامه داد: سال 92 ما آیین نامه اورژانس اجتماعی را نیز در هیئت دولت مصوب كردیم. ماده یك آیین نامه بهزیستی راجع به این گروه ها مسئولیت دارد. یعنی ترنسكشوال ها افراد مشمول اورژانس اجتماعی هستند.
وی افزود: حتی قرار بود از تایلند جراح بیاوریم. چرا كه كار جراحی آنها در مورد ترنس ها بی نقص بود اما وزارت بهداشت اجازه نداد. قرار بود آنها یك ماه در ایران حضور پیدا كرده و هم جراحی كنند و هم پزشكانی را در این حوزه آموزش بدهند. چرا كه در ایران عموما پزشكان زیبایی این كار را انجام می دهند. ما هنوز روانشناس، پزشك، پرستار، مددكار خوبی را تربیت نمی كنیم كه ترنس را خوب بشناسد و حمایت بدهد. اما در عرصه سیاستگذاری محدودتی برای حمایت از ترنس ها نیست. گاهی مواقع من به عنوان مجری قانون شاید در اجرا مشكل ایجاد كنم اما نظام حقوقی ما این موضوع را پذیرفته است.
چلك تاكید كرد: با وجود همه سختی ها و مشكلاتی كه هنوز ترنس ها با آنها درگیر هستند امروز خوشحالم كه به نقطه ای رسیده ایم كه امروز دور هم جمع شده و راجع به ترنس ها حرف می زنیم.
* انحراف جنسی در كارت پایان خدمت، چرا؟
در ادامه اما شریعتی در پاسخ به چلك درباره وضع نظام وظیفه ترنس ها گفت: متاسفانه هنوز در مورد ماده 33 نظام وظیفه بند 8 مشكل وجود دارد. در كارت پایان خدمت ترنس ها در حال حاضر انحراف جنسی قلمداد می شود و معافیت ترنس ها بر همین اساس صادر می شود.
پس از آن چلك گفت: این بخشنامه توسط خود نظام وظیفه ابلاغ شده است. من بخشنامه را از بهزیستی گرفته و این مطلب را پیگیری می كنم. چون آن بخشنامه در راستای همان ماده 33 بود و می دانم لغو نشده اما یك نمونه از كارت جدید را به من بدهید تا پیگیر این موضوع شوم.
در این میان یكی از ترنس های حاضر در نشست گفت: من معافیتم را گرفته ام و دعوای شدیدی در كمیسیون نظام پزشكی شهرمان داشتم. آنها می گفتند بندی كه به ما اختصاص داده اند برای روان درمانی است.
چلك افزود: بله در قانون چند ماده برای معافیت آمده و بستگی به آن كمیسیون بررسی می كند كه كدام بند را در نظر بگیرند. در واقع از آنجایی كه این افراد سالم هستند و می توانند اشتغال داشته باشند. بحث اختلال روانی مانع اشتغالشان می شود، آن بخش نامه در نظر گرفته شد. اما در نهایت مطالبه گری می كنیم تا مشكل این بند حل شود.
* معاینه به خاطر كنجكاوی
در همین رابطه یكی دیگر از ترنس های حاضر در جمع با اشاره به موضوعاتی كه باعث خدشه دار شدن عزت نفس بچه های ترنس می شود، به رفتارهای غیرعادی برخی از مسئولان انتقاد داشت و گفت: من مدارك پزشكی ام را كه برای معافیت می برم كامل است. هر وقت راجع به این موضوعات حرف می زنم حالم بد می شود. من بارها برای پیگیری معافیت اقدام كرده و بارها مورد معاینه پزشكان قرار گرفته ام. آن هم در شهر كوچكی مثل نورآباد لرستان. با اینكه همه مداركم كامل است اما همچنان می خواهند به خاطر كنجكاوی خودشان مرا معاینه كنند. چه لزومی به این كار است؟ این موضوع در شهرمان پخش شده و از لحاظ روحی به شدت ضربه خورده ام.
وی افزود: به خاطر همین مسائل مجبور شدم شهرمان را ترك كرده و به تهران بیایم. چون در آنجا مدام تحقیر و مسخره می شدم. حالا كارت معافیتم آماده و مراحل اداری اش طی شده . با وجود اینكه كارتم آمده به من زنگ زده و گفته اند یا می آیی معاینه ات كنیم یا كارتت را می شكنیم و از بین می بریم. اما من می دانم به خاطر كنجكاوی شخصی خودشان اصرار به معاینه ام دارند. وقتی كارتم آمده دیگر نیازی به این رفتار نیست و من نمی دانم چه برخوردی كنم.
در ادامه سامان ارسطو بازیگر، كارگردان و ترنسكشوال و یكی دیگر از سخنرانان این نشست در اعتراض به بدرفتار با ترنس ها اعلام كرد: مورد مشابه این آقا را یكی دیگر از بچه های ترنس نیز تجربه كرده بود. فردی كه این درخواست را دارد خودش یك بیمار جنسی است. من در تماسی به ایشان گفتم كه خودش را به یك روانشناس معرفی و با تهدید قانونی او را مجبور كردم كه كارت سربازی فرد مورد نظر را به پست داده و برای او ارسال كند. چون دو نفر از بچه های خرم آباد مشكل این آقا را داشتند و باید این موضوع حل شود.
* ترنس بودنشان را نمی پذیرند
ارسطو ادامه داد: مشكل ما این است كه بدون كسب آگاهی درست از جنسیت به دنبال دریافت یكسری از موافقت ها هستیم. نباید به غلط درباره ترنسكشوال ها گفته شود، این افراد بیمار و گناه دارند تا به آنها توجه شود. دوست داشتم هیچ وقت كسی با این قضیه موافقت نكند تا وقتی كه خود این مسئله به درستی معرفی و مطرح شود. امروز یك فرد ترنس چون به او گفته اند باید زن یا مرد شوی، ترنس بودنش را نمی پذیرد و خودش را مخفی می كند. حتی انجمنی كه در این زمینه با عنوان بیماران مبتلا به هویت جنسی تشكیل شده، غلط است. نمی توانیم چنین عنوانی را به كار ببریم.
وی افزود: سال 87 بودجه هر نفر ترنس 17 میلیون تومان بود. بهزیستی پول خوبی در اختیار داشت اما ترنس ها آن طور كه باید مورد حمایت قرار نگرفتند.
موسوی چلك، رئیس انجمن مددكاری اجتماعی در پاسخ گفت: كل مبلغ حمایتی ترنس ها از سال 86 ، پنج میلیون تومان شد. جراحی این افراد ممكن است 17 میلیون تومان بوده اما كمكی كه دولت انجام می داد 5 میلیون تومان بود.
* جراحان نابلد به ترنس ها آسیب می زنند
ارسطو در ادامه گفت: من سال ها است می جنگم و یك مبارز به دنیا آمده ام. همیشه یك ترنس هستم. چه با جراحی و چه بدون جراحی.
وی افزود: ما اقلیت جنسی فقط ترنسكشوالیم. هیچ پیله ای ندارم و نداشتم كه امروز پروانه شوم. پیله، مغز بیمار من است. لطفا ترنس هایی كه از این عناوین استفاده می كنند این موضوع را در ذهنشان خط بزنند.
بازیگر ترنس با بیان اینكه ترنس ها باید خودشان ذهنیتشان را عوض كرده و ترنس بودنشان را به عنوان بخشی از طیف جنس ها بپذیرند ادامه داد: من هیچ وقت به دنبال هویتم نبودم. كارت شناسایی، معافیت، شناسنامه هیچ وقت هویت درونی من را شامل نمی شود. من فقط اندام جنسی كه به اصطلاح به آن زنانه می گویند را جراحی و به جسم مردانه نزدیك كردم.
ارسوط گفت: مهم نیست جراحی انجام بدهید یا خیر. لطفا زیر تیغ جراحان به اصطلاح جراح نروید. با 5 میلیون نمی شود جراحی انجام داد. یكسری جراحی های اشتباه انجام داده و تمام عصب های حسی بچه ها را از بین می برند. اتفاقی كه به شدت باعث آسیب به آنها می شود.
وی با انتقاد به نادیده گرفتن شدن ترنس ها از سوی جامعه بیان داشت: حق و حقوق ترنس ها هنوز به درستی به رسمیت شناخته نمی شوند. ترنس بیمار نیست. عنوان بیماری برای آنها اشتباه است. ترنس، فقط ترنس است. اشتباه ما این است كه در این باره به دیگران توضیح می دهیم.
ارسطو تاكید كرد: مگر دیگران زن یا مرد بودنشان را توضیح می دهند؟ همان طور كه من مرد بودن یا زن بودن كسی را پذیرفته ام او نیز باید ترنس بودن مرا بپذیرد. یكی از مشكلاتی كه ما با بچه های ترنس داریم این است كه خودشان، خودشان را باور ندارند.
وی خاطرنشان كرد: عده ای از ترنس ها به خاطر ذهنیت های اشتباه جامعه و اینكه مردم آنها را بپذیرند به عمل جراحی اقدام می كنند. این عمل بدون شناخت كافی از بدنشان بوده و پس از آن پشیمان و آسیب های زیادی را متحمل می شوند. هزینه جراحی در ایران بیش از 80 میلیون تومان است و خیلی از ترنس ها قادر به پرداخت آن نیستند. پس چه سرنوشتی در انتظار آنها است؟ آیا تا زن یا مرد نشوند نباید كار كنند؟ نباید به فعالیت هایشان ادامه بدهند؟
این بازیگر افزود: گاهی در بعضی از مكان ها مرا به عنوان یك ترنس موفق معرفی می كنند. چرا؟ من هم یك انسان موفق هستم از زمانی كه متولد شده ام و فرهنگ جامعه با اطلاع رسانی های دقیق باید به سمتی برود كه مردم ترنس را باور كنند.
گزارش از فاطمه شیری
اجتمام* ف ش* 3063
تهران- ایرنا- سال ها است می جنگم. یك مبارز به دنیا آمده ام. من یك ترنس هستم. چه با جراحی و چه بدون جراحی. هیچ پیله ای ندارم و نداشتم كه امروز پروانه شوم. پیله، مغز من است. ما اقلیت جنسی فقط ترنسكشوالیم. بیمار نیستیم.