به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ در گذشته ای نه چندان دور دستفروشی زنان امری پسندیده نبود و در خیابان و ایستگاه های مترو و اتوبوس زنان دستفروش وجود نداشتند اما در چند سال اخیر این پدیده روز به روز در حال گسترش است و ما شاهد حضور زنانی هستیم كه برای تامین حداقل مایحتاج زندگی خود به كار فروش انواع كالاها در خیابان های می پردازند.
البته آمار دقیقی درباره زنان دستفروش وجود ندارد اما مشاهدات عینی نشان می دهد كه این افراد در حال افزایش هستند؛ زنانی كه از مشكلات متعددی همچون نبود امنیت، نداشتن مكان مناسب برای ارایه كالا، توهین و برخوردهای نادرست، رنج می برند. هرچند مردم و عابران خیابان ها به این افراد به چشم ترحم می نگرند و می كوشند، كالایی از آنها خریداری كنند تا بلكه كمكی كرده باشند اما دریغ از اینكه این پدیده به عنوان یك مساله برای كشور تبدیل شده است و كمك و همیاری نهادهای مسوول را می طلبد و تنها با خرید یك یا چند فرد قابل حل نیست.
افزایش پدیده دستفروشی زنان باعث شد تا پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا با «امیرمحمود حریرچی» جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره علت ها و راهكارها به گفت وگو بپردازد.
**وضعیت اقتصادی و افزایش دستفروشی زنان
امروز وضعیت اقتصادی مردم در حالت نامطلوبی قرار دارد، به گونه ای كه بر پایه آمارهای رسمی از 10 دهك جمعیت كشور پنج دهك فقیر هستند و سه دهك متوسط نیز روز به روز به طرف فقیر شدن پیش می روند. بنابراین هزینه های این افراد با آن چیزی كه درآمد آنها است، یكی نیست و هماهنگی ندارد و این وضعیت باعث شده است كه زنان نیز برای تامین بخشی از هزینه های خانواده های خود وارد بازار كار شوند. از این رو دیگر نمی توان گفت «مرد نان آور خانواده است» زیرا وضعیت كشور به گونه ای پیش می رود كه زنان نباید تنها به امور خانه بپردازند و تمام هزینه ها بر دوش مردان باشد. این وضعیت اقتصادی باعث شده است تا زنانی كه مهارت خاصی ندارد برای اینكه كمك خرج خانواده باشند در خیابان و مترو دست فروشی كنند.
**حس ترحم و دلسوزی نسبت به زنان دستفروش
شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه دست به دست هم داده است تا در سال های اخیر پدیده دستفروشی به ویژه در میان زنان رواج گسترده ای پیدا كند و ما شاهد زنانه شدن این پدیده باشیم. زنانی كه این كار را انجام می دهند بیشتر سرپرست خانوار هستند.
یكی از عوامل دیگری كه باعث شد تا دست فروشی به ویژه در میان زنان گسترش پیدا كند، حس ترحم و دلسوزی است كه از ناحیه شهروندان نسبت به آنها اعمال می شود؛ یعنی افراد جامعه وقتی مشاهده می كنند كه یك زن در حال دستفروشی است می پندارند كه او به خاطر نیاز مالی و تامین حداقل های زندگی خود این كار را انجام می دهد در حالی كه می توانست از راه های دیگری نیاز مالی خود را تامین كند. بنابراین مردم با میل، رغبت و حس ترحم از آنها خرید می كنند. چنین شرایطی باعث شده است تا دستفروشی مردان نیز در جامعه كاهش پیدا كند.
**دستفروشی یا تكدی گری
فارغ از اینكه عده ای دستفروشی را به عنوان یك شغل می دانند برای عده ای دیگر به نوعی رنگ تكدی گری به خود گرفته است؛ یعنی این افراد برای اینكه خود را تكدی گر نشان ندهند و نهادهای مسوول آنها را از سطح خیابان جمع نكنند و درآمدی هم داشته باشند، كالاهایی را می فروشند.
**راهكارهایی برای كاهش دستفروشی زنان
برای جلوگیری و كاهش دستفروشی زنان در سطح جامعه راهكارهای مختلفی وجود دارد كه یكی از آنها پیشگیری است؛ یعنی این افراد تا زمانی كه بتوانند مهارت خاصی كسب كنند از طرف دولت مورد حمایت و كمك قرار بگیرند تا بتوانند حداقل های زندگی خود مانند غذا، مسكن و ... را تامین كنند.
راهكار دیگر برای كاهش دستفروشی زنان، یارانه هایی است كه در سطوح مختلف پرداخت می شود. برای نمونه دولت می تواند به كارخانه ها، بنگاه ها و ... در جنبه های گوناگون معافیت هایی بدهد به شرط اینكه نیروهایی كه آموزش دیده و مهارت لازم را به دست آورده اند استخدام كنند؛ یعنی همان نیروهایی كه پیش تر دستفروشی می كرده اند و بعدها با استفاده از خدمات دولتی توانسته اند در شغل های گوناگون مهارت های لازم را به دست آورند.
بنابراین راهكار پیشگیری دستفروشی زنان باید به همراه توانبخشی باشد؛ یعنی زنان دستفروش از سطح جامعه جمع آوری شوند برای مدتی مورد حمایت های دولت قرار بگیرند تا در این زمان بتوانند مهارت آموزی كنند و بعد در بنگاه های مختلف استخدام شوند تا اینگونه شاهد كاهش این پدیده بود.
پژوهش9370**2002**9131
تهران- ایرنا- دستفروشی زنان پدیده ای به شمار می رود كه در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است و مهمترین علت آن را باید در وضعیت اقتصادی خانواده ها دنبال كرد كه بر پایه آن، این قشر از جامعه مجبور می شود برای تامین حداقل معاش خود به این كار بپردازند و مشكلات فراوان آن را تاب بیاورند.