شادی حق من است

دنیای بی رنگ و ریا، بی خشم و تزویر، یكرنگی و صفا، خلوص بی حد ،صداقت در بیان و رفتار و... همه صفات پسندیده دنیای كودكان است و از این رو می توان گفت؛ هر كودك نشانه خداست.
به خاطر این ویژگی هایی كه بچه ها دارند، حضرت مسیح می‌گفت: 'تا كودك نشوید، وارد ملكوت پدر آسمانی من نمی‌شوید' .
در مقدمه كنوانسیون حقوق كودك یونیسف آمده است: 'كودك باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود'؛ اما چه زود فراموش می كنیم دنیای كودكی مان را ، خواسته هایمان از پدر و مادر را و صدایی كه در لابه لای هیاهوی بزرگترها شنیده نمی شد.
كودك امروز پدر و مادر فرداست، كودك امروز مدیر و معلم فرداست، كودك امروز آینده فردای پر امید جامعه است؛ برای داشتن فردایی پر از صلح و امید و نشاط باید امروز نهال كودك را با عشق و محبت آبیاری كنیم.
شادی، بازی، تغذیه سالم، محیط امن و ... حق هر كودكی است؛ با كودك باید به زبان كودك سخن بگوییم، به قول مولانا ' چون كه با كودك سر و كارت فتاد * هم زبان كودكی باید گشاد'.
روز جهانی كودك بهانه ای برای ورود به جهان كودكان است؛ برای ورود به این جهان باید آگاهی های خود را فراموش كنیم و با ناآگاهی های كودكان مان همراه شویم، آموختن زبان كودكانه نیز قدم بعدی است.

** دنیای یكرنگ و بدون تظاهر كودكان
تا به حال توجه كرده‌اید كه گاهی اشك بچه در حالی كه از چشم‌هایش سرازیر می شود، هنوز به گونه‌اش نرسیده، از دیدن یك چیز خنده‌دار از ته دل قاه قاه زیر خنده می زند، اما اگر ما بزرگ ترها از چیزی ناراحت شویم اگر چه بعد از گذشت زمانی آن ناراحتی برطرف شود و در دل شاد هم باشیم، با خود می‌گوییم نباید به این سرعت شادی‌مان را بروز دهیم؛ پس سعی می‌كنیم آهسته و آرام از شادی به غم و از غم به شادی، تغییر چهره دهیم چون برایمان مهم است كه دیگران دربارۀ ما چه نظری دارند اما بچه‌ها این‌ گونه نیستند بلكه آنچه هست را می بینند و به دنبال تاویل و تفسیر نیستند.
بچه‌ها خیلی گریه می‌كنند در حالی كه ما بزرگ‌سال‌ها گریه كردن را زشت تلقی كرده و نمی‌دانیم كه از لحاظ روانی گریه كردن چقدر برای سلامتی مهم است.
بچه اگر خشم نشان می‌دهد، به واقع خشمگین است اما ما بزرگترها گاهی قند توی دل‌مان آب می‌شود ولی به تظاهر خشم نشان می‌دهیم و این به خاطر مصلحت‌هایی است كه در نظر می‌گیریم.
بچه‌ها تا وقتی كه احتیاج به چیزی نداشته باشند به سراغش نمی روند یعنی تا گرسنه نشوند سراغ غذا نمی‌روند و وقتی سیر شوند از آن دست می‌كشند؛ امّا ما بزرگ ترها درست برعكس این هستیم؛ به چیزی احتیاج پیدا نكرده به آن اقبال می‌كنیم بعد هم كه نیازمان برآورده شد، باز دست بردار نیستیم.

** كودكان مخالف كار و خشونت
مدیر كل بهزیستی آذربایجان شرقی امروز در آئین بزرگداشت روز جهانی كودك در تبریز، بهره مندی از سلامتی را حق همه كودكان دانست و گفت: خانواده ها كمك كنند تا كودكانی بدون معلولیت جسمی، شنوایی و بینایی متولد شوند.
محسن ارشد زاده خواسته كودكان را در كنار پدر و مادر بودن و در دامان هر دو بزرگ شدن عنوان و خاطرنشان كرد: كودكان مخالف سرپرست بد و كار اجباری هستند.
وی، رشد و بالندگی كودك را مستلزم حضور آنها در مهد كودك ها دانست و افزود: شخصیت كودكان در مهدها پرورش می یابد و یكی از شاخص های توسعه یافتگی هر كشوری را استفاده 70 درصدی كودكان از مهد كودك می دانند.
مدیر كل بهزیستی استان با بیان اینكه ما با معیارهای جهانی حضور كودكان در مهدها فاصله زیادی داریم، گفت: هنوز به پوشش 30 درصدی حضور كودكان در مهد كودك ها دست نیافته ایم.
ارشدزاده تعداد مهدهای كودك استان آذربایجان شرقی را یكهزار مهد اعلام و اظهاركرد: 500 مهد كودك روستایی در استان 15 هزار كودك را تحت پوشش دارند.
وی تعداد كودكان ثبت نامی در مهدهای استان را 46 هزار كودك اعلام كرد و گفت: بیش از 31 هزار كودك در مهد كودك های شهری ثبت نام كرده اند.
مدیر كل بهزیستی استان شادی، نشاط را حق كودك و لازمه رشد شخصیت آنها دانست و بر پررونق كردن مهدهای كودك و آموزش آموزه های دینی و اخلاقی در مهدها تاكید كرد.
به گزارش ایرنا، در سال 1946 بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، انجمن عمومی سازمان ملل به منظور حمایت از كودكان، مركز یونیسف را كه ابتدا انجمن بین المللی ویژه كودكان سازمان ملل نام گرفت ایجاد كرد.
در سال 1953، یونیسف یكی از بخش های دائمی در سازمان ملل و روز 8 اكتبر به عنوان 'روز جهانی كودك' نام گذاری شد.
وظیفه انجمن كمك به كودكان ، مراقبت از كودكان و برآوردن نیازهای اولیه آنها در سال های ابتدایی زندگی، ترغیب و تشویق والدین به تعلیم فرزندان است.
'روز جهانی كودك' بر همگان، خرد و كلان مبارك!
گزارش و ع: نعمت مرادپور** انتشار: محمد عزیزی راد
/518/6132