وقتی معماری به انسان آرامش می بخشد

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، معماری تاریخ یك ملت و جامعه را به همراه دارد از این رو باید از آن حفاظت كرد تا با معماری مجعول و نامناسب آمیخته نشود.

هنر معماری بی شك تنها هنری است كه تمامی مردم دنیا با آن در ارتباط هستند،در خانه، مدرسه، محیط كار، دانشگاه و .. هنر معماری در جریان است و ارتباطی ناگسستنی با مردم و زندگی آن ها در جوامع مختلف دارد.

معماری هنر به نظم درآوردن فضاست و انسان تا زمانی كه افعال خود را منظم نكند و به زندگی خود نوعی سازمان نبخشد نمی تواند فضا را به نظم درآورد.

معماری زندگی درست انسان را تعریف می ‌كند و راه را برای رسیدن بشر به سعادت روحی و روانی آسان می ‌كند .

رابطه انسان با فضای معماری رابطه ای روزمره است كه بخش مهمی از زندگی او را در بر می گیرد و ارتباطی ناگسستنی با مردم و زندگی آنان دارد این رابطه پیچیده تر از رابطه انسان با فضای هنری نقاشی و مجسمه سازی است، زیرا وی این فضا را از درون نیز تجربه می كند. از این رو بعد از قرن‎ها، هنوز مسأله اصلی معماری، فضا، زندگی و شیوه ارتباط بین این دو است.

فضای معماری كه اصلی ترین وجه معماری است، از طریق اصلی ترین جنبه زندگی یعنی خلاقیت ایجاد می شود. با اینكه فضای معماری به فضای زندگی انسان ها مربوط است، ولی این ارتباط از قالب خاصی نتیجه نمی شود. فضای زندگی به صورت الگویی از پیش تعیین شده، در جهان ایده آل‎ ها وجود ندارد، بلكه باید ایجاد شود و معمار مسوول ایجاد آن است.

بسیاری از هنرها (همچون نقاشی و مجسمه سازی و..) از دامان معماری برخاسته اند و این نشان می دهد كه در عرصه تاریخ تحلیلی هنر، معماری دارای محوریت منحصر به فردی می تواند باشد.



** آموزش معماری

محمدمهدی محمودی، عضو هیأت امنای انجمن مفاخر معماری ایران در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: معماری دانشی است كه معمار باید بیاموزد تا با طراحی محیط مصنوع به نحو مطلوب در روح و روان انسان تأثیر بگذارد، به دلیل ارتباط مستقیم فضای زیستی با روح و روان انسان، طراحی درست و مطلوب می ‌تواند تأثیرات مثبت و طراحی نامناسب اثرات مخرب داشته و حتی بی ‌تفاوتی و بی‌ معیاری در طراحی باعث دلمردگی انسان شود.

وی ادامه داد: تأثیر طراحی فضا بر انسان نسبت به عملكرد فضا متفاوت است، طراحی هر فضا با توجه به كاربری آن و قشر خاصی كه از آن استفاده می ‌كنند باید انجام گیرد، به طور مثال طراحی فضای مسكونی باید به نحوی باشد كه حس آرامش را در ساكنین بوجود آورد و فضای مذهبی در طراحی باید القا كننده ارتباط معنوی بوده و فضای ورزشی، شادابی و سرزندگی و تحرك را ایجاد كند.

وی خاطر نشان كرد: طراحی باید با زمان و نیاز بشر همسو باشد، طراح باید بر اساس نیاز جامعه و فرهنگ، خواسته‌ مخاطب را با علم خود تركیب كند تا طراحی مطلوبی شود و از طرفی نباید صرفا طراحی بر پایه علم و بدون لحاظ كردن خواسته مخاطب به افراد تحمیل شود.

محمودی خاطرنشان كرد: بنابراین طراحی مناسب فضا با در نظر گرفتن عملكرد و مخاطب و اجرای اصولی و منطقی در آسایش روح و روان تأثیر زیادی دارد.



**هنرمعماری ما چندان تناسبی با هنر انقلاب اسلامی ندارد

مدیر مركز معماری حوزه هنری در گفت وگو با خبرنگارفرهنگی ایرنا با اشاره به همسویی هنرمندان معمار و دیدگاه‌ های هنر انقلاب اسلامی افزود:ما جریان های مختلفی از پیش از انقلاب در هنر معماری كشور داشته ایم. یك جریان به شدت غرب زده بود و سعی می كرد با در نظر گرفتن شاخص های معماری مدرن و حذف شاخص های فرهنگی ایرانی - اسلامی، در هنر معماری، نوعی از معماری مغرب زمین را تحویل مردم دهد.

امیر محمد خانی در ادامه گفت: جریان دیگر جریانی بود كه گروهی اندكی از معماران با آن همسو بودند؛ در این نوع از معماری، هنرمندان بومی گرا بودند. این دسته از هنرمندان سعی كردند در فضاهای آكادمیك و دانشگاهی با كمك گرفتن از معماری سنتی و بومی كه برگرفته از هنر معماری اقلیمی ما بود، هنر معماری وطنی را ترویج دهند.

وی بیان داشت: اما جریان سوم و مهم ترین جریان، معمارانی بودند كه مسئله سرمایه را سرلوحه كار خود قرار داده بودند و سعی می كردند در همه حال مزایای اقتصادی را در نظر بگیرند. گروه سوم صرفا به سودجویی فكر كرده و بُعد هنری معماری برایشان مفهومی نداشت.

محمد خانی افزود: جریان اول كه آن را جریان غرب زده نام دادیم، به صورت خود به خود تا حدی از جریان هنر معماری ما حذف شد و خود را در جریان های دانشگاهی و تحقیقاتی پنهان كرد. جریان دوم كه هنر معماری بومی گرا بود، متاسفانه تقریبا از كشور ما هجرت كرد و در حال حاضر دیگر در هنر معماری ما جایگاهی ندارد. اما سومین جریان كه همان جریان سودجو و مصرفی بود، همچنان به قوت خود باقی است و هنر معماری را در چنگ خود دارد.

وی در ادامه گفت:هدف از اشاره به این جریانات آن بود كه بگویم هنر معماری ما چندان تناسبی با هنر انقلاب اسلامی ندارد و پس از انقلاب نیز نتوانست خود را با این فرهنگ همسو كند. حتی جریان سوم یا همان جریان صرفا اقتصادی سعی كرد از جریانات انقلاب اسلامی سواستفاده كرده و بیشتر خود را نمایان و ثروت اندوزی كند.

مدیر مركز معماری حوزه هنری خاطر نشان كرد: البته در بین هنرمندان و اساتید دانشگاهی در زمینه معماری همچنان هنرمندان برجسته و متعهدی وجود دارند كه به معماری، نه به دیده فنی پول ساز كه به دیده هنری گرانقدر نگاه می كنند اما این نوع تفكر و این هنرمندان در كنار جریان سودجوی معماری كم رنگ و كم اثر هستند. متاسفانه جریان سوم حتی به بطن مراكز دانشگاهی نیز نفوذ كرده و این موضوعی نامطلوب و نگران كننده است.

محمدخانی با اشاره به اهمیت نقش مركز معماری حوزه هنری افزود: حوزه هنری با تاسیس مركز معماری ثابت كرد درك بسیار بالایی از این هنر به عنوان یكی از هنرهای موثر هفت گانه دارد و آن را بخشی از كارهای فنی صرف و یا مقوله ای درآمدزا نمی داند. هدف مركز معماری در راستای اهداف حوزه هنری همین است كه به نحوی مجددا صاحبان اصلی هنر معماری را به عرصه بازگرداند؛ به طوری كه شاهد رشد هنر معماری به عنوان هنری اصیل و زیبا و بومی در سطح اجتماع باشیم.

به باور كارشناسان معماران باید با طراحی مناسب فضا و اجرای اصولی و منطقی بتوانند موجب آسایش روح و روان مردم شوند چون معماری تاثیر بسیاری در ایجاد آرامش دارد.

فراهنگ**9338**1569