زنگ خطر خالي شدن كشور از جمعيت عشايري به صدا درآمده است

سيد همت حسيني روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا، بيان كرد: نبود راه هاي ارتباطي مناسب جهت رفت و آمد به شهرهاي همجوار، وجود تفاوت در زندگي شهري و عشايري، نبود مكان هاي بهداشتي و درماني مناسب و همچنين كمبود امكانات آموزشي از مهمترين دلايل كاهش جمعيت عشايري كشور است.
وي افزود: بسياري از عشاير مجبورند براي تامين حداقل هاي زندگي خود به دليل نبود راه ارتباطي مناسب، كيلومترها راه را پياده طي كنند و اين مساله سختي هاي فراواني براي آنان ايجاد كرده است تا جايي كه تعداد قابل توجهي از زنان عشاير در زمان زايمان به دليل نبود راه مناسب، جان خود را از دست داده اند.
وي ادامه داد: وجود تفاوت در زندگي شهري و روستايي نكته مهم ديگري مي باشد كه در كاهش جمعيت عشايري كشور نقش داشته و بازنمايي رسانه اي نيز به اين مساله دامن زده است.
حسيني گفت: وجود مكان هاي بهداشتي و درماني در محل استقرار عشاير نيز يكي از مهمترين نيازهاي آنان است و بخش زيادي از عشاير اگر در نزديكي خود به خانه هاي بهداشت دسترسي داشته باشند، اقدام به مهاجرت نمي كنند.
وي بيان كرد: همچنين عشاير به دليل نبود امكانات آموزشي و تحصيلي مورد نياز در نزديكي محل اسكان خود، نگران آينده فرزندانشان هستند و راه حل آن را در مهاجرت به شهرها جستجو مي نمايند.
وي ادامه داد: تمام مشكلاتي كه عشاير كشور با آن مواجه هستند از جمله مسائل ياد شده قابل حل است و با به كار گيري راهكارهاي برنامه ريزي شده مي توان آن ها را برطرف كرد.
اين كارشناس امور عشاير گفت: براي حل مشكل راه دسترسي عشاير به مناطق همجوار مي توان از كمك هاي دولتي براي تخصيص زمين و تامين زيرساخت ها و از كمك هاي خيران كشور براي امور روبنايي و آماده سازي كامل جاده ها استفاده كرد.
وي افزود: همچنين براي تامين نيروي درماني و آموزشي مورد نياز در مناطق عشاير نشين، مي توان از فرزندان با استعداد خود عشاير استفاده و آنان را پس از سپري كردن دوران تحصيل با قيد تعهد خدمت، در مناطق مورد نياز مستقر كرد.
وي ادامه داد: در خصوص وجود تفاوت ميان زندگي شهري و عشايري نيز بايد علاوه بر افزايش سطح كمي و كيفي امكانات در مناطق عشاير نشين، بر روي مزاياي زندگي سالم و باصفاي عشايري تاكيد و سختي هاي زندگي شهري براي عشاير در فكر مهاجرت بيان شود تا آنان از تصميم خود منصرف شوند.
حدود يك و نيم ميليون تن از جمعيت كشور را عشاير تشكيل مي دهند؛ آنان سالانه 200 هزار تن گوشت قرمز و 400 هزار تن انواع لبنيات را توليد و روانه بازار كشور مي كنند.
7405/ 6133/