۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۱۰:۲۴
کد خبر: 83307076
T T
۰ نفر
آسيب اجتماعي پيامد نبود فرهنگ گفت و گو در خانواده

اصفهان - ايرنا- بي توجهي به فرهنگ گفت و گو در خانواده به اعتقاد روانشناسان و كارشناسان حاضر در ميزگرد ايرنا اصفهان موجب تعضيف بينان اين نهاد مهم اجتماعي و مهم تر بروز انواع آسيب هاي اجتماعي در جامعه شده است كه بايد براي رفع اين معضل فراگير تدابير اصولي انديشيد.

به گزارش ايرنا، مهارت گفت و گو در بين اعضا براي تحكيم بنيان خانواده و با هدف پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي و بهبود كيفيت زندگي از ضرورت هاي امروز اين نهاد است كه متاسفانه مورد غفلت واقع شده و موجب تضعيف و اختلال در پيوند بين فرزندان و والدين شده است.
بر اساس مطالعات انجام شده براي داشتن خانواده اي سالم، در طول شبانه روز بايد هزار و 500 كلمه بين اعضاي خانواده مبادله شود در حالي كه اكنون به 500 كلمه كاهش يافته و اين رقم در استان هاي كشور متفاوت است، در مطالعه ديگري گفته شده در 10 سال پيش تاكنون گفت و گوي بين اعضاي خانواده ايراني از 2 ساعت به 20 دقيقه كاهش يافته است.
در گذشته و در زندگي سنتي اعضا يك خانواده دور هم جمع مي شدند و از سير تا پياز مسايل ريز و درشت زندگي همديگر صحبت مي كردند و راه حل مشكلات را مي يافتند و با گفت و گوهايي كه بين آنها رد و بدل مي شد، صميميت آن ها بيشتر و مستحكم بود.
به هر حال چالش كاهش گفت و گو در ميان خانواده هاي ايراني يك آسيب مهمي قلمداد مي شود، همين آسيب، زمينه ساز طلاق هاي عاطفي زيادي در جامعه ايران شده است.
وقتي گفته مي شود از هر دو ازدواج يك ازدواج در مرحله طلاق عاطفي است بدان معني است كه خانواده ها گفت و گو نمي كنند، زوج ‌ها در كنار هم زندگي مي‌ كنند، ولي ارتباط كلامي و عاطفي بين آنها كمرنگ است و يا وجود ندارد.
به اعتقاد كارشناسان خانواده در ايران يكي از نظام هاي قديمي در شكل دهي سنت ها، آداب و رسوم اجتماعي و خانوادگي بوده و صميمت بين اعضا يكي از موارد مهم در خانواده هاي موفق است، ارتباط نزديك، گفت و گوي صميمانه و رفع مشكلات با گفت و گو از بهترين راه حل هاي رسيدن به تفاهم در ميان خانواده ها و لذت برن از كانون گرم خانواده است.
فراگيري مهارت و هنر گفت و گو بسيار مهم است چرا كه در جامعه امروزي ايران پايين آمدن نرخ گفت و گو بحراني است كه گريبانگر خانواده هاي ايراني شده است.
بسياري از آسيب هايي كه متوجه يك خانواده مي شود در اثر عدم رسيدن به نقطه تفاهم ايجاد مي شود، تفاهم از گفت و گو بين اعضا خانواده شكل مي گيرد و همه افراد بايد ياد بگيرند كه هر مساله اي را چه مثبت و منفي با گفت و گو حل و به راه حل مسالمت آميز دست يابند.
در زمان حاضر خانواده هاي ايراني روز به روز از خانواده سنتي فاصله مي گيرند و به سمت خانواده مدني پيش مي روند، در اين شرايط گذار ' گفت و گو و شنيدن هاي با كيفيت' يكي از ضرورت هاي جامعه و خانواده هاي ماست.
اساسا مهارت گفت و گو را بايد از كودكي تمرين كرد، اما متاسفانه نظام آموزشي ما دانش آموزان را به عنوان افراد گفت و گو محور تربيت نكرده و اين مساله يك معضل و بحران است كه در كشور شكل گرفته و موجب بحران سكوت در خانواده ها شده است.
مهارت گفت و گو به دوران كودكي انسان بر مي‌گردد اما متاسفانه در بسياري از خانواده‌ هاي ايراني پدر و مادر اين امكان را براي فرزندان فراهم نمي‌ كنند كه خواسته ‌ها و مشكلاتشان را از طريق گفت و گو حل كنند، بهترين روش براي حل مشكلات استفاده از گفت و گو و مذاكره با طرف يا طرف‌ هاي مقابل است، وقتي افراد اين توانايي را نداشته باشند به كارهاي ديگر دست مي‌ زنند.
فردريش نيچه در كتاب 'انساني بسيار انساني' مي گويد تا زماني كه دو نفر حرفي براي گفتن و گوشي براي شنيدن دارند، مي شود به عمر ارتباطشان اميد داشت.
تراكم گفت گو نكردن و شنيدن هاي بي كيفيت و آسيب هايي كه به دنبال دارد تنها مخصوص نهاد خانواده و فرزندان نيست، اين آسيب در عرصه هاي عمومي و سازمان هاي ما زياد است، مديراني كه تحمل و حوصله شنيدن صداي كارمندان را ندارند و كارگراني كه در طول سال امكان گفت و گوهاي موثر با كارفرما براي آنان مقدور نيست و خشونتي كه به جاي گفت و گو در عرصه هاي عمومي نشسته است و اين فضا را بيشتراز هر زمان ديگر مورد تهديد قرار داده است.
در حقيقت حوزه عمومي، عرصه فكر، گفت و گو، استدلال و زبان است و جامعه ايراني اين روزها به شدت بيشتر با اين عرصه اي كه كمتر در طول تاريخ با آن مانوس بوده، فاصله مي گيرد.
بر اين اساس مي توان گفت ايران گرفتار جامعه اي 'بي گفت و گو و شنيدن هاي بي كيفيت' شده است كه افراد در آن مونولوگ وار روز را و شب را سپري مي كنند و در حوزه هاي عمومي كنشگري فعال و اثرگذاري ندارند، اگر بخواهيم مشكلات جامعه ايراني را به طور بنيادين بررسي كنيم، بي گمان فقدان فرهنگ گفت و گو و شنيدن هاي بي كيفيت، يكي از مهم ترين و اساسي ترين چالش هاي است كه بايد در اولويت ترميم و اصلاح قرار گيرد، حالا كه انبوه از نگراني ها هر روز جامعه و خانواده هايمان را آزار مي دهد بايد از آغاز شروع كرد و تمرين كنيم شنيدن را و گفتن را .
خبرگزاري جمهوري اسلامي استان اصفهان در همين ارتباط ميزگرد با عنوان ' آسيب هاي نبود فرهنگ گفت و گو در خانواده ها و و پيامدهاي ناشي آن را ' با حضور مجتبي ناجي معاون اجتماعي اداره كل بهزيستي استان اصفهان، عليرضا معماريان روانشناس و مشاور ارشد انجمن مثبت گراي ايران ، حسين خاكشور مسئول واحد مشاوره اداره كل بهزيستي استان اصفهان، ام البنين عصمت پناه مشاور و مدرس مهارت هاي زندگي و مطهره ميردامادي روانپزشك و نايب رئيس انجمن روان درماني اصفهان برگزار كرد.

**مهارت گفت و گو مولد و موثر در بين اعضاي خانواده مغفول مانده است
رئيس انجمن روانشناسان مثبت گراي ايران گفت: مهارت گفت و گو مولد و موثر به عنوان يكي از نيازهاي اساسي و مهم اجتماعي در بين اعضاي خانواده مغفول مانده است.
عيلرضا معماريان در ميزگرد ايرنا اصفهان گفت و گو را يك موضوع استراتژيكي در جامعه بيان كرد و افزود: گفت و گو يك شاخص سنجش در بين اعضاي خانواده، موضوعات اقتصادي و سياسي است و هر چقدر اين مولفه دقيق و بهتر در هر حوزه عمل بشود نتايج موثري را به همراه دارد.
وي فقدان حلقه گفت و گو در بين اعضاي خانواده را عامل بسياري از مشكلات اعلام كرد و اظهارداشت: اگر اين موضوع مهم در بين اعضاي خانواده فراموش بشود بسياري از مشكلات از جمله طلاق، فرار از خانه، ورود به مسيرهاي انحرافي و ناراحتي هاي روحي و رواني ايجاد مي شود.
وي ادامه داد: با بررسي هايي كه بر روي پرونده هاي طلاق انجام شده نبود گفت و گوي صحيح بين زن و شوهر موجب بروز مشكلات و پيامدهاي بعدي آن كه نهايت به طلاق منجر شده است و اگر در ابتداي زندگي مذاكره و صحبت با همديگر در خصوص تمام موضوعات به صورت دقيق و مولد انجام مي شد زندگي آن ها دچار چالش و اختلاف نمي شد.
اين روانشناس مدل گفت و گو را موضوع مهمي بيان كرد و گفت: در موضوع گفت و گو با همديگر بايد اصول و مباني مثل صحبت دو طرفه، احساس وضعيت و توجه همه جانبه حفظ شود وگرنه صحبت يك طرفه و يا با انتقاد و تندي را نمي توان گفت و گو بيان كرد.
وي بحث و تندي در صحبت را گفت و گو موثر ندانست و تصريح كرد: در بسياري از مواقع والدين و يا زن و شوهر با لحن تند با همديگر بحث و دعوا مي كنند كه اين يك مدل مذاكره موثر و مولد نيست و اين موضوع ممكن است چالش ها را نيز دوچندان كند.
وي متقعد است كه نقاط مشترك فكري و سليقه اي در محيط گفت و گو بايد مورد توجه قرار گيرد و اختلافات مبناي گفت و گو و تصميم گيري ها نباشد كه چنين اتفاقي پيامدهاي بدي را براي تداوم اين نشست ها دارد.
وي اضافه كرد: در گفت و گوي اصولي و صحيح بايد نگاه بالا به پايين حذف شود چرا كه در برخي مواقع چنين موضوعي به مقاومت و لجبازي از سوي يك طرف منجر خواهد شد.
مشاور ارشد انجمن جهاني مثبت گرايي بيان كرد: فاصله ارتباطي بايد در موضوع گفت و گو مورد توجه باشد زيرا اگر همديگر را در هنگام صحبت ببينيم و احساس كنيم اهميت و جايگاه آن ها بيش از صحبت به صورت تلفني و يا پيامكي است.
وي اضافه كرد: تكنولوژي و وسايل ارتباطي جديد بايد تقويت كننده ارتباط باشد و اين شرايط را تسهيل كند اما اين شرايط نبايد مانع از ارتباط حضوري و در كنار همديگر بودن اعضاي خانواده باشد.
وي حجم بالاي ساعت كاري پدر و مادر و همچنين همسويي با وسايل ارتباطي و شبكه هاي اجتماعي را از عوامل كاهش گفت و گو در بين اعضاي خانواده بيان كرد و اظهارداشت: وقت زيادي از پدر و مادرها براي كسب درآمد و رفع نيازهاي اقتصادي خانواده صرف مي شود و اين موضوع مانع از حضور در بين اعضاي خانواده و گفت و گو شده و تامين نياز اقتصادي بر تامين نيازهاي روحي سايه افكنده كه اين معضل جدي براي جامعه و در بروز مشكلات روحي و اجتماعي نقش داشته است.
معماريان خاطرنشان كرد: نبايد نيازهاي اقتصادي بر آرامش و ايجاد محيط صميمي خانواده اثر بگذارد زيرا خانواده علاوه بر نياز اقتصادي به آرامش، دوستي، گفت و گو و ارتباط بين فردي نيازمند و بي توجهي به اين موضوع پيامدهاي بدي را دارد.
وي نبود دانش و مهارت براي گفت و گو را از ديگر چالش هاي اين عرصه دانست و تصريح كرد: روش گفت و گوي سالم و اهميت آن در بين اعضاي خانواده در كشورمان تبيين و تشريح نشده و اين بي توجهي پيامدهاي زيادي را به همراه داشته كه ازجمله آن آمار بالاي گرفتاري در آسيب هاي اجتماعي است.
وي مسئولان و فعالان اجتماعي را بر فرهنگ سازي و مهارت آموزي در حوزه گفت و گو را خواستار شد و افزود: اگر اين مهارت مهم اجتماعي و انساني در جامعه توسعه پيدا كند و جايگاه واقعي خود را بيابد آنگاه افزايش صميميت، كاهش طلاق و سلامت روحي جامعه تضمين مي شود.
رئيس انجمن روانشناسان مثبت گراي ايران با اشاره به اهميت صميميت براي گفت و گو افزود: يادآوري شرايط مثبت در زندگي به تقويت صميميت براي برقراري يك رابطه و صحبت مناسب لازم است و بايد اين موضوع را هميشه مورد توجه داشته باشيم.
وي ادامه داد: در محيط گفت و گو نبايد انتظار داشته باشيم كه همه موافق ما باشند چون چنين درخواستي عاقلانه و صحيح نيست و اگر مي خواهيم كسي به ما انتقاد نكند بايد مطالب خود يك جايي بنويسم و پنهان كنيم تا اينكه دسترسي به آن براي ديگر افراد فراهم نشود و آنگاه همه چيز بر اساس انتظار ما باشد كه البته چنين كاري صحيح نيست و روابط ما قطع خواهد شد.
وي پذيرش انتقاد را يكي از شاخصه هاي عقلانيت بيان كرد و يادآورشد: براي ارتقاي جايگاه خود بايد تلاش ويژه داشته باشيم و با انتقاد پذيري به رشد و پيشرفت خودمان توجه كنيم و همواره عملكرد و كارهاي خودمان را مورد بررسي و ارزيابي قرار دهيم.
معماريان در بخشي از صحبت هاي خود قرار گرفتن در حالت بيان طرف مقابل را در برقراري يك رابطه و گفت و گوي مولد مهم اعلام كرد و خاطرنشان كرد: احساسات طرف مقابل كه شاد، غمگين، گريان و هر حالت ديگر است را بايد پذيرفت و آن را در درون و ظاهر خود ايجاد كنيم تا رابطه بهتر برقرار شود.
وي نسبت دادن ويژگي هاي مثبت به طرف مقابل گفت و گو را در اعتلاي اين اتفاق مهم دانست و بيان كرد: اگر ويژگي هاي مثبت طرف مقابل برشمرده شود آنگاه روابط بهتر برقرار و محيط گفت و گوي خوبي در بين اعضاي خانواده اتفاق خواهد افتاد.
وي با اشاره به اينكه گفت و گو در خانواده فعاليت گروهي و كار جمعي را تقويت مي كند، افزود: اگر اين كار در خانواده انجام شود آنگاه اعضاي خانواده به سمت عضويت در جمع افراد منحرف و گروه هاي فساد نخواهند رفت.
اين استاد روانشناسي دانشگاه ادامه داد: اگر فرزند خانواده در جمع پدر و مادر، خواهر و برادر و فاميل ديده شود ديگر براي تامين اين نياز خود به سمت بزهكاري و رفتارهاي غلط و پرخطر نمي رود پس بايد اين محيط خوب در جمع خانوادگي تشكيل تا پيامدهاي شوم اجتماعي از اين حريم خوب دور شود.
وي معتقد است بايد در جامعه فعاليت هايي در راستاي فرهنگ سازي اين دسته از مهارت ها انجام شود تا اينكه از بحران ها و مشكلات اجتماعي مصون بمانيم و تشكل هاي مردم نهاد و مدارس را بر انجام چنين فعاليت هاي آموزشي توصيه كرد.

** آموزش مهارت هاي زندگي و روابط اجتماعي در جامعه به جايگاه واقعي خود نرسيده است
مسئول واحد مشاوره اداره كل بهزيستي استان اصفهان گفت: آموزش مهارت هاي زندگي و روابط اجتماعي در جامعه به جايگاه واقعي خود نرسيده و اهميت آن شناخته نشده است.
حسين خاكشور در ميزگرد ايرنا بي توجهي به مهارت هاي مهم زندگي از جمله توانمندي در صحبت و گفت و گو را يكي از چالش هاي مهم اجتماعي اعلام كرد و گفت: بي توجهي به اين دسته از نيازهاي بشري آمار و حجم پرونده هاي پيامدهاي شوم اجتماعي را افزايش داده و با وجود چنين زنگ خطري اما بازهم بي توجهي ها در برخي موضوعات همچنان ادامه دارد.
وي ادامه داد: مدارس و دانشگاه هاي يكي از مهمترين مراكز براي آموزش و ارتقاي مهارت هاي زندگي هستند كه اين مراكز كمتر به اين موضوعات مهم مي پردازند و افراد كمتر با اين مهارت ها آشنا مي شوند.
وي با اشاره به اينكه براي آموزش مهارت هاي زندگي از جمله گفت و گو بايد سرمايه گذاري شود، تصريح كرد: نبود فضاي گفت و گوي صحيح و مناسب در بين اعضاي خانواده باعث سست شدن اين بنيان اساسي شده و افراد خانواده دچار انزوا و يا مسيرهاي غلط را انتخاب كرده اند.
اين روانشناس سازمان بهزيستي آموزش روابط سالم و تقويت آن را بسيار مهم بيان كرد و گفت: روابط سالم و ايجاد محيطي براي گفت و گوي موثر و مولد قادر به رفع هيجان هاي منفي و بهبود اوضاع روحي افراد خواهد شد اما بي توجهي به اين موضوعات پيامدهاي بدي را به همراه دارد.
وي ادامه داد: بسياري از روابط بين افراد به دليل نداشتن آگاهي و بحث و گفت و گوهاي انتقادي و تند به يك رابطه ناسالم تبديل شده و آرامش روحي و رواني آن ها را تهديد كرده كه اگر آموزش هاي لازم تبيين و تشريح شود كه از بحث هاي بي فايده جلوگيري به عمل آيد آنگاه دعوا و مشاجره ها كاهش خواهد يافت.
وي از وجود محيط سخت و بدون انعطاف در بين اعضاي برخي از خانواده ها را مورد انتقاد قرار داد و اضافه كرد: فعاليت هاي كاري بيرون منزل و خستگي ناشي از امور روزانه نبايد محيط خانواده را تحت تاثير خود قرار دهد و آرامش و صميميت را دچار مشكل كند.
وي يادآورشد: اختصاص زمان و فرصتي براي گفت و گو با اعضاي خانواده يكي از نيازهاي مهم و اساسي است و غفلت و فراموشي اين مولفه مهم زندگي مشكلات غيرقابل جبراني را ايجاد مي كند.
خاكشور نبود دانش از مهارت هاي سواد رسانه اي در جامعه اي كه رشد و پيشرفت تكنولوژي و شبكه هاي اجتماعي در حال انجام است را از موانع پيش روي گفت و گو در بين اعضاي خانواده بيان كرد و اضافه كرد: مشغله هاي بيرون از خانه و درگيري با فضاهاي مجازي و شبكه هاي اجتماعي مانع از گفت و گوي بين اعضاي خانواده شده و بايد اين نابساماني و ناهنجاري ها اصلاح شود.
وي فراگيري سبك هاي صحيح فرزند پروري را يكي از نيازهاي والدين اعلام كرد و گفت: خانواده ها كمتر به اين نياز مهم توجه دارند و يا در صورت آگاهي از سبك هاي فرزندپروري اما اين مدل ها را اجرايي نمي كنند كه آسيب هاي زيادي را خانواده و جامعه تحميل مي كند.
وي با تاكيد بر اينكه فراگيري مفاهيم به تنهايي اثربخش نيست، يادآورشد: تكنيك هاي برقراري ارتباط و مهارت هاي زندگي براي هر عضو خانواده لازم است و اگر با تكنيك و راهبرد پيش برويم نتيجه خوبي را بدست خواهيم آورد.
وي وضع قوانين براي خودمان جهت فعاليت روزانه را در اين مسير مهم بيان كرد و اظهارداشت: بايد هر فرد عضو خانواده سهم خود براي ارتباط و گفت و گو با ديگر اعضا را مشخص كند و در بين ساير فعاليت هاي كاري و فراغت اين موضوع را مورد توجه قرار دهد.
اين مقام مسئول در اداره كل بهزيستي استان اصفهان فراگيري مهارت گفت و گو و انجام اين رفتار در خانه را از عوامل بهبود كيفيت زندگي معرفي كرد و افزود: در كنار نيازهاي اقتصادي برقراري ارتباط و گفت و گو براي كيفيت زندگي يك اصل مهم است و نبايد اين موضوع مهم مورد فراموشي قرار گيرد.
وي اضافه كرد: نبود مهارت گفت و گو و مغفول ماندن آن در زندگي روزانه كيفيت زندگي افراد را به دليل فراموشي و استفاده نكردن از فرصت هاي خاص زندگي كاهش داده و براي جبران آن هميشه دچار سوال و چالش ذهني بوده ايم كه اين چالش ذهني ناشي از غفلت از يك مهارت ناب به نام گفت و گو است.

** تمركز خانواده ها بر تامين نيازهاي اقتصادي است
روانشناس و مشاور خانواده سازمان بهزيستي گفت: خانواده ها كمتر دغدغه نيازهاي روحي و اجتماعي فرزندان خود را دارند و بيشترين تمركز و تلاش خود را براي تامين نيازهاي اقتصادي بنا گذاشته اند.
ام البنين عصمت پناه ديگر روانشناس ميزگرد ايرنا به بي توجهي خانواده ها نسبت به نيازهاي روحي و رواني اشاره كرد و اظهارداشت: پدر و يا مادر بيشتر به دنبال نيازهاي خوراك، پوشاك و اقتصادي فرزندان خود هستند.
وي ادامه داد : گفت و گو در بين اعضاي خانواده يكي از نيازهاي اساسي و مهم فرزندان است اما خانواده به دليل مشغول بودن زياد به مسائل اقتصادي و كار بيرون از منزل حوصله اي براي برقراري ارتباط ندارند و اگرهم ارتباطي در برخي مواقع برقرار مي شود مولد و كارساز نيست چرا كه در اين نوع ارتباط تمام صحبت ها يك طرفه و انتقادي و يا نصيحتي است و درد و دل هاي فرزندان كمتر گوش داده و يا شنيده مي شود.
وي ادامه داد: در محيط گفت و گو نبايد به دنبال تحقق اهداف خودمان و تحميل افكارمان باشيم و همه مسائل مهم را از خود بدانيم و ديگران را در اين نشست و ارتباط بي توجهي كنيم.
وي با بيان اينكه شناخت حق و حقوق خود و ديگران در بهبود رابطه و افزايش رضايت طرفين موثر است، تصريح كرد: با شناخت حق و حقوق خود و ديگران بهترين محيط را براي گفت و گو فراهم مي كنيم اما اگر بخواهيم نگاه بالا به پايان و اجباري داشته باشيم اين چنين رابطه اي كارساز و موثر براي افراد خانواده نيست.
كارشناس آموزش مهارت هاي زندگي سازمان بهزيستي ادامه داد: چگونگي آغاز يك گفت و گو و پايان آن را بايد براي يك رابطه سالم و صحبت موثر بياموزيم و بر اساس اين دانش و مهارت پيش برويم تا اينكه رضايت و عملكرد آن افزايش يابد.
وي افزود: به دليل نبود آگاهي در اين حوزه هزينه هاي زيادي به خانواده ها تحميل مي شود كه اگر مردم اين موضوعات را بشناسند آنگاه يك رابطه صميمي رقم زده و بسياري از هزينه هاي ناشي از آسيب ها و مشكلات اجتماعي و روحي را كاهش مي دهند.
وي وضعيت متلاطم فكري اعضاي خانواده را يكي از دلايل فراموشي گفت و گو در خانواده بيان كرد و يادآورشد: دغدغه هاي فكري متفاوت در بين اعضاي خانواده مانع از برقراري رابطه هاي بين فردي شده است.
به گفته اين كارشناس اجتماعي بايد اين فرهنگ اصلاح و جمع گرايي و حضور در اجتماعات خانوادگي بيشتر شود و فاميل هاي بزرگ خانوادگي نبايد كوچك شود.
كارشناس مهارت هاي زندگي سازمان بهزيستي به جلوگيري از تمسخر همديگر اشاره كرد و گفت: مسخره كردن ديگران هنگام صحبت و ايراد به ديدگاه هاي آن ها باعث مي شود كه از گفت و گو وحشت داشته و مايه ناراحتي و نااميدي او بشود.
وي ادامه داد: تلاش براي كسب مهارت حل مساله بسيار مهم است و از گفت و گو براي اين كار مي توانيم استفاده كنيم كه بايد براي آموزش آن سازمان هاي متولي اقدام كنند.

**گفت و گوهاي دوران نامزدي ادامه يابد
معاون اجتماعي اداره كل بهزيستي استان اصفهان گفت: گفت و گوهاي صميمي دوران نامزدي نبايد فقط مخصوص اين دوران كوتاه باشد بلكه بايد هميشه تداوم داشته و توسعه بيشتري پيدا كند.
مجتبي ناجي ادامه داد: دختر و پسر در دوران نامزدي بسياري با همديگر صحبت و ارتباط صميمي دارند اما پس از آن اين محيط خيلي عاطفي بي رنگ و مورد فراموشي قرار مي گيرد كه چنين اتفاقي بايد آسيب شناسي و موانع آن را رفع كرد.
وي با اشاره به اينكه چنين ارتباط صميمي و عاطفي يك فرصت براي زندگي مشترك و با فرزندان است، تصريح كرد: عصبانيت، پرخاشگري و ناراحتي ها بايد كنترل شود و با مشكلات با روش هاي بهتر برخورد داشت تا اينكه صميميت ها از بين نرود.
وي اضافه كرد: برخي از ترس و نگراني ها در زندگي مثل خطا يابي و يا موضوعات سليقه اي باعث شده كه گفت و گو بين افراد خانواده كاهش پيدا كند به همين دليل فرد براي مصونيت از اين ترس و نگراني و مشكلات آن حالت سكوت را مي پذيرد.
اين روانشناس خانواده ادامه داد: تعريف خاطرات و اتفاقات روزمره در محيط خانواده نبايد فرصت سازي براي خطايابي و مچ گيري از همديگر شود.
وي يادآورشد: صحبت و گفت و گو محيط را براي صميميت بهبود مي بخشد اما اگر با ناراحتي، سوتفاهم و تعارض روبرو شود آنگاه مشكلات زيادي را براي جامعه ايجاد مي كند و همين رفتارها بنيان خانواده را به سمت انحراف و نابودي مي برد.
وي فراگيري مديريت گفت و گو ارتباط كلامي را يكي از ضرورت هاي زندگي خانوادگي و اجتماعي اعلام كرد و گفت: در مديريت گفت و گو بايد نيازهاي مهم اجتماعي را مورد توجه و دقت قرار داد و از تفسير و اظهارنظر هاي شخصي كه منجر به سو تفاهم مي شود خوداري كرد.
وي در خصوص مهارت گفت و گو بين زنان و مردان گفت: مهارت كلامي در بين زنان بيش از مردان است و اين موضوع باعث مي شود كه مردها كمتر حريف همسران خود در صحبت كردن بشوند و اين نبايد عاملي براي كاهش گفت و گو باشد.
ناجي به گفت و گوي غيركلامي اشاره كرد و گفت: اين نوع ارتباط احتمال سو تفاهم ها را به همراه دارد و برداشت هاي ذهني به تصميم گيري و قضاوت هاي غيرعادلانه منجر مي شود.
وي اضافه كرد: در ارتباط و گفت و گو بايد بيشتر به شنيدن به جاي گوش دادن و ارتباط دو طرفه توجه كرد زيرا در هنگام شنيدن احساس بيشتري نسبت به همديگر داريم اما گوش دادن فقط حرف ها در گوش ما مي رود و بررسي و دروني نمي شود و در ارتباط دوطرفه حق صحبت به همه داده مي شود و حرف هاي همديگر مورد نقد و تاييد قرار مي گيرد.
وي خاطرنشان كرد: گنگ و مبهم صحبت كردن يكي از معضلات و مشكلات گفت وگو در جامعه است كه انتقال مفهوم به راحتي در بعضي از صحبت ها انجام نمي شود و طرف مقابل به گونه اي ديگر موضوع را درك مي كند.
اين كارشناس به مشغول شدن يك عضو خانواده در فضاي مجازي و تلويزيون اشاره كرد و اظهارداشت: وقتي يك نفر در اوقات فراغت به جاي جمع خانوادگي بيشترين فرصت را براي تماشاي تلويزيون و شبكه هاي اجتماعي اختصاص مي دهد يك زنگ خطري را از بي توجهي ديگران نسبت به او و يا اهميت بيشتر آن مسائل نسبت به اطرافيان را به صدا در مي آورد كه نيازمند اقدام به موقع است.
وي تحليل فيلم ها، خلاصه گويي كتاب، ابراز احساسات و احترام متقابل را از راهكارهاي آغاز و تداوم گفت و گو در محيط خانواده معرفي كرد.
وي سوژه هاي گفت و گو را به سه دسته تقسيم كرد و گفت: افرادي كه در محيط گفت و گو كمتر دانش دارند بيشتر در محيط خانواده نسبت به افراد ديگر جامعه صحبت مي كند و گروه دوم درباره رويدادها و اتفاقات و گروه سوم كه دانش، مهارت و سطح بالاتري از جامعه هستند پيرامون ايده ها، آرمان ها و آرزوهاي خود و همچنين چشم انداز زندگي با همديگر به گفت و گو مي پردازند.
ناجي بيان آرزو ها و انتظارات را يك فرصت براي ايده پردازي و ايجاد يك محيط مناسب فكري بيان كرد و خاطرنشان كرد: بيان انتظارات و ايده ها خلاقيت را افزايش و محيط صميمي ايجاد مي كند و نبايد از بيان آن ها در هراس قرار گرفت و ديگران هم نبايد اين ديدگاه ها را مسخره كنند.
وي تغيير مكان ها براي صحبت و گفت و گو را به شادابي و ترغيب نسبت به ادامه صحبت هاي خانوادگي مهم ارزيابي كرد و گفت: براي اينكه انگيزه افراد خانواده براي گفت و گو افزايش يابد مكان و موقعيت هاي جغرافيايي را تغيير دهيم و به مكان هاي تفريحي و جديد رفته و آنجا با همديگر صحبت كنيم.
به گفته اين كارشناس و مسئول حوزه اجتماعي 83 درصد از اختلافات و مشكلات خانوادگي با صحبت و گفت و گو رفع مي شود و هرچقدر اين اقدام بيشتر باشد زندگي بهتري فراهم و اعضاي خانواده انسجام بيشتري با همديگر خواهند داشت.
وي اضافه كرد: براي گفت و گو بايد متناسب با سن و سلايق صحبت كرد يعني اينكه پدر و مادر براي گفت و گو با فرزند خود سن خود را تا سطح كودك نوجوان كاهش داده و همسو با مقتضيات آن ها صحبت كنند.

** نيازمند شناخت واقعي از مدل صحيح گفت و گو هستيم
متخصص اعصاب و روان و روانپزشك گفت: گفت و گو در بين اعضاي خانواده بايد صميميت را افزايش دهد كه براي چنين اتفاقي نيازمند شناخت واقعي از مدل صحيح گفت و گو هستيم.
مطهره ميردامادي كه به نمايندگي از دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در اين ميزگرد خبري شركت كرد به ارتباط بين ميزان صميميت و گفت و گو اشاره كرد و افزود: گفت و گوي سالم و موثر ناشي از صميميت و دوستي بين افراد است و اگر اين محبت سطح بالايي داشته باشد ارتباط كلامي هم در سطح بالاتري رقم مي خورد.
وي بيان كرد: گفت و گو بايد زمينه ساز صميميت باشد و نبايد ارتباط اجتماعي و عاطفي را دچار مشكل كند كه براي تحقق چنين موضوعي بايد حرمت و حقوق افراد حفظ شود.
وي فراگيري مهارت گفت و گو را بسيار مهم دانست و خاطرنشان كرد: اين مهارت ها از جمله آموزش هاي موردنياز و ابتدايي زندگي است كه بايد آن را همگان بياموزند.
متخصص اعصاب و روان و روانپزشك گفت: نحوه برخورد و صحبت با يك نوجوان بسياري حساس و مهم است كه اين چنين حساسيتي كمتر در خانواده ها شناخته شده و مورد توجه است.
وي ادامه داد: ترك صحبت و رفتارهايي كه منجر به لجبازي در نوجوان است براي برقراري رابطه دوستانه و سرشار از محبت لازم و بايد رفتارهاي صحيح جايگزين اين خطاها بشود.
وي يادآورشد: خانواده هاي داراي فرزند نوجوان بايد دائما نسبت به فراگيري نوع رفتار تلاش و كوشش داشته باشند و مهارت گفت و گوي صحيح را بياموزند تا اينكه رابطه خوبي را برقرار كنند.
ميردامادي شناخت و آگاهي از تعريف صحيح صميميت را يكي از نيازهاي جامعه بيان كرد و اظهارداشت: زوج هاي جوان با آگاهي و شناخت از همديگر بايد رابطه دوستي خود را تقويت كنند ولي در برخي از اين ابزار دوست داشتن ها اتفاق و كار خاصي انجام نمي شود پس پشت صحنه اين ابراز علاقه منبع و اعتباري وجود ندارد.
وي ادامه داد: در صميميت ها احترام با تمام كمبودها و نارضايتي ها وجود دارد و طرفين به همديگر اعتماد مي كنند و با سوتفاهمي نسبت به همديگر نخواهند داشت كه در چنين شرايطي محيط گفت و گو با علاقه و سرشار از عشق و محبت صورت مي گيرد.
وي تصريح كرد: يكي از شاخص هاي مهم رابطه سالم وجود تعهد است كه اگر فردي از اين نهاد مهم دچار مشكل شد بقيه احساس مسئوليت داشته باشند و اين حس تعهد محسوس و قابل توجه باشد.
وي دل نگراني براي همديگر، توجه به سلايق و دوري از ارتباط هاي غير كلامي توهين آميز را از عوامل صميميت و گفت و گوي سالم بيان كرد و گفت: اين مولفه ها به تقويت روحي براي گفت و گو كمك مي كند و تعهد را به نمايش مي گذارد كه در اين شرايطي رابطه سالم رقم مي خورد.
نايب رئيس انجمن روان درماني اصفهان خاطرنشان كرد: وقتي صميميت در بين اعضاي خانواده از بين برود ديگر محيط براي ارتباط سالم و صحبت كردن با همديگر برقرار نمي شود و بايد اين شاخصه تقويت شود.
وي ادامه داد: اگر پدر و مادر با نوجوان خود ارتباط داشته باشند آن ها كمتر دچار اشتباه مي شوند زيرا فرزندان از تجربه و دانش بزرگترها براي حل مشكلات خود بهره مي برند.
وي بيان كرد: اثرگذاري گفت و گو و انتقاد به حفظ تناسب يك به پنج و يا يك به سه است تا اينكه در كنار يك انتقاد چهار مورد و يا دو مورد تشويق و حرف هايي متناسب با علاقه هاي طرف مقابل مطرح شود.
ميردامادي ادامه داد: توجه به سن افراد و بيان صحبت ها متناسب با سن و آرزو و ديدگاه هاي آن ها بسيار در ايجاد محيط مناسب زندگي موثر است و بايد موازين و شرايط سني رعايت شود.
وي جلوگيري از درگيري بيش از حد فرزندان با گوشي موبايل و يا بازي هاي كاميپوتري را نيازمند توجيه و گفت و گو با آن ها قبل از خريد اين وسايل بيان كرد و گفت: پيش از اينكه اين دسته از وسايل براي بچه ها خريده شود حتما خانواده نسبت به قوانين استفاده از آن ها با فرزندش صحبت كند تا اينكه پس از خريد وسيله دچار مشكل نشوند و انزواي فرزندان رقم نخورد.
7131/6026/

سرخط اخبار استان‌ها