تجارت؛راهگشاي تعامل آمريكا-كره شمالي است،نه ديپلماسي

در اين گزارش به قلم 'مارك مازه تي ' و ' مارك لاندلر' آمده است:
تابستان گذشته 'گابريل شولتس'سرمايه دار آمريكايي با دولت ترامپ تماس گرفت وپيشنهاد عجيب و غريبي به او داد وگفت كه دولت كره شمالي مي خواهد با ' جرد كوشنر' داماد و مشاور عالي ' ترامپ' رئيس جمهور آمريكا صحبت كند.
شولتز توضيح داد كه يك مقام بلندپايه كره شمالي در صدد است از طريق كانالهاي محرمانه بتواند ترتيب ملاقات ميان رئيس جمهور ترامپ و ' كيم جونگ اون' رهبر كره شمالي را بدهد. در آن هنگام ، ماهها بود كه 'كيم' آمريكا را تهديد به برخورد نظامي مي كرد.
شولتس ساكن سنگاپور است و با كره شمالي روابط تجاري دارد و بارها به اين كشور منزوي جهان سفر كرده است. كشور كره شمالي از زمان تاسيس خود تا به امروز تحت رهبري خاندان 'كيم' اداره مي شود.
كوشنر عضو خانواده رئيس جمهور آمريكاست و قاعدتا مي تواند از نفوذ خوبي بر شخص رئيس جمهور برخوردار باشد و مطمئن باشد كه همچون بسياري از اعضاء كابينه تعويض نمي شود.
اين تماس برقرار شد و اين مجراي سري فرعي، حاصلش ديدار هفته گذشته ترامپ و كيم و دست دادن اين دو با هم در هتلي در 'سنگاپور' بود.
سنگاپور يك جزيره شبه مستعمره است. اگر نبود برپايي نشست هايي مستمر ميان يك سري جاسوس و كارگشاي سود انديش در اين هتل؛ مسلما اجلاس سران آمريكا - كره شمالي هرگز به ذهن هيچ كسي خطور نمي كرد. مسلما نقش كوشنر هم در اين كانال ارتباطي بي تاثير نبود.
مقامات فعلي و سابق و ساير افراد آگاه از ماجرا؛ در مصاحبه هايشان با اين روزنامه جزييات ماجرا را شرح داده اند.
كره شمالي به تاسي از الگوي چيني ها به سراغ كوشنر رفت. چيني ها كوشنر را يك 'شاهزاده كوچك ' در خاندان ترامپ معرفي كرده بودند كه مي توانست كره اي ها را به ترامپ برساند و ديگر نيازي نباشد كه از مسير طولاني و پر پيچ و خم بروكراسي (اداري) وزارت خارجه با شخص رئيس جمهور ارتباط برقرار كرد.
براي شولتس دسترسي پيدا كردن به كاخ سفيد يك موفقيت بزرگ بشمار مي رفت چون دو موضوع سياست و تجارت در دولت ترامپ همواره مه آلود به نظر مي رسد. شولتس از سالها قبل با خانواده ترامپ آشنا شده بود يعني از هنگامي كه اين خانواده قصد داشت وارد دروازه هاي تجاري آسيا شود. شولتس دقيقا زماني با كاخ سفيد تماس برقرار كرد كه دولت ترامپ بر سر چگونگي تعامل با برنامه هسته اي كره شمالي دچار يك تناقض شده بود و برخي ها حتي حمله نظامي بازدارنده به اين كشور را مطرح مي كردند.
به جز شولتس، چهره هاي ديگري هم در امكان برقراري ديدار ترامپ و كيم دخيل بوده اند . از جمله آنها ' مون جاي اين' رئيس جمهور كره جنوبي است . منتها نقش اصلي را شولتس ايفا كرد كه مقدمات كار ديپلماتيك را فراهم ساخت.
كوشنر مستقيما در مذاكرات پشت پرده ميان مقامات دو كشور دخالت نداشت بلكه از 'مايك پمپئو' كه در آن زمان مدير كل 'سيا ' بود درخواست كرد زمام اين كار را بدست بگيرد و سازمان سيا مسئول انجام مباحثات مربوطه باشد.
عجيب است كه در اصل كوشنر مي بايست اداره كار را به وزارت خارجه مي سپرد نه به سازمان سيا. مناسبات كوشنر با پمپئو بسيار خوب بود و بالعكس رابطه اش با 'ركس تيلرسون' وزير خارجه وقت آمريكا خصمانه بود.
شولتس برداشتش اين بود كه فرزند خانواده رئيس جمهور كه ميلياردها دلار درآمد از راه معدنكاري دارد ، مي تواند با مهيا ساختن امكان برقراري رابطه ميان آمريكا با كره شمالي عامل حصول سودهايي مجلل باشد. شولتس يك شركت تجاري دارد به نام 'سرمايه مرزي SGI SGI Frontier Capital كه در بازارهاي مرزي پرمخاطره سرمايه گذاري مي كند نظير كشورهاي اتيوپي، مغولستان و يا هر جاي خطرناك ديگر. شولتس پيش از آنكه دولت 'اوباما' در سال 2016 تحريمهاي اقتصادي جديدي را عليه كره شمال وضع كند معاملات كوچكي با اين كشور داشت.
شولتس در سال 2013 به ' فايننشال تايمز' گفته بود:' من واقعا معتقدم كه فرصت در لبه منطقه امن ما خوابيده است'.
به هر ترتيب؛كوشنر مستقيما وارد ماجرا شد. اين اولين بار نبود كه كوشنر در ماجراهاي پشت پرده موضوعات امنيت ملي آمريكا نقش ايفا مي كرد. كوشنر اوائل سال 2017 هم توانست از طريق دستهاي پشت پرده با ' چوي تيانكاي' سفير چين در واشنگتن تماس برقرار كند و بدين نحو رابطه آمريكا - چين را كه بعد از گفت وگوي تلفني ترامپ با رئيس جمهور تايوان تيره شده بود به حال عادي بازگرداند. تماسهاي پشت پرده كوشنر و چوي بود كه عامل آن شد ترامپ در آوريل 2017 در ملك شخصي اش در ' مار آ لاگو' در ' پالم بيچ' ايالت 'فلوريدا' با 'شي جين پينگ ' رئيس جمهور چين ديدار كند.
خانواده كوشنر با كمپاني معظم چيني ' آنبانگ گروپ' معاملات تجاري دارد. البته اين كمپاني اعلام كرده است كه هيچ نقشي در روابط سياسي دو كشور نداشته است.
شولتس اولين ميانجي گفت وگو ميان آمريكا و كره شمالي نبوده است. در طول يك سال گذشته دوازده فرد با وزارت خارجه آمريكا تماس گرفته و مدعي شده اند كه ارتباطاتي با شخصيت هاي مطرح دولت كره شمالي دارند.
'مايكل جي. گرين' از كارشناسان مسائل كره شمالي در دولت ' جورج بوش' در اين باره شرح مي دهد:' در سه دولت گذشته واشنگتن ؛ رهبري كره شمالي افراد زيادي را مامور كرده بود تا از طريق كانالهاي فرعي و نه مجاري عادي ديپلماتيك، با مقامات ذيربط آمريكا ارتباط برقرار كنند و ترتيب اجلاس سران دو كشور را بدهند'.
البته اين ديپلماسي آزاد اختصاص به كره شمالي ندارد.
در سال 2009 هم وقتي كه اوباما اظهار علاقه كرد كه با ايران گفت وگو كند. اشخاص بسياري با وزارت خارجه آمريكا تماس گرفتند و پيشنهاد دادند كه مي توانند ميانجي انجام اين گفت وگوها باشند. از جمله اين افراد نخست وزير اسپانيا و يك بازرگان عماني بود.اندكي بعد؛ دولت آمريكا از طريق مجراهاي خصوصي با مقامات ايراني در سلطان نشين 'عمان' ديدار كرد.
تيلرسون هم سپتامبر گذشته در سفر به پكن اشاره اي به اين موضوع داشت و گفت كه دولت آمريكا دو تا سه كانال باز به روي پيونگ يانگ دارد و اميدوار است اين مجاري بتواند تنش هاي ميان دوكشور را كه بر سر برنامه هسته اي و موشكي كره شمالي ايجاد شده است بزدايد.
اما فرداي آن روز ترامپ در پيام توئيتري اش بشدت به تيلرسون تشر زد و نوشت:' تيلرسون دارد وقتش را تلف مي كند و سعي مي كند با اين مرد كوچولوي راكتي' مذاكره كند'.
ترامپ نوشت:' ركس؛ انرژي ات را نگهدار. ما كاري كه بايد انجام دهيم را خواهيم كرد'.
در اين ماجرا نقش پمپئو اين بود كه از طريق تماس با مقامات اطلاعاتي كره شمالي كار را دنبال مي كرد.
پمپئو امسال دو بار به پيونگ يانگ سفر كرد و بعد از انتخاب شدن به مقام وزارت خارجه همچنان مذاكرات مربوط به انجام ديدار سران ترامپ- كيم را رهبري مي كرد. پمپئو با ' كيم يونگ چول' ژنرالي كه بر روابط بين دو كره نظارت مي كند و قبلا رياست سرويس اطلاعاتي كره شمالي را عهده دار بوده است هم تماس گرفت. در اين تماسها 'اندرو كيم' از مقامات سيا كه دو تابعيت كره و آمريكايي داشت و كارشناس مسائل كره شمالي بود هم حضور داشت و پمپئو را در سفر به پيونگ يانگ هم همراهي مي كرد. اندرو ترتيب ديدار ترامپ با سفير كره شمالي در كاخ سفيد را هم داد و در نتيجه ترامپ كه برنامه ديدار با رهبر كره شمالي را لغو كرده بود سريعا از تصميمش انصراف داد.
و امابه اعتقاد صاحب نظران امر؛ انگيزه اصلي كره شمالي براي گفت وگو با آمريكا؛ پيشرفتي است كه او امروز در زمينه برنامه هسته اي و موشك هاي بالستيك خود حاصل كرده است . كره شمالي امروز اين قدرت را از خود نشان داده است كه مي تواند مرزهاي قاره اي را درنوردد و آمريكا را هدف حمله قرار دهد. كره شمالي اين را يك امتياز چانه زني براي خود در مذاكرات به حساب مي آورد و مي تواند در اين موقعيت تحريمهاي تنبيهي را از روي سرش بردارد.
و اما در اين پروسه طولاني, نقش مصمم كره جنوبي هم قابل بحث است.
هنگامي كه كيم جونگ اون تصميم گرفت ورزشكاران كره شمالي را به بازيهاي المپيك زمستاني ' پيونگ چانگ' كره جنوبي اعزام كند، 'مون' رئيس جمهور كره جنوبي اين فرصت را در هوا قاپيد و مترصد شد تا از اين باب وارد يك گشايش ديپلماتيك بزرگتري شود.
درخشانترين رخداد بازيها، نمايش وحدت دو كره بود. بعد از اين بازيها؛ مون مدير ' سرويس اطلاعات ملي كره جنوبي ' را و مشاور امنيت ملي خود را به پيونگ يانگ فرستاد تا با كيم ملاقات كنند. اين دو مقام مي گويند كه كيم در آن ديدار دعوتنامه اي براي انجام ديدار با ترامپ را به آنها داد و اين مقامات هم دعوتنامه را چند روز بعد تحويل رئيس جمهور آمريكا دادند.
به هر حال از ابتدا تا انتهاي اين مسير پرپيچ و خم، آن چيزي كه سنگ بناي اوليه و راهگشاي اصلي ديدار سران آمريكا و كره شمالي را گذاشت؛ نه ديپلماسي، كه تجارت بود.
ترامپ هفته گذشته در سنگاپور فيلمي مستند را به كيم نشان داد كه دولت آمريكا آن را تهيه كرده بود. در اين فيلم 4 دقيقه نشان داده مي شد كه آينده كره شمالي اگر از تسليحات هسته اي اش دست بكشد؛ چه آينده روشن و درخشان و اميدوار كننده اي خواهد بود.
ترامپ در صحبت هايش با كيم بالاخص به سواحل زيبا و قصيده گونه كره شمالي اشاره كرد و ياداور شد كه اين سواحل زيبا مي تواند مزين به هتل هايي مجلل و زيبا و ساختمانهايي زيبا با مالكيت مشترك باشد.
ترامپ گفت: ' به قضيه از منظر املاك و مستغلات فكر كن'.
اروپام**1591**1590