آيين تشييع پيكر عاشيق «يوسف اوهانس» در اروميه برگزار شد

مديركل فرهنگ و ارشاد اسلامي آذربايجان غربي روز سه شنبه در اين آيين گفت: عاشيق يوسف اوهانس پس از 92 سال زندگي باشكوه، عزتمندانه راهي ديار باقي شد كه جوانان نيز بايد منش و روش زندگي او را سرلوحه كار خود قرار دهند.
حجت الاسلام خداياري افزود: عاشيق اوهانس با حقيقت زندگي كرد و وارسته نيز زندگي را ترك گفت و به ديار باقي شتافت.
دارياووش عزيزيان كشيش كليساي شرق آشور اروميه نيز در اين آيين به بيان ابعاد مختلف زندگي عاشيق يوسف اوهانس پرداخت.
به گزارش ايرنا، استاد «يوسف اوهانس» متولد 1306 شمسي در روستاي «ديزج تكيه» اروميه بوده و فعاليت در موسيقي عاشيقي را از پدر و پدربزرگ خود به ارث برده است.
هنوز كه هنوز است پدربزرگ ها و مادربزرگ ها هنگام گوش دادن به راديو شوق شنيدن استاد اوهانس را در دل دارند زيرا اين چهره نامي به همراه اساتيدي چون دهقان، درويش و فرهاد از نخستين هنرمنداني است كه صداي پرحرارتش گرماي خاصي به هواي نه چندان گرم خانه هاي قديمي مي بخشيد.
'عاشيق' يا ' آشيق' هنرمندي است كه به اجراي موسيقي عاشيقي مي پردازد و در سال هاي بسيار دور به عاشيق، اوزان و در خراسان شمالي بخشي مي گفتند؛ اوزان عالم به علم هاي روز و نوازنده ساز بود و تجربه هاي سفر خود را در قالب شعر ارائه مي كرد.
ساز عاشيق ها، قوپوز نام دارد و داراي هفت سيم، 14 پرده و 72 مقام به شمار مي رود و مصري، دوبيتي، حلبي، سياستاپل، تجنيس، ديوان، تاجري، غربتي و امراهي از جمله مقام هاي عرفاني و اجتماعي اين نوع موسيقي است.
بالوولو مسكين، قول هارطون، دوللو مصطفي، عباس طوفارقانلي، خسته قاسيم از جمله شاعراني هستند كه عاشيق ها اغلب از شعرهاي آنان استفاده مي كنند.
استاد عاشيق نواز به منظور رسيدن به حقيقت خداوندي، مرحله هاي طريقت، شريعت و معرفت را پشت سر مي گذارد؛ طريقت يعني شناسايي راه انسانيت، شريعت يعني آشنايي با آموزه هاي اسلامي و سرانجام معرفت به معناي تبليع انسانيت و آموزه هاي ديني به واسطه شناخت خدا و رسيدن به اوست.
در اين نوع موسيقي پيام انسانيت و انسان بودن كه در قالب هنر موسيقي به مخاطب منتقل مي شود، حائز اهميت بوده و هدف اصلي رسيدن به خداست.
تبليغ دين و به شور آوردن جنگجويان با ساز، شعر و داستان در ميدان هاي جنگ از وظايف اصلي اين نوع موسيقي در طول تاريخ بوده است.
مكتب عاشيق نوازي اروميه نيز در فهرست ميراث فرهنگي ناملموس كشور با شماره 165 به ثبت رسيده و ترنم ماندگاري هنر اصيلي است كه فرهنگ ديرينه آذربايجان را با ساز و سخن از نسلي به نسل ديگر منتقل مي كند.
8135/2093