زوج هنرمند فرانسوی: جذب ایران و مردمش شدیم

این بخشی از گفت وگوی خبرنگار گروه برون مرزی ایرنا با این هنرمند و عكاس مشهور فرانسوی است.
مشروح این گفت و گو را در ادامه می خوانید.
وارد لابی هتل كه می شویم، منتظر نشسته است. ما را كه می بیند، از جا بر می خیزد. خانمی را كه كنارش نشسته، معرفی می كند: همسرم «مسما». برای برپایی یك نماشگاه عكس برای نخستین بار است به ایران سفر كرده اند اما می گویند جذابیت های ایران برای شان به حدی است كه تصمیم دارند به زودی بار سفری دیگر به ایران ببندند اما این بار به عنوان دو گردشگر.
می گوید:قطعا این آخرین سفرم به ایران نخواهد بود.در نظر دارم اوایل سال جدید میلادی و تقریبا همزمان با ایام نوروز، از دیگر شهرهای ایران دیدن كنیم و با مردم این سرزمین كه به نظرم بسیار دوست داشتنی و خونگرم هستند ملاقات داشته باشیم. قبل از اینكه جذب مناظر و طبیعت و جاذبه های فراوان تاریخی و باستانی ایران شویم، بیشتر جذب خونگرمی و میهمان نوازی مردمان این كشور شده ایم. بااینكه سفرهای زیادی داشته ایم، اما مردمی به خونگرمی مردم ایران ندیده ایم.
به آنها خوش آمد می گویم و آن ها هم با روی باز و با لبخند، ما را برای یك گفت و گوی صمیمی می پذیرند.
از آنها اجازه می گیرم كه مصاحبه را آغاز كنم. همسرش با لبخندی كه تا انتهای مصاحبه برلب داشت می گوید: ما با هم كار می كنیم ولی من عكاس نیستم.
همكاری او با آلن در طول مصاحبه هم كاملا مشهود است و او صمیمانه ما را تا انتهای صحبت ها همراهی می كند و مایل است در مورد سوال هایی كه از آلن می پرسم، او هم نظر خود را بگوید تا مكملی بر این مصاحبه باشد.
در ابتدا از سكارولی در مورد نمایشگاه و انتخاب عكس هایش برای نمایش در تهران می پرسم. می گوید : به درخواست سفارت فرانسه در تهران قرار شد نمایشگاهی در خانه هنرمندان برگزار كنیم. آنها موضوع های متفاوتی را به من پیشنهاد دادند. از آنجا كه تصور داشتم كه ایرانی ها به طبیعت علاقه خاصی دارند، مجموعه ای از عكس هایم از طبیعت كه شامل كوه و درخت است را انتخاب كردم.
این مجموعه را از سال 1985 و با عكسهایی كه از كوه های سوئیس و فرانسه مثل كوه های آلپ و پیرنه گرفتم جمع آوری كردم. برای نمایشگاه تهران 20 قطعه را انتخاب كردم و می خواستم در نمایشگاه عكس های كم و پربار به نمایش گذاشته شود. دلم نمی خواست تعداد عكس ها با قطعه هایی كه از نظرم ضعیف بودند زیاد باشد.
از او پرسیدم آیا عكس هایی از مناظر ایران هم در این مجموعه وجود دارد؟
با تاسف می گوید: نه، چون من قبلا اصلا به ایران سفر نكرده بودم. و این اولین سفر من به ایران است و قطعا آخرین هم نخواهد بود.
ادامه می دهد و از سفر دو روزه ای كه بعد از اتمام نمایشگاه به اصفهان داشتند می گوید. از اینكه زمان كمی برای دیدن اصفهان داشته ابراز تاسف می كند می گوید همانجا برنامه ریزی كردیم و تصمیم گرفتیم كه در اوایل سال جدید دوباره به ایران بیاییم.
قصد دارید دوباره نمایشگاه برگزار كنید؟
فعلا مشخص نیست. بیشتر در نظر دارم از شهرهای ایران دیدن كنم و با مردم ایران كه به نظرم بسیار دوست داشتنی و خونگرم هستند ملاقات داشته باشم.قبل ازمناظر وطبیعت ایران، مردمان این كشور بیشتر نظر مرا به خود جلب كرد.بااینكه من بسیار سفر كرده ام اما مردمی به خونگرمی مردم اصفهان ندیدم.
خانم مسما وارد گفت و گو می شود و در عین اینكه سعی می كرد 'اصفهان' را كاملا فارسی تلفظ كند گفت: ' ما عاشق اصفهان شدیم' و برای سال جدید برنامه داریم دوباره از ایران دیدن كنیم. اصفهان شهری زیبا آرام و تمیز بود.
به محض اینكه به فرانسه برگردم به خانواده و تمام دوستانم پیشنهاد میكنم كه سفری به ایران داشته باشند.از آنجایی كه گاهی برخی رسانه ها اخبار نادرستی در مورد ایران منتشر می كنند، من به آنها از تجربیات خود و واقعیتی كه در ایران دیدم، خواهم گفت.
او ادامه می دهد: ما دوست نداشتیم محدود به چیزهایی باشیم كه در مطبوعات می خوانیم یا در رسانه ها گفته می شود. می خواستیم خودمان حضوری واقعیت را مشاهده كنیم. می دانیم در ایران هم مشكلاتی وجود دارد اما باید بگویم ما در كنار شما هستیم.
از او می پرسم نظر شما در مورد برخی رسانه های خارجی كه با اهدافی خاص در مورد ایران می نویسند و قصد دارند ایران را كشوری ناامن و توسعه نیافته و درگیر جنگ و ناآرامی جلوه دهند، چیست؟
آنچه مسلم است این است كه رویكرد فرانسه ، رویكرد همراهی و همكاری با ایران است.
نظر آقای سكارولی را هم به عنوان یك هنرمند دراین باره جویا می شود.
می گوید: نظر دولت ها وملت ها می تواند دو مبحث جداگانه باشد. ما به عنوان هنرمند برای دیدن طبیعت، معماری و ملاقات با مردم به ایران آمده ایم.
در ادامه از این مرد هنرمند فرانسوی می پرسم: مایلم نظر شما را به عنوان یك هندمند، در مورد نقش دیپلماسی هنر و دیپلماسی فرهنگی در نزدیك تر شدن دو كشور و دو ملت ایران و فرانسه بدانم؟
پاسخ می دهد: قطعا موثر خواهد بود. دراصل به همین خاطر است كه سفارت از هنرمندان و شخصیت های فرهنگی برای امدن به ایران دعوت به عمل می آورد. به نظر من دیپلماسی سیاسی و فرهنگی مكمل یكدیگرند.
در ادامه، نظر خانم مسما را درباره حضور و فعالیت زنان در عرصه های اجتماعی و فرهنگی می پرسم: آیا شما با نظر برخی رسانه های غربی كه ایران را كشور محدودیت ها برای زنان توصیف می كنند، موافقید؟
پاسخ می دهد: نه این طور نیست. ما در این مدت با خانم های زیادی در محیط های اداری و در بازار برخورد داشتیم.با لبخند به من و خانم عكاسی كه همراهم، بود اشاره می كند و ادامه می دهد : در خانه هنرمندان نیز خانم های هنرمند با فعالیت های حرفه ای حضور داشتند. حضور زنان در جامعه ایران چیزی بود كه ما به عینه مشاهده كردیم و تصور نمی كردیم زنان ایرانی تا این حد در عرصه های مخلتف فعال باشند.
از آنجا كه این زوج هنرمند فرانسوی برای حركت به سمت فرودگاه و برگشت به كشورشان فرصت زیادی نداشتند، مصاحبه را كمی زودتر به پایان رساندیم و در آخر این گفت و گو، سكارولی گفت: من همیشه در حوزه مدیترانه كار كردم. بااینكه ایران ازاین حوزه دورتراست و شاید سفر به كشورهای دیگر برای من راحت تر باشد اما من به این موضوع فكر نمی كنم و همه تلاشم را می كنم كه دوباره به ایران بیایم.
آلن سكارولی در سال 1945در مراكش به دنیا آمد. او همواره در كنار مدیترانه زندگی كرده و به كار مشغول بوده است. وی تاكنون نمایشگاه های بسیاری در شهرهای مختلف فرانسه و همچنین سوئیس، بلژیك و یونان و ... برگزار كرده است و در روزهای اخیر نمایشگاهی از عكس های خود با موضوع تجربه های عكاسی در طبیعت و شب را در خانه هنرمندان تهران در معرض دید مخاطبان قرار داد.
9422**1723**1590