روابط كم فروغ ایران و تركیه در حوزه ورزش

تردیدی نیست كه روابط اقتصادی و سیاسی ایران و تركیه به رغم برخی اختلاف سلیقه ها كه هر دوكشور در مسایل سیاسی منطقه دارند، همواره از سطح قابل قبولی برخوردار بوده و تهران و آنكارا حتی در شرایط سخت سیاسی رشته مناسبات خود را قطع نكردند.
دو كشور ایران و تركیه با دارا بودن بیش از 400 كیلومتر مرز مشترك در طول چند قرن گذشته در صلح و آرامش در كنار یكدیگر زندگی كرده اند و هر دو از ظرفیت های بسیار بالایی در حوزه های مختلف اقلیمی و اقتصادی برخوردارند و به همین علت قادر هستند نیازهای یكدیگر را در صورت عدم دخالت برخی كشورها و دولت های ثالث بر طرف سازند.
صرف نظر از مناسبات سیاسی و اقتصادی، به یقین می توان گفت كه مردم دو كشور نیز به دلایل مختلف تاریخی شناخت خوبی از یكدیگر به خصوص در شهرهای مرزی دارند و همین امر قرابت ایرانیان و تركان آناتولی را در طول تاریخ افزایش داده است.
از جمله مسایلی كه در برخی مقاطع تاریخی توانسته موجب نزدیكی مردم دو كشور شود، در كنار داد و ستدهای اقتصادی و تجاری، مناسبات ورزشی و برگزاری مسابقات ورزشی میان ایران و تركیه بوده است.
برای نمونه برگزاری مسابقات كُشتی چه در قالب تورنمنت های دو جانبه و بین المللی و چه برگزاری مسابقات جهانی كه هر یك از دو كشور میزبان برگزاری آن بوده اند، یكی از راه های نزدیكی میان دو ملت ایران و تركیه بوده است.
دوچرخه سواری، ورزش های رزمی و برخی رشته های دیگر از جمله رشته های ورزشی پر طرفدار به خصوص در شهرهای مرزی ایران و تركیه هستند كه مسابقات تیم های ورزشی این رشته ها در كنار ورزش كشتی میان دو كشور برگزار شده است.
اما به رغم این ظرفیت ها، متاسفانه مناسبات ورزشی دو كشور كه می تواند زمینه ساز توسعه روابط در سایر حوزه ها نیز باشد، سال هاست كه ' كم فروغ ' و به عبارت صریح تر ' بی فروغ ' بوده و شاید به همین علت است كه شناخت ورزشكاران رشته های مختلف ورزشی هر یك از دو كشور نسبت به هم بسیار اندك و در حد غیر قابل قبولی می باشد.
این دوری و فاصله دو همسایه بزرگ منطقه یعنی ایران و تركیه در حوزه ورزش به گونه ای در سال های اخیر ملموس بوده كه متاسفانه در برخی سال ها حتی كشتی گیران تركیه استقبال خوبی را از حضور در تورنمنت های این رشته پرطرفدار ورزشی در ایران نكرده اند.
برخی از كارشناسان علت این امر را جدایی تیم های ورزشی تركیه از ورزش آسیا و حضور در لیگ ها و در جمع كشورهای اروپایی می دانند و معتقدند كه ورزشكاران ترك به دلیل حضور در رقابت های اتحادیه اروپا دیگر خود را هم سطح ورزش آسیا ندانسته و ( شاید) به همین علت رغبت زیادی برای حضور در مسابقات ورزشی كشورهای آسیایی از جمله ایران ندارند.
گرچه در مقاطعی برخی از سیاستمداران با دخالت و ورود خود تلاش كرده اند تا مناسبات ورزشی دو كشور ایران و تركیه را ارتقاء دهند و به قولی با پا در میانی سعی در توسعه روابط در میادین ورزشی كنند، اما باید اذعان كرد كه متاسفانه تاكنون این ' پادر میانی ها ' آن طور كه باید، جواب نداده و ورزشكاران دو كشور هنوز با هم بیگانه اند.
موضوع پادرمیانی شخص 'رجب طیب اردوغان ' رئیس جمهوری تركیه برای رفع مشكل ' مهدی طارمی ' با باشگاه ریزه اسپرت كه به بیان ' بهمن حسین پور ' سفیر سابق كشورمان در تركیه، نوعی ' دیپلماسی ورزشی ' به شمار می رود، از جمله مواردی است كه تمایل سیاستمداران به حوزه ورزش و نیز علاقه به گسترش روابط ورزشی میان كشورها از جمله ایران و تركیه را به اثبات می رساند.
حضور تیم ملی فوتبال كشورمان را كه برای پنجمین بار در جام جهانی روسیه 2018 شركت خواهد كرد، در تركیه و بازی كه قرار است این تیم با تیم ملی فوتبال تركیه امشب / دوشنبه/ در ورزشگاه بشیكتاش برگزار كند را باید به فال نیك گرفت و آن را سرآغازی برای توسعه مناسبات ورزشی ایران و تركیه در تمامی رشته های ورزشی دانست.
بدون تردید این مسابقه علاوه بر اینكه از نظر جهت گیری دو كشور ایران و تركیه برای توسعه روابط در حوزه های مختلف از جمله حوزه ورزش می تواند حامل پیام های صلح و دوستی و نیز اراده دو طرف به توسعه روابط در ورزش باشد.
همچنین برگزاری این مسابقه از یك سو محك مناسبی برای ارزیابی تیم ملی فوتبال ایران كه خود را برای حضور در بازی های جام جهانی روسیه آماده می كند، خواهد بود و از سوی دیگر در صورت ارایه یك بازی مقتدرانه در برابر تیم ملی فوتبال تركیه كه بیشتر بازیكنانش در تیم های اروپایی توپ می زنند و با فوتبال روز دنیا آشنایی دارند، خواهد توانست قدرت فوتبال آسیایی را به آنها نشان دهد، ضمن آنكه ارزیابی خوبی نیز از آمادگی تیم ملی فوتبال كشورمان كه نخستین بازی خود را 24 خرداد ماه در برابر مراكش در جام جهانی 2018 روسیه برگزار خواهد كرد، نشان خواهد داد.
گزارش از علیرضا جباری
خاورم **1144**1586