حضور پرشور آملي ها در گراميداشت آيين سنتي 600ساله ورف چال در دامنه هاي بام ايران

به گزارش خبرنگار ايرنا، چند ساعت پس از برآمدن آفتاب روز جمعه در دامنه هاي قله دماوند بام ايران، تك تك و گروه گروه افراد از راه مي رسند.سلام واحوال پرسي وآغازيك تلاش از رسمي كهن.
علاوه برحضور پرشور مردم روستاي اسك و شهرستان آمل ، هموطنان زيادي نيز از سراسر كشور براي تماشاي آيين سنتي ورف چال به منطقه ' اسك وش' لاريجان آمده بودند.
حضور نوجوانان وجوانان در محل برگزاري اين مراسم كه پا به پاي بازماندگان اين آئين كهن حضور داشتند، به زيبايي اين مراسم جلوه هاي خاص بخشيدند.
نواي دلنشين عمو اسداله با مضمون ' امروز برف چاله - اسكي چه خوشحاله و بمومي برف چال – برف دكنيم چال ' شور و نشاط را براي آغاز تلاشي گروهي در آيين برف چال آماده مي كند.
ورف چال ، ريشه تاريخي و مذهبي دارد و پيشينه اين مراسم به دوره ˈ آل بويه ˈ در طبرستان باز مي گردد.
مرداني كه به منطقه اسك وش و برگزاري آيين برف چال مي روند، با كندن وتكه تكه كردن برف يخ زده و حمل آن توسط افراد در مسافتي به طول حدود يك كيلومتر ، به محل چاهي كه به دستور ' سيدحسن ولي ' از نوادگان امام حسن مجتبي(ع) در اين منطقه حفر شده وحدود 10 متر عمق و يك متر پهنا دارد مي ريزند تا پر شود.
يكي از ويژگي هاي اين مراسم حضور افراد سنين مختلف است كه هر فردي به تناسب سن و قدرتش برف را كنده و به محل چاه حمل مي كند.
برگزار كنندگان اين آئين معتقدند كه با ريختن برف در چاه ، آب مورد نياز دامداران و رهگذران در فصل گرم سال در اين محدوده كوچك قابل مصرف است.
مردان حاضر در اين مراسم پس از پر شدن برف در چاه ، سفره بزرگي را كنار آن پهن مي كنند و با خوردن غذاهاي سنتي كه به همراه آوردند ، جشن مي گيرند
به طول معمول هر فرد آب اسكي كه به اين مراسم مي رود براي 10 نفر ديگر غذا به همراه مي برد تا اگر ميهماناني هم در مراسم حضور دارند ، از آنان پذيرايي كنند.
اگر چه پر كردن گودال 10 متري با برف تنها كار مردان است و هيچ زني اجازه ورود به منطقه ورف چال را در روز موعود ندارد ، اما زنان اسكي در اين روز براي خود حكومت زنانه در روستا تشكيل مي دهند و حكمراني مي كنند.
دراين روز همچنين هيچ مردي حق ماندن در روستا را ندارد و البته زنان روستا نيز اين اجازه را به هيچ مردي نخواهند داد.
در اين روز زنان اسكي در روستا مي مانند و مردان در پي برگزاري مراسم برف چال از روستا خارج مي شوند و به اين گونه است كه زنان روستا به صورت موقت زمام امور روستا و به اصطلاح حكومت را در دست گرفته و برنامه ' زن شاهي ' را در ميان خودشان اجرا مي كنند.
زنان روستاي اسك براي تحقق هدفشان از ميان خود حاكمي بر مي گزينند تا به نظام حكومتي كه به طور موقت در روستا ايجاد شده سر و سامان دهند و اين مراسم تا نزديك ظهر ادامه دارد و با پذيرايي ميهمانان با غذاهاي متنوع سنتي كه بر مبناي اداي نذورات جمع آوري مي شود ، پايان مي يابد.
ورف چال نه فقط نام يك منطقه كه نمادي از يك رسم كهن است كه با گسترش آن و ديگر آداب ورسوم مي توان نقش موثري در حفظ سرمايه هاي اجتماعي ايفا كرد.
7327/6097