طره گیسوی امپراطور اتیوپی در راه خانه

به گزارش روز سه شنبه گروه فرهنگی ایرنا، خبرگزاری آُسوشیتدپرس در این خصوص نوشت: این تصمیم در ادامه تلاش کشورهای آفریقایی برای باز پس گرفتن میراث باستانی شان است که طی دهه ها و حتی سده ها پیش به غارت رفته است.
سال گذشته، برگزاری نمایشگاهی در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن، با محوریت بریتانیایی هایی که در سال ۱۸۶۸به امپراطوری اتیوپی سفر کرده بودند، خشم مردم اتیوپی را برانگیخت.
در آن سال، ۱۳هزار نیروی نظامی برای آزاد کردن گروگان های بریتانیا به اتیوپی اعزام شدند.
امپراطور اتیوپی در پی شکست به نظامیان بریتانیا، خود را کشت و قلعه اش مورد تصاحب و غارت قرار گرفت.
شاهزاده «آلمایهو» پسر امپراطور نیز به بریتانیا منتقل شد و در سال ۱۸۷۹ در سن ۱۸سالگی درگذشت.
در همین حال، دولت اتیوپی اعلام کرد که از راه های قانونی و دیپلماتیک استفاده می کند تا آثار غارت شده این کشور از جمله یک تاج سلطنتی طلایی را پس بگیرد.
از سویی، نگهداری طره هایی از موی امپراطور اتیوپی در موزه ملی ارتش بریتانیا، حساسیت برانگیز شده است.
به گفته «هیروت ولده ماریام» (Hirut Woldemariam) وزیر فرهنگ و گردشگری اتیوپی، نمایش اجزای انسانی در وب سایت ها و موزه ها، امری غیرانسانی است.
در این میان، موزه ملی ارتش بریتانیا اعلام کرد که طره گیسوی امپراطور اتیوپی در سال ۱۹۵۹ از سوی اقوام هنرمندی که نقاشی امپراطور را در بستر مرگش کشیده بود، به این موزه اهدا شد.
زمان بازگرداندن گیسوی امپراطور اتیوپی مشخص نیست. سفارت اتیوپی در لندن با صدور بیانیه ای اعلام کرد که با مسئولان این موزه مذاکراتی در همین زمینه انجام می دهد. سفارتخانه مزبور، تصمیم این موزه را نشانه حسن نیت این موزه دانست.
حال مردم اتیوپی می گویند خواستار پس گرفتن استخوان های پسر امپراطور هستند. جسد پسر امپراطور اتیوپی در کلیسای «سنت جورج» در قلعه «وینزر» دفن شد.
موزه‌های سراسر بریتانیا به تازگی برای بازگرداندن آثار باستانی و تاریخی به کشورهای مبدا، تحت فشار قرار گرفته‌اند.
جمجه های انسان نئاندرتال و فسیل موجودی که به نام «چارلز داروین» نامگذاری شده، جزو اقلامی است که درخواست بازگرداندن آن از موزه های بریتانیا صادر شده است.
انگلیس همچنین درگیر مناقشه ای با یونان برای بازگرداندن مرمرنماهای «پارتنون» است. لندن تاکنون در مقابل این درخواست، مقاومت کرده است.
این مجسمه های مرمرین دو هزار و ۵۰۰ ساله به دستور «لرد الگین» سفیر عثمانی در اوایل سال های ۱۸۰۰، از معبد پارتنون در منطقه آکروپولیس یونان برداشته شد.
لرد الگین، مجسمه‌ها را به دولت انگلیس فروخت و این آثار در نهایت در سال ۱۸۱۷ از موزه بریتانیا سردرآورد.
بحث و جدل در مورد مکانی که مجسمه ها باید در آن قرار گیرد، از بیش از ۲۰۰ سال پیش جریان دارد.
نتایج یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، حاکی است که اکثر مردم انگلیس با بازگرداندن مرمرهای الگین به یونان موافق هستند؛ به طوری که طبق این نظرسنجی، ۵۵ درصد از رای دهندگان گفته اند که مجسمه ها باید به یونان پس داده شود و ۲۱ درصد با حفظ آن در انگلیس، موافقت کرده اند.
فرانسه نیز برای بازگرداندن آثار باستانی به کشورهای اصلی تحت فشار است. سال گذشته میلادی، به موزه های فرانسه توصیه شد آثاری را که بدون رضایت کشور مبدا، تصاحب کرده اند، در صورت درخواست کشورهای آفریقایی، به آنها بازگردانند.
این امر، فشار بر موزه های واقع در دیگر کشورهای اروپایی برای دنبال کردن این روند را افزایش می دهد.
براساس ارزیابی کاشناسان، ۹۰ درصد از آثار هنری آفریقا در خارج از این قاره نگهداری می شود که این آثار شامل مجسمه ها، تخت های پادشاهی و نسخ خطی است.
آثار باستانی زیادی در موزه‌های بسیاری در سراسر جهان از جمله موزه بریتانیا، موزه‌های دولتی برلین، موزه‌های ملی فرانسه و موزه هنر متروپولیتن نیویورک، نگهداری می شود.
نگهداری تعداد زیادی جمجمه، اسکلت، قطعات استخوانی و سرهای محافظت شده بومیان در موسسات غربی، حاصل یکهتازی غربیان در دوره استعماری است.
فراهنگ ** ۹۱۰۹ ** ۱۳۵۵ **