به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، نگاهی به وضعیت حقوق بشر به خصوص نژادپرستی در انگلیس نشان میدهد که در نظام بهداشتی و درمانی این کشور نیز آمار بهتری در زمینه تعصبات و تبعیضهای نژادی وجود ندارد. سازمان ملی حقوق مدنی برابری سیاهان که در اوایل سال ۲۰۲۲ برای مقابله با نژادپرستی سیستماتیک در انگلیس راهاندازی شد، در یک نظرسنجی نشان داده است که اکثر سیاهپوستان ساکن این کشور از جانب متخصصان بهداشتی و درمانی به دلیل قومیتشان مورد پیشداوری و تبعیض قرار گرفتهاند.
براساس نتایج این نظرسنجی که در میان ۲۰۵۱ شهروند سیاهپوست یا دورگه (که بیش از نیمی از آنان را رده سنی از ۱۸ تا ۳۴ سال تشکیل میدهد) انجام شده است، ۶۵ درصد از سیاهپوستان گفتند که از جانب پزشکان و سایر کارکنان بخشهای مراقبتهای بهداشتی مورد پیشداوری نژادی واقع شدهاند. این میزان در میان سیاهپوستان ۱۸ تا ۳۴ ساله به ۷۵ درصد میرسد.
نشریه گاردین در گزارش تحلیلی خود در ماه آگوست ۲۰۲۲ به این موضوع پرداخته و نوشت: بررسی ۱۲۶ هزار پرونده پزشکی در طول دهه گذشته نشان میدهد، رنگین پوستان در انگلیس بیشتر از سفیدپوستان باید برای نتایج تشخیص بیماری سرطان صبر کنند. این نشریه انگلیسی افزود: تحقیقات صورت گرفته از دادههای زمان انتظار «سرویس سلامت ملی» انگلیس نشان میدهد که تشخیص بیماری سرطان در میان سیاهپوستان و آسیاییها (زردپوستان)، در برخی موارد تا ۶ هفته بیش از سفیدپوستان زمان میبرد.
دانشگاه اکستر با همکاری نشریه گاردین در این پژوهش دریافتند که از هر ۷ پرونده مرتبط با بیماری سرطان در اقلیتهای نژادی انگلیس، ۶ مورد از آنها بیش از سفیدپوستان برای تشخیص ابتلا انتظار کشیدهاند. بر اساس نتایج این بررسی، میانگین زمان انتظار برای سفیدپوستان از لحظه مراجعه به پزشک عمومی با علائم بیماری تا تشخیص آن ۵۵ روز است در صورتی که این زمان برای زردپوستان ۶۰ روز و سیاهپوستان ۶۱ روز است.
بررسیها نشان داد این زمان انتظار در برخی از انواع سرطان مانند سرطان مری یا معده در سفیدپوستان ۵۳ روز اما برای زردپوستان ۱۰۰ روز است که این به معنای اختلاف زمانی بیش از ۶ هفته است. در تشخیص «میلوما» نوعی از سرطان خون (سومین نوع رایج سرطان خون) سفیدهای انگلیس ۹۳ روز و سیاهپوستان این کشور ۱۲۷ روز (بیش از یک ماه بیشتر) منتظر میمانند.
این گزارش میافزاید: تشخیص دیرهنگام سرطان به معنی محدودیت در انتخاب نوع درمان و در نتیجه اثرگذاری کمتر بر بیماری خواهد بود که در این شرایط احتمال نجات بیمار را به مراتب کاهش مییابد. دولت انگلیس و سرویس سلامت ملی این کشور بارها وعده دادهاند که با این تبعیض نژادی در ارائه خدمات درمانی مقابله خواهند کرد.
نژادپرستی در برابر مهاجران
کمیته فرعی پیشگیری از شکنجه و سایر موارد ظالمانه، رفتار یا مجازات غیرانسانی یا تحقیرآمیز گزارش خود از آخرین بازدیدش از در سپتامبر سال ۲۰۱۹ از انگلیس با اشاره به مواردی نظیر نگهداری برخی مهاجران در محیطی شبیه زندان و عدم اطلاعرسانی به افراد نگهداری شده در آن به مدت بیش از ۱۲ ماه، نسبت به موضوع بازداشت نامحدود مهاجران ابراز نگرانی کرد. این کمیته تاکید کرد فقدان محدودیت زمانی ممکن است عملا منجر به بازداشت نامحدودشده و بر سلامت روانی مهاجران محروم از آزادی تأثیر بگذارد و خطرشکنجه و بدرفتاری را افزایش دهد.
این کمیته همچنین اعلام کرد احتمال بازداشت افراد سیاهپوست، آسیایی و سایر گروههای قومیتی، چهار برابر بیشتر از افراد گروههای قومی سفیدپوست بود. در این میان افراد سیاهپوست کارائیب نرخ بالایی از بازداشت را تجربه کردند.
از دیگر نمونههای رفتارهای ناصواب و نژادپرستانه در انگلیس میتوان به ورزش اشاره کرد؛ زمانی که سه بازیکن رنگینپوست تیم ملی انگلیس در بازی فینال جام ملتهای اروپا نتوانستند ضربات پنالتی را وارد دروازه ایتالیا کنند، نژادپرستان انگلیسی، خشمگین از باخت تیم محبوبشان در ورزشگاه ویمبلی لندن، شعارهایی نژادپرستانه علیه مارکوس رشفورد، جیدون سانچو و بوکایو ساکا، بازیکنان رنگین پوست این تیم در فضای مجازی منتشر کردند. حتی اکانتهای این سه بازیکن در اینستاگرام و توییتر نیز با انبوهی از تصاویر نژادپرستانه و نظرات کتبی همراه با فحاشی هولناک مورد حمله قرار گرفت.
نژادپرستی و رفتارهای تبعیضآمیز پلیس
شواهد و قرائن همواره موید رفتارهای تبعیض آمیز پلیس انگلیس علیه اقلیتهای نژادی، قومی و مذهبی بوده است. طبق دادههای ارائه شده توسط پلیس انگلیس، مرگ آفریقایی تبارها بر اثر جراحات مربوط به درگیریهای درون زندانها یا در حین برخورد پلیس با اعتراضات خیابانی، دو برابر بیشتر از سایر شهروندان است. این موضوع بیانگر نژادپرستی نهادینه شده در نیروی پلیس و همچنین نظام درمانی این کشور است.
پژوهشی که روزنامه گاردین در آگوست ۲۰۲۲ در انگلستان و ولز انجام داده است، نشان میدهد که احتمال جریمه شدن اقلیتهای قومی، تقریباً دو برابر بیشتر از سفیدپوستان است. مصاحبه با افسران پلیسی که در خیابانها به اعمال مقررات پرداخته و با پژوهشگران دانشگاه لیورپول صحبت کردهاند نیز درستی این آمار را تائید میکند. نتایج همچنین حاکی از آن است که نژادپرستی نهادینه بر عملکرد کسانی که در دوران همهگیری کرونا قدرت اجرائی داشتهاند، تاثیرگذار بوده است.
به عنوان نمونه، افسران پلیس از قدرت خود برای جریمه کردن بی چون و چرای افرادی که قرنطینه را رعایت نکرده بودند، بهره گرفتند؛ چرا که به گفته برخی از آنها، برخی از نژادها قوانین را رعایت نمیکنند. این درحالی است که به گفته یکی از نویسندگان این پژوهش، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد گروههای اقلیت قومی بیشتر از سایر گروهها قوانین را زیر پا میگذارند و این تبعیض ناخواسته در فرآیندهای سازمان وجود داشته است. در زمینه استفاده از زور و خشونت نیز پلیس انگلیس میان سفیدپوستان و سایر رنگینپوستان تمایز و تبعیض قائل میشود.
براساس گزارشها، پلیس لندن بیشترین استفاده از زور و شوکرهای الکتریکی را علیه سیاهپوستان انجام داده است. یک آمار مربوط به سال ۲۰۲۰ نشان میدهد که استفاده از اسلحههای الکتریکی علیه افراد سیاهپوست ۸ برابر بیشتر از افراد سفیدپوست در سال ۲۰۱۹-۲۰۱۸ بوده است. علاوه بر این طبق آمار و ارقام بزرگسالان اقلیتهای قومی بیشتر از بزرگسالان سفید ژپوست قربانی جرائم نژادپرستی هستند.
روزنامه گاردین در گزارشی دیگر در آگوست ۲۰۲۲ به تحقیقاتی اشاره کرده است که نشان میدهد تعصب و نژادپرستی در پلیس انگلیس موجب شده است تا اقلیتهای قومی بیشتر از همتایان سفیدپوست خود برای نقض پروتکلهای بهداشتی رعایت کرونا جریمه دریافت کنند.
این مطالعه مبتنی بر مصاحبه با افسرانی بوده است که در خیابانها بر پروتکلهای بهداشتی مربوط به همهگیری کرونا نظارت داشتهاند. در سطح ملی، ارقام مربوط به انگلستان و ولز نشان میدهد که احتمال جریمه شدن اقلیتهای قومی تقریبا دو برابر بیشتر از سفیدپوستان است.
یکی از پژوهشگران این مطالعه میگوید یافتهها نشان میدهد که نژادپرستی نظاممند احتمال بر برخورد با ناقضین پروتکلهای بهداشتی در برخی موارد تاثیر گذاشته است. گزارش همچنین میگوید برخی از افسران به محققان گفتهاند که اقلیتهای قومی بیشتر در معرض دید و توقف پلیس هستند؛ چراکه در مناطق «فقیر» یا «مشکلآفرین» زندگی میکنند و حضور پلیس در این مناطق بیشتر است.