گرداب مخوف ايدز، اعتياد، بيكاري و بي بند و باري

در اين يادداشت آمده است: البته هر كسي مبتلا به ايدز شود، حتما معتاد، بيكار و يا بي بند و بار نيست بلكه ممكن است قرباني و شكار اين پديده هاي نامطلوب اجتماع بوده كه در چرخه زندگي مردم وارد شده است.
كودكي كه از مادر خود ايدز گرفته و يا افرادي كه از مواردي چون دندانپزشكي، انتقال خون، آرايشگاه و تزريقات و... به ايدز مبتلا شده اند نه معتاد بوده و نه بي بند و بار، بلكه در مسير حوادث زندگي گرفتار بي دقتي و سهل انگاري خود و يا مسئولان خدمات اجتماعي شده اند.
بيش از يك دهه است كه ويروس ايدز در بين مردم ما به گردش در آمده و هر روز آرام و بي صدا به حريم خصوصي افراد وارد مي شود و تا زماني كه او را از پاي در نياورد از آنجا خارج نمي شود و بدتر آن كه به منبع آلودگي جديدي تبديل شده و دنبال قرباني تازه و گسترش قلمرو خود مي باشد.
روزي شمار مبتلايان به اين بيماري در ايلام كمتر از 6 نفر بود و همه آنها هم در زندان محصور بودند ولي اكنون اين تعداد به بالاتر از 200 نفر رسيده كه در بين مردم زندگي مي كنند.
مطمئنا زندگي كردن حق آنان است و بايد مثل ديگران از امكانات اجتماعي برخوردار باشند و حتي مردم و مسئولان بايد از آنان حمايت كنند و بدون شك حمايت از مبتلايان اصلي ترين راه درمان و كنترل ايدز در اجتماع است.
نيازي نيست مردم آنها را بشناسند تا از آنها دوري كنند بلكه همه بايد از راه هاي انتقال اين بيماري و بيماري هاي ديگري كه مشابه ايدز است مثل هپاتيت بي آگاه بوده و راه هاي جلوگيري از آن را بدانند و مراعات كنند، آنگاه با اطمينان خاطر حتي در كنار آنها زندگي كنند.
هيچ وقت با دست دادن، روبوسي، كنار هم نشستن و تنفس كردن، استفاده از وسايل عمومي مثل اتوبوس و تلفن همگاني و استخر و سالن غذاخوري و ورزشگاه ايدز منتقل نمي شود.
الگوهاي انتقال اول در اعتياد بخصوص اعتياد تزريقي و آنگاه در بي بند و باري هاي اخلاقي و سوء رفتار و در مراحل بعدي خالكوبي ها و تزريقات آلوده يا انتقال از مادر آلوده به كودك است.
ممكن است سئوال پيش آيد اعتياد بدون تزريق چگونه باعث انتقال ايدز مي شود؟ بايد گفته شود مواد مخدر بخصوص صنعتي هاي جديد مثل اكس و شيشه و... مصرف كنندگان را سرخوش كرده و آنها را به انحراف و بي بند و باري مي كشاند.
اكنون من و شما و خانواده ها و بعد مسئولان اگر در فكر چاره نباشيم مثل بعضي از كشورهاي آفريقايي درصد آلودگي به آستانه خطر رسيده و چون مرگ و مير اين بيماري ديررس و طولاني است (ميانگين 10 سال) ناگهان جمعيت در مقطعي از زمان دچار مرگ هاي دسته جمعي شده و مابقي زنده ها هم گرفتار رسيدگي به امور اموات و تلف شدن اوقات تيمار بيماران و عمر از دست رفته خود مي شوند.
بيماري ايدز تنها به ميزبان و عامل بيماري ختم نمي شود و مانند خيلي از بيماري هاي واگير ديگر نيست كه در صورت درمان بيماران، بيماري در جامعه كنترل شود بلكه چرخه اپيدميولوژي آن به فاكتورهاي زيرساختي و همه اقشار جامعه بخصوص مسئولان اجرايي بستگي دارد، اشتغال زايي جوانان، ازدواج به هنگام و كاهش ميزان طلاق، كنترل كامل اعتياد و از بين بردن سطوح افسردگي اجتماعي، ايجاد فضاي شاد و مراكز تفريحي، كاهش تورم و رونق اقتصادي، تسهيل ارتباطات اجتماعي و افزايش مسافرت هاي اقتصادي و توريستي، مسافرت هاي زيارتي و اعتقادي بين شهري و استاني و حتي بين كشوري، ايجاد و توسعه فضاهاي مذهبي با بينش علمي بخصوص در نسل جديد و ديدن نسل هاي آتي، مبارزه با خرافات و اعتقادات ارتجاعي، ايجاد فضاهاي گفتماني و پرسش و پاسخ هاي مختلف، تقويت بنيان و بنياد خانواده و بالاخره ارتقاي سطح آموزش و آگاهي مردم و مبارزه جدي با فقر عمومي مالي و فكري راه حل اساسي كنترل اين بيماري و آسيب هاي اجتماعي است.
اين اقدام ها در كشورهاي پيشرفته اجرا شده و اكنون در آنجاها كه اين بيماري جوانه زد و رشد كرد ميزان ابتلا كاملا كنترل شده و حتي به صفر رسيده است ولي متاسفانه بيماري را به آفريقا و ديگر قاره ها صادر كردند و خود از شر آن خلاص شدند و از طريق ساخت داروهاي گران قيمت و تجهيزات پزشكي مربوطه درآمد اقتصادي خوبي كسب كرده و وابستگي كشورهاي آلوده را به خود تضمين كرده اند.
پس خانواده ها بايد به فكر مجموعه خطرها و آسيب هاي موجود اجتماعي بوده و در ايجاد فضاي گرم و صميمي،شاداب كوشا باشند و والدين با ارتقاي آگاهي علمي خود در پرورش فرزندان و جوانان دريغ نكرده و زحمت و رنج و مشقت فراوان به خود را تحمل نموده تا اين مسير پر مخاطره را به سلامت طي كنند، بديهي است كه مسئولان، مسئوليت بيشتري دارند و بايد با رفع موانع خطر كه در مسير زندگي خانواده ها است آنها را به سوي كمال هدايت كنند.
منبع: پايگاه خبري - تحليلي ويرا
6033