قِصه اي يا غُصه اي از فوتبال *عباس رضوي

ليگي كه بي حوصلگي، بي طراوتي، ناپويائي از سر و روي مغازه آن مي بارد تا جايي كه فوتبال دوستاني كه سالها دوستدار و عاشق جنس اين مغازه بودند با حسرت، سر خورده، نااميد و بي انتظار به اين مغازه نا موفق و خالي و رو به ورشكستگي مي نگرند.
بيشتر باشگاه ها در زد و بند ها عشق را گم كرده اند؛ دل سوزان را سوز و تواني براي جان دادن به اين پيكر نحيف شده فوتبال نيست و ديگر فوتبال را نمي شود از دست سود جويان و تاجران ناآگاه رهاي كرد. ما هم در بي تفاوتي خو گرفته و خود را به آنچه كه «پيش آيد، خوش آيد، قانع مي كنيم.
گزارش پاياني ساليانه اين مغازه فوتبالي با اعلام اقلام هزينه هاي پرداخت شده تمام مي شود ولي گواهي صحت يا عدم صحت اين ارقام را بخدا مي سپاريم. پرسش هاي بي پاسخ هميشگي چون كالايي بي خريدار در قفسه هاي كهنه مغازه فوتبال ما باقي مي ماند و خاك مي خورد. تكرار تكراري پرسش هايي چون چگونگي هويت باشگاه ها، سازندگي در باشگاه ها، شفاف سازي درآمد هاي فوتبال، تكليف تيم هاي ملي و... هم ديگر از حوصله گفتن خارج شده است.
نتايج ضعيف تيم هاي فوتبال اعم از تيم هاي ملي و باشگاه ها درسطح فوتبال متوسط آسيا هم براي همه عادي شده است.
داستان به كار گيري و تعويض مربيان تيم هاي ملي هم بدون رعايت چهار چوب ها حكايت ديدن سريالي هاي سر در گم و ناتمام را پيدا كرده است.
فوتبال ما در اين موقعيت دشوار اقتصادي هنوز گرفتار تار عنكبوتي واسطه هاست و بدهي هاي ايجاد شده آنان براي عقد قراداد هاي نا مشخص بازيكنان درجه 3 خا رجي هم قوزي بر بالاي همه قوز هاست. از رهگذر اين خير و شر، مربيان خارجيِ رنگ و لعاب داده كه در كشور خود سال هاست جايي براي جولان نداشته اند چون بختكي نشسته بر بهترين تيمهاي فوتبال ما رها شدني نيستند و از وجود آنان هم فوتبال ما صاحب سبك يا آموخته اي نشده است .
بيايد فوتبال را پاك كنيد، پاك اداره كنيد، پاك بسازيد، بدون بضاعت مالي حتي با فقر هم مي شود به فوتبال اين سرزمين درسطح آسيا اعتقاد و اعتبار داد. در بستر شفاف و زلال اين پاكي مردم حقيقت سازندگي و پيروزي ها و شكست ها را در مي يابند .
-------------------
كارشناس فوتبال