۲۰ آذر ۱۳۹۷، ۲۲:۰۱
کد خبر: 83131385
T T
۰ نفر
تيم دانشگاه تهران برنده مسابقات مناظره دانشجويي شد

تهران-ايرنا- تيم جيم از دانشگاه تهران به عنوان مخالف گزاره تهديد به بستن تنگه هرمز، سياست موثري در رويارويي با فشارهاي بين المللي و تهديدات خارجي است، برنده هفتمين دور از مسابقات ملي مناظره دانشجويي شد.

به گزارش روز سه شنبه گروه دانشگاه ايرنا، فيناليست هاي هفتمين دوره مسابقات مناظره دانشجويان ايران بر سر گزاره تهديد به بستن تنگه هرمز سياست مؤثري در رويارويي با فشارهاي بين المللي و تهديدات خارجي است مناظره و تيم جيم برنده نهايي مسابقات شد.
مسابقه فينال هفتمين دوره مسابقات مناظره دانشجويان ايران بين دو تيم «جيم» از استان تهران و «راه سبز اميد» از استان اصفهان بر سر گزاره «تهديد به بستن تنگه هرمز سياست مؤثري در رويارويي با فشارهاي بين المللي و تهديدات خارجي است» برگزار شد.
در ابتداي مناظره تيم موافق موضوع گزاره را از سه منظر ژئوپلوتيك، تاريخي و امكان پذيري بررسي كرد و گفت: از نظر ژئوپلوتيكي 40 درصد نفت جهان از اين نقطه صادر مي شود و هر گونه تهديدي در اين منطقه منجر به بالا رفتن قيمت نفت مي شود. از نظر تاريخي ايران در دو مقطع تهديد به بستن تنگه هرمز كرد. يكي در سال 1980 و در زمان جنگ نفتكش ها كه منجر به تصويب قطعنامه 598 سازمان ملل در مورد جنگ ايران و عراق شد و در سال 2011كه در اوج تحريم هاي منجر به عقب نشيني جامعه جهاني عليه ايران شد.
اين گروه با تأكيد بر اينكه منظورشان از موافقت با گزاره تهديد است نه اجراي عملي بستن تنگه هرمرز ادامه دادند: اگر چه بخشي از تنگه در دست عمان و بخشي هم در آب هاي بين المللي قرار دارد اما ايران قدرت بستن تنگه هرمز را دارد. ايران تعهدات بين المللي در مورد آب راه هاي بين المللي را پذيرفته اما ديدگاه ما اين است كه ما در مناقشات بين المللي منافع ملي را بر رعايت حقوق بين الملل ترجيح مي دهيم. ما از گروه رقيب اين سؤال را داريم آيا بايد در منافع ملي را بر حقوق بين المللي ترجيح دهيم؟ اگر پاسخ مثبت باشد پس نظر ما را تأييد كرده ايد و اگر منفي است جايي براي منازعات بين المللي باقي نمي ماند.
گروه مخالف (گروه جيم متشكل از دانشجويان دانشگاه تهران و امام صادق) تبيين كرد: با وقوع انقلاب ايران تحت فشارهاي بين المللي قرار گرفت و كشورهاي مختلف منافع خود را در ايران از دست رفته ديدند به همين دليل به بهانه هاي مختلف شروع كردند به فشار آوردن به ايران اخلال در صدور نفت ايران هم يكي از اين اقدامات بود.
اين گروه ادامه دادند: تهديد يك تاكتيك است و نبايد به سياست تبديل شود. بستن تنگه هرمز يك اقدام محدود است در حالي كه راهبرد جمهوي اسلامي برقراري ارتباط با ساير كشورها است و در شرايط كنوني دوري از چالش هاي بيش از گذشته اهميت دارد و تهديد به بستن تنگه هرمز سياستي مؤثر براي مقابله با فشارهاي بين المللي نيست.
بستن تنگه هرمز منافع كشورهاي مختلف از جمله كشورهاي صادر كننده نفت و نيز دوستان ما در منطقه از جمله عراق و نيز منافع چين را به خطر مي اندازد و به همه كشورهاي جهان در نهايت شوك اقتصادي وارد شده منجر به شكايت آنها از ايران به سازمان ملل مي شود و ايران محكوم به نقض صلح جهاني شده و حني ممكن است اقدام نظامي عليه ايران صورت گيرد.
گروه جيم ادامه داد: توسل به چنين تهديداتي بازي در زمين آمريكا است. چون آمريكا بازار فروش اسلحه خود را در منطقه تقويت و اثبات مي كند كه ادعاهايي كه در مورد ايران داشته درست بوده است.
گروه موفق استدلال كرد: دنيايي كه گروه جيم دارند دنياي زيبايي است اما دنياي واقعي نيست. بنا به گفته آقاي ظريف روابط بي قدرت ها نه بر اساس حق كه بر اساس قدرت است. هر قدر قدرت داشته باشيم مي توانيم تأثيرگذار باشيم. ما تأكيد كرديم كه عمل بستن با تهديد به بستن متفاوت است. رئيس جمهور كشورمان نيز در سخنان خود مطرح كردند كه اگر قرار باشد ايران نفت خود را صادر نكند هيچ كشور ديگري هم نخواهد توانست اين كار را بكند. ما بايد كارت بازي داشته باشيم همچنان كه در مذاكرات هسته اي داشتن سانتريفيوژ بود كه ساير كشورها را پاي ميز مذاكره كشاند. سياست كلان كشور را نيز مقام معظمرهبري تعيين مي كنند و در صورتي كه اقتصاد ما نباود شوند ما عمل متقابل انجام خواهيم داد.
گروه مخالف استدلال كرد: آيا بايد منافع ملي را بر حقوق بين المللي ترجيح دهيم؟ خير؛ آيا منافع ملي از حقوق و روابط بين المللي منفك است؟ خير؛ ما نمي گوييم چون بستن تنه هرمز مغاي قوانين بين المللي و روابط بين المللي است با اين گزاره مخالف هستيم بلكه معتقديم اساساً آيا بايد بستن تنكه هرمز يك سياست باشد؟ تهديد مدام اين سياست را بي اثر خواهدكرد. شما مي گوييد تهديد از عمل منفك است. آمريكا هم متوجه اين مي شود كه ايران حاضر به پذيرش تبعات بستن تنگه هرمز نيست پس اين تهديد مي شود يك تهديد توخالي. اقدام به بستن تنگه هرمز يك اقدام عملي است اما عقلاني نيست پس آمريكا هم آن را جدي نخواهدگرفت.
اين گروه در ادامه استدلال خود گرفت: ايران اعلام كرد اگر عراق به عنوان متجاوز اعلام نشود تنگه هرمز را خواهد بست اما در قطعنامه 598 سازمان ملل عراق به عنوان متجاوز اعلام نشد. تيم حريف بگويد نتايج ملموس دو بار تهديد ايران براي بستن تنگه هرمز چه بوده است؟ با تهديد رئيس جمهور مبني بر بستن تنگه هرمز كه طي سال جاري رخ داد آيا تغييري در قيمت نفت ايجاد شد؟ يا تغيير قيمت نفت تحت تأثير فشار كشورهايي بود كه نمي توانستند جايگزيني براي نفت ايران پيدا كنند؟
گروه موافق پاسخ داد: ما نگفتيم تهديد به بستن تنگه هرمز به سياست ايران تبديل شود و قبول داريم كه اگر اين مسئله به سياست تبديل شود ديگر به عنوان كارت بازي در دنياي سياست كاراي نخواهد داشت. نگفتيم هم كه تهديد و اقدام از هم منفك است ما گفتيم متفاوت است. جمال عبدالناصر كانال سوئز را بست و توانستن به خواسته خود برسد. در خصوص ضمانت اجرا هم زماني كه دكتر روحاني مسئله بستن تنگه هرمز را مطرح كرد سردار سليماني طي نامه تشكري براي اين اقدام اعلام آمادگي كرد. در دولت قبل هم كاهش صادرات نفت ايران را عربستان براي جامعه جهاني جبران كرد. اينكه مطرح شد بستن تنگه هرمز به دوستان ما از جمله چين هم صدمه مي زند چون چين عضو شوراي امنيت است و حق وتو دارد از ايران دفاع خواهدكرد.
تيم مخالف تهديد به بستن تنگه هرمز نيز گفت: حرف شما قبول فقط تهديد نه اقدام؛ اما آيا تهديد ما در طول تاريخ نتيجه اي براي ايران داشته است؟ در جنگ نفتكش ها ما تهديد كرديم و هشت ساعت هم تنگه را بستيم و دوباره باز كرديم اما همچنان عراق به عنوان متجاوز در قطعنامه اعلام نشد. در سال 2011 هم كه تهديد كرديم اگر نفت ما را تحريم كنيد تنگه را مي بنديم آيا بستيم تنها تأٍير آن افزايش چند دلاري قيمت نفت بود. زماني هم كه آقاي روحاني مسئله بستن تنگه را مطرح كردند حتي تأثيري در قيمت نفت هم نداشت. اگر همچنان بين تهديد و اقدام تفاوت قائل هستيد پس اين تهديد نيست بلكه بلوف است. جمال عبدالناصر را مثال زديد اما او كانال را بست اما شما از تهديد سخن مي گوييد. اين تهديد بيش از اندازه توسط ايران استفاده شده و ديگر اثر خود را ندارد.
تيم موافق نيز در جمع بندي نهايي خود گفت: نفت همچنان اهميت و جايگاه خود را در اقتصاد جهاني و كشورهاي توسعه يافته دارد و نبايد اهميت آن را دست كم گرفت. وقتي رئيس جمهور تهديد به بستن تنگه هرمز كرد بهاي نفت به 80 دلار رسيد. ما واقعيت هاي غير قابل انكار تاريخي را گفتيم. از سوي ديگر سؤال اين است اگر تهديد نكنيم چه كنيم؟ آيا بايد منفعل باشيم؟
گروه مخالف نيز عنوان كرد: اقتصاد ما متكي به نفت است. با توجه به شرايط موجود نيز 27 درصد بودجه سال آينده متكي به نفت برنامه ريزي شده است. بستن تنگه هرمز اقتصاد ما را نيز دچار چالش مي كند. آيا اقتصاد ما بدون نفت مي تواند كاري كند؟ خير؛ آيا آمريكا اين را مي داند؟ بله. پس چطور ممكن است آمريكا اين تهديد را جدي بگيرد. در خصوص منافع ملي نيز اين منافع در قالب نظام جهاني قابل تعريف است.

**9283**1601**

سرخط اخبار علم و آموزش