در فراق خاتم پيامبران

به گزارش ايرنا، بيست و هشتم صفر سالروز رحلت پيام آور صلح و دوستي يكي از سخت ترين و غم انگيزين لحظه هاي تاريخ است.
ماه صفر كه به انتهاي خويش نزديك مي شود، آن مصيبت برزگ فرا مي رسد و مردم در فراق سوره رحمان براي پيامبر بزرگ گريه مي كنند، گريه اي كه مصيب را در تاريخ جاري مي كند.
رحلت اشرف مكارم اخلاق، اشرف مخلوقاتي كه مرامنامه انسانيت را تا انتهاي تاريخ براي بشريت تدوين كرد ، فرا مي رسد و تاريخ آخرين فرستاده خداوند را از دست مي دهد.
آسمان مي گيرد و بغض گرفته در گلوي آسمان با سيل باران در چهار گوشه جهاني كه گرد كعبه گسترده شده است،ترك بر مي دارد تا مگر با زمزم اشك ، آرام گيرد.
بايد گريست آرام و بي صدا، يا بايد گريست با صداي بلند كهˈ لقد انقطع بموتك مالم ينقطع بموت غيرك، من النبوه و الانباء و اخبار السماءˈ(نهج البلاغه) و هر آينه با مرگ تو قطع شد چيزي كه با مرگ ديگران قطع نمي شود و آن نبوت و احاديث دين آسماني است.
بايد گريست در رحلت اصالت انسانيت، همانا كه: خصصت حتي صرت سليا عمن و عممت حتي صار الناس فيك سواء، لولا انك امرت بالصبر و نهيت عن الجزع، لانفدنا عليك ماه الشوون.
خصوصيت مصيبت تو چنان است كه مصيبت تمام مصيبت زدگان عالم را به تسليت و آرامش نشاند و عموميت مصيبت در اين است كه احدي از مردم در مصيبت تو فارغ از غم نيست و اگر نه اين است كه مارا به صبر امر و از خزع نهي فرمودي، هرآينه تا خشك شدن اشك چشم برتو مي گريستم(نهج البلاغه).
پيامبر در حج الوداع با امت خويش اتمام حجت كرد ' وخلف فيكم ماخلفت الانبيا في اممها، اذ لم يتركوهم هملا بغير طريق واضح و لاعلم قائم' آن حضرت به وقت انتقال به آخرت هر آنچه را انبيا گذشته، در امت خود به وديعت نهادند در ميان شما به وديعت نهاد، كه پيامبران، امتها را بدون راه روشن و نشانه اي پا برجا سرگردان و رها نگذاشتند(نهج البلاغه خطبه اول)
روز بيست و هشت صفر مردم گريه مي كند، بيست و هشتم صفر روز نوحه و ناله در فراق ياسين است ،روز گريه سوره رحمان و مردم سياهپوش اين روز مصيب زده هستند.
اينك در جاي جاي اين سرزمين پرچم هاي سياه به نشانه عزا به اهتزاز درآمده و در سوگ پيامبر مكرم اسلام و شهادت امام حسن مجتبي(ع) عاشقان حضرتش عزاداري مي كنند و اشك ماتم بر گونه هاي خويش جاري مي سازند.
انتشار دهنده: محمود رئيسي
2097