سرمایه‌های امروز سینمای ایران

در ادامه این مطلب آمده است: به‌طور‌كلی جنس مخاطبان ما نسبت به سال‌های گذشته تغییرات زیادی كرده و تقسیمات قدیمی و سنتی با وضعیت امروز سینمای ایران انطباق ندارد. آن زمان گذشت كه سینمای تجاری بیشتر به مخاطب عام گرایش داشت و اقتصاد ضعیف سینما این محدودیت را تقویت می‌كرد و البته كلیشه‌ای را برای سینما ترسیم می‌كرد؛ تا پیش‌از‌این، دسته‌بندی‌هایی از قبیل «مخاطب تهرانی» یا «شهرستانی» یا «شمال و جنوب شهر» مطرح بود، امروز خوشبختانه این تقسیم‌بندی‌ها در حال برطرف‌شدن است و دیدگاه‌های سنتی را خیلی نمی‌توان در سینما ‌پیگیری كرد.
به نظر نگارنده این اتفاقی تازه در سینمای ماست و از طرف دیگر باید این ارتباط جدید به شكلی درست هدایت شود. درحال‌حاضر بخشی از سبد اقتصادی خانواده‌ها به سینما اختصاص پیدا كرده و این اتفاق مثبتی است، ادامه این مسیر می‌تواند سینمای ایران را از لحاظ فرم، ارزش و البته اقتصاد سر پا نگاه دارد تا نیاز چندانی به حمایت‌های دولتی نداشته باشد.
در چنین حالتی می‌توان انتظار داشت سینمای ایران قدرتمند شود، این رابطه ضروری‌ترین نكته‌ای است كه باید به آن توجه كرد، به‌‌ویژه اهالی سینما و جامعه صنفی از گنجشك‌روزی‌بودن و اندیشیدن به مسائلی كه البته جزء حقوق سینما هم محسوب می‌شود فاصله بگیرند و به مسائل جدید توجه كنند؛ اینكه سینما مخاطب جدیدی پیدا كرده است و چطور می‌توان این مخاطب جدید را حفظ كرد و گسترش داد؛ اگر این رابطه به‌درستی پدید بیاید، بسیاری از مسائل حل می‌شود.
سال‌های سال است می‌دانیم عده‌ای تمایل چندانی به پابرجاماندن این سینما ندارند. متأسفانه این روحیه در افرادی دیده می‌شود كه به‌اصطلاح، نانشان از سینما به دست می‌آید. نمونه آن اظهار نظر برخی افراد در سایت‌‌ها و روزنامه‌هاست، در‌حالی‌كه اگر برنامه‌ریزی درستی انجام شود، قطعا این نوع هجمه‌ها را كم و بی‌اثر می‌كند.
از طرف دیگر باید به جنبه‌های دیگری از آسیب‌های سینما نیز توجه كرد. درحال‌حاضر تعداد سالن‌های سینما در كشور كافی نیست؛ اگر بپذیریم سینمای ایران سرمایه‌هایی دارد كه هركدام از آنها مستعد جایی برای بروز خلاقیت‌هایشان هستند، آن‌گاه اهمیت توسعه زیرساخت‌ها روشن‌تر می‌شود.
درحال‌حاضر سینما با اقبال خوبی از جانب مردم روبه‌رو شده و می‌دانیم حجم این استعداد‌های بالقوه برای ورود به سینما زیاد است؛ بنابراین چیزی كه سینمای ما نیاز دارد، مدیریت هوشمندانه است و اینكه بتوان استعدادهای فیلم‌سازی را به‌گونه‌ای به سینما وارد كرد كه به جریان پربازده تبدیل شود. در این سال‌ها، سینما آرام‌آرام از شكل و شمایل ارتباط محدود بین گروه خاصی كه علاقه‌مند به سینما هستند بیرون آمده و برای بسیاری از افراد جامعه مهم شده است.
این از جمله مواردی است كه باید در برنامه‌ریزی‌ها لحاظ شود، زیرا ‌چه مدیریت دولتی و چه مدیریت صنفی به‌راحتی می‌تواند سرمایه‌ای در این مرحله وارد و كمبود سالن‌های سینما را برطرف كند. می‌توان این رقم را به سه تا پنج ‌هزار سینما در تمام شهرهای ایران رساند كه رقم واقعی نیاز ماست؛ روز ملی سینما، فرصتی برای اندیشیدن به این مسائل است.
*منبع: روزنامه شرق، 21 شهریور 1395
**گروه اطلاع رسانی**9370**9131