با خروج پروژه متروي هشتگرد- قزوين از اولويت دولت/ مترو به قزوين نمي رسد

در اين گزارش مي خوانيد: از مطرح‌ شدن طرح متروي هشتگرد- قزوين سال‌ها مي‌گذرد و در اين مدت، حرف و حديث‌هاي زيادي درباره اجرايي ‌شدن يا نشدن آن مطرح بوده است، اما تنها دو ماه پس از آنكه، 'محمدنادر محمدزاده' مديركل سابق راه و شهرسازي استان از پايان مطالعه فاز اول و آغاز فاز دوم آن خبر داد و بر اهميت اين پروژه براي حوزه ايمن‌سازي و راهداري استان تاكيد ورزيد، حالا سرپرست اين اداره كل به فروردين ‌امروز مي‌گويد: 'اين طرح در اولويت اقدامات اين وزارتخانه نيست و دولت، دوخطه‌ كردن مسير ريلي استان را در برنامه خود دارد.'

هر چند مسوولان استان همچنان اولويت خود را اجراي مترو مي‌دانند و بر اين باورند كه با حجم گسترده دانشجويان و سهولت در جابجايي ايستگاه مبداء و مقصد اين طرح مناسب‌ تر است.

خارج‌ شدن پروژه متروي هشتگرد- قزوين از اولويت طرح‌هاي وزارت راه و شهرسازي در حالي اتفاق مي‌افتد كه پيش از اين در شهريور ‌ماه امسال، داوود محمدي، نماينده مردم قزوين در مجلس شوراي اسلامي در جلسه بررسي مشكلات شهرك مهرگان گفته بود: 'پروژه مترو در حال پيگيري است و بزودي اين طرح عملياتي خواهد شد و در بودجه سال جاري نيز براي آن رديف بودجه پيش‌بيني شده است.'

اظهارات اين نماينده مجلس تفاوت آشكاري با سخنان محمدزاده مديركل سابق راه و شهرسازي استان دارد كه اظهار اميدواري كرده بود اين طرح با اختيارات وزارت كشور عملياتي شده و با بهره ‌گيري از فاينانس فاز اجرايي پروژه آغاز شود.

طرح احداث متروي هشتگرد به قزوين در سال 85 كليد خورد و براساس مطالعات اوليه انجام شده، متروي تهران- كرج كه با تصويب دولت بنا بود تا شهر جديد هشتگرد امتداد يابد، به سمت قزوين ادامه مسير مي‌داد و با عبور در طول 74 كيلومتري اين مسير، در 5 ايستگاه نظرآباد، آبيك، كاسپين، محمديه و قزوين براي جابجايي مسافران متوقف مي‌شد.

در هشت سال گذشته همواره كارشناسان و مسوولان استان بر اين عقيده بوده اند‌ كه اين طرح جزو طرح‌هاي اقتصادي مهم حمل ‌و نقل كشور است و بايد هر چه سريع‌تر به اجرا گذاشته شود و اجراي آن، علاوه بر امكان دسترسي آسان به مركز كشور، كاهش زمان سفر، حذف ترافيك، امنيت رفت‌وآمد و جلوگيري يا كاهش آلودگي زيست ‌محيطي منطقه، باعث سبك شدن بار ترافيكي بزرگراه قزوين– تهران خواهد شد.



ضرورت هايي كه ديده نمي شوند

عباس ظاهري، رييس شوراي شهر قزوين در توضيح ضرورت اجراي اين طرح مي‌گويد: 'قرار گرفتن در مسير شش استان مهم و پر رفت ‌و آمد كشور، انتقال سالانه بيش از 5/3 ميليون نفر از مبدأ شهرستان، وجود شهرك‌هاي صنعتي متعدد كه سهم بالايي در توليد ناخالص ملي و ايجاد اشتغال در كشور دارد، وجود ظرفيت بالا در احداث واحدهاي صنعتي، بار‌گيري سالانه 5/4 ميليون تن كالا از مركز استان، برخورداري از استعداد بالقوه در جذب جمعيت به‌ دليل وجود دشت وسيع و مستعد براي كشاورزي، حضور يكصد هزار دانشجو در استان كه عموما ساكن تهران هستند و بالاخره ظرفيت قابل توجه در جذب گردشگر به‌ دليل وجود 1200 مركز تاريخي از جمله الموت و زرشك كامان، گوياي اهميت راه‌اندازي خط متروي هشتگرد- قزوين است.'

داشتن يك ميليون نفر جمعيت يكي از شرايط قرار گرفتن شهرها در زمره كلانشهر است. از عوامل مؤثر در اولويت‌ دهي براي احداث خطوط ريلي وجود كلانشهرها در مسير آن است كه شهر قزوين از آن بي‌بهره است و همين موضوع انتقال و امتداد خط مترو به اين شهر را با ترديد‌ها و انتقاد‌هايي مواجه كرد.



راه اندازي قطار تندرو يا احداث مترو؟

اهميت و ضرورت احداث سامانه ريلي بين شهري هشتگرد- قزوين، از نظر مسوولان استاني تا حدي بود كه آنان را برآن داشت تا درخواست صدور مجوز براي امتداد خط مترو به اين شهر را در سفر دوم رييس‌ جمهور سابق در دستور كار قرار دهند، اما اين طرح بعد از ارايه به هيات دولت در سفر دوم، تنها براي انجام مطالعات و كار كارشناسي در زمينه ضرورت اجرايي و عملياتي شدن براي واگذاري به مشاور مورد تاييد قرار گرفت.

قدرت‌اله عليخاني، نماينده سابق قزوين در مجلس در‌اين‌باره مي‌گويد: 'ابتدا پس از طرح موضوع، پيشنهاد مسوولان استان به هيات دولت مورد استقبال قرار نگرفت و راه‌اندازي قطار تندرو به جاي آن پيشنهاد شد، اما از آنجا كه ما به ‌دليل شرايط خاص استان، معتقد به راه‌اندازي قطار شهري بوديم، در نهايت و پس از پيگيري مجدد، پيشنهاد احداث مترو براي بررسي و انجام مطالعات به مشاور سپرده شد.'

اين طرح در نيمه اول سال 88 براي بررسي به دانشگاه صنعتي اصفهان سپرده شد و بعد از چند ماه بررسي و انجام مطالعات توجيهي در زمينه‌هاي مختلف فني، اقتصادي، اجتماعي ‌و‌ زيست‌محيطي، ضرورت احداث آن تاييد و در مهرماه همان سال براي انجام كار‌هاي پاياني به شوراي‌عالي ترافيك فرستاده شد، اما در‌حالي‌كه براي اجراي آن 3 هزار و 570 ميليارد ريال در نظر گرفته شده بود و قرار بود با جذب سرمايه‌گذار و مشاركت بخش خصوصي پس از اتمام مطالعات، در پايان سال 89 وارد مرحله اجرايي شده و ظرف 5 سال به بهره‌برداري برسد، تب و تاب مسوولان استان فروكش كرد و اجراي آن مشمول مرور زمان شد.



وعده هايي كه عملي نشد

از نيمه دوم سال 91، بار ديگر موضوع پروژه متروي هشتگرد- قزوين تيتر رسانه‌هاي استان شد و اين بار مسوولان وقت با اعلام اينكه اين پروژه در سال 92 كلنگ‌زني شده و در مدت 5 سال به پايان خواهد رسيد، اميدهاي تازه‌اي را در ميان مردمي برانگيخت كه تصور مي‌كردند با رسيدن متروي هشتگرد به قزوين، تغيير و تحولاتي شگرف در عرصه حمل و نقل ريلي استان پديد خواهد آمد.

در موج جديد خبري، سرمايه لازم براي اجراي طرح 500 ميليارد تومان برآورد شده بود كه بنا بود اعتبار مورد نياز آن توسط يك بانك اتريشي و به صورت فاينانس تامين شود و يك شركت چيني نيز مسووليت احداث اين خط را بر عهده بگيرد، اما پس از گذشت دو سال از اين وعده‌ها، كه حتي سخن از زيرسازي خط آهن اين مسير براي سرعت 200 كيلومتري قطارها مي‌رفت، به جز انجام مطالعه فاز اول پروژه، اقدام ديگري صورت نگرفت و وزارت راه و شهرسازي نيز اجراي آن را از اولويت طرح‌هاي كليدي خود خارج كرد و بدين ترتيب، عملي شدن اين طرح كه برخي آن را كليدي‌ترين پروژه استان در حوزه حمل و نقل ريلي مي‌دانند، به اما و اگرهايي واگذار شد كه به اين زودي‌ها، نه اعتباري براي آن تامين خواهد شد و نه كلنگي

براي رسيدن مترو به قزوين، به زمين خواهد خورد.

7389/ 614