احمد ذوعلم در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب ایرنا با ابراز گلایه از اینکه کارگزاری‌های (آژانس‌های) ادبی را در مکانی نامناسب از دید مخاطبان سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران جانمایی کردند، گفت: مکان غرفه‌های کارگزاری‌های ادبی نامناسب است، غرفه‌های کارگزاری‌های ادبی در انتهای سالن بین‌الملل و پشت به راهرو است. هیچ‌کس اگر کنجکاو نباشد به این بخش سر نمی‌زند.
اطلاعی درباره برنامه‌های مهمان‌های خارجی به مدیران آژانس‌های ادبی ندادند
مدیر کارگزاری ادبی دایره مینا با اعلام اینکه به کارگزاری‌های ادبی غرفه ۳ متری اختصاص داده شده است، ادامه داد: وقتی می‌گوییم که فعالیت آژانس‌های ادبی مهم است، حداقل باید در جانمایی مکانی به آن‌ها بدهیم که مخاطبان نمایشگاه بتوانند در بازدید خود از حضور آن‌ها با خبرشوند. این در حالی است که به سه کارگزاری ادبی که در نمایشگاه شرکت کردند، سه غرفه ۹ متری دادند، یعنی در مجموع ۲۷ متر از فضای نمایشگاه را به کارگزاری ادبی اختصاص داده اند. این در حالی است که برخی از غرفه‌های بخش بین‌الملل به قدری بزرگ هستند که می‌شد هر جانمایی هر سه غرفه آژانس ادبی در آن انجام شود.
به گفته او باید مشخص شود که نمایشگاه کتاب چه آورده هایی برای آژانس‌های ادبی دارد تا در مقابل آن یک نیرو را به این کار اختصاص دهند و مقداری هم برای غرفه خرج کنند. این در حالی است که مشخص نیست برنامه مهمان‌های خارجی به چه صورت است، اطلاعی درباره این برنامه‌ها به مدیران آژانس‌های ادبی ندادند. البته باید در نظر داشت اینها دلایل این طرف است شاید مدیر یکی از آژانس‌های ادبی که شرکت نکرده است دلایل دیگری برای شرکت نکردن داشته باشند.
شرکت آژانس ادبی به شکل مجازی کارکردی نداشت
ذوعلم با بیان اینکه حضور آژانس‌های ادبی کمکی به فعالیت آن‌ها نمی‌کند، ادامه داد: آژانس ادبی دایره مینا تا به حال یک دوره به شکل حضوری و یک دوره هم به شکل مجازی در نمایشگاه کتاب شرکت کرده است. شرکت کردن آژانس ادبی به شکل مجازی برای ما کارکردی نداشت. تنها کارکردی که حضور در نمایشگاه برای ما داشت این است که به ناشران بگوییم ما هستیم. اگر نه، این نمایشگاه برای خرید و فروش رایت طراحی نشده است. ذهنیت این نیست که تبادل رایت اتفاق بیفتد.
تنها کارکردی که حضور در نمایشگاه برای ما داشت این است که بگوییم ما هستیم
مدیر کارگزاری ادبی دایره مینا با اشاره به اینکه بخش بین‌الملل در هر دوره کوچک‌تر می‌‍شود، گفت: اصلا مشخص نیست که کارکرد بخش بین‌الملل چیست. آیا برای معرفی کتاب‌هایی که از فارسی به دیگر زبان‌ها ترجمه شده است، فعالیت می‌کند؟ آیا برای این است که فعالان نشر در دیگر کشورها کتاب‌های مناسب با فرهنگ ایران را به ناشران و آژانس‌های ادبی ایران معرفی کنند؟ برای این است که غرفه‌داران دیگر کشورها فرهنگ و رسوم خود را معرفی کنند؟
او ادامه داد: وقتی به فعالیت غرفه‌های خارجی توجه می‌کنید، متوجه می‌شوید پراکندگی کارهایی که می‌کنند زیاد است. کشورهای خارجی که غرفه دارند مشخص نیست که با چه هدفی می‌آیند، برخی برای رایزنی هستند و اعلام می‌کنند که برای معرفی فرهنگ آن کشور به نمایشگاه آمدند. حدود ۷۰ تا ۱۰۰ رایزن فرهنگی در ایران هستند، چرا این تعداد در نمایشگاه حضور دارند؟
نظر شما