حسین (ع) نفسی مطمئنه

به گزارش ایرنا، وقایع محرم سال 61 هجری سراسر پند و عبرت برای عموم مردم حاضر و غایب بود تا مانند حر ابن یزید ریاحی درك كنند میان جبهه حق و باطل یك نیمه روز فاصله است.
به شهادت تاریخ بسیاری از افرادی كه به سپاه یزید پیوستند، نه از سر دشمنی شخصی با امام حسین (ع)، بلكه به پیروی از هوای نفس خود و وعده مال، غنیمت و حكومت به جنگ حضرت و یارانش رفتند.
امام حسین (ع) در خطبه های روز عاشورا حجت را بر قومی تمام كرد كه گوشهایشان با سكه های طلا و نقره عبیدالله ابن زیاد بسته شده بود و چشمشان تنها جبهه باطل را پیش روی خود می دید.
اما در این سوی میدان خالص ترین بندگان خدا با توكل و ایمانی كه نظیر آن را كمتر در تاریخ سراغ داریم از زن، فرزند، خانه و ملك گذشتند تا فرزند پیامبر (ص) را یاری دهند.
رمز ماندگاری نهضت حضرت اباعبدالله حسین (ع) اعتماد به راه حق و حقیقت و دوری از مكر و وعده های دنیوی بود كه بسیار انسان ها را به ورطه گمراهی و نابودی كشانده است.
14 قرن از نهضت حسینی می گذرد، اما هنوز پژواك پیام آن حضرت از بلندای تاریخ به گوش می رسد كه هر انسان با وجدان بیدار را به قیام در برابر یزیدیان فاسد و ظالمی كه دین را وسیله رسیدن به مطامع نفسانی خود قرار می دهند به گوش می رسد.
تا زمانی كه كفار، ریاكاران و دنیاپرستان در این جهان ساحت قدسی دین را آلوده كنند، پرچم سرخ حسینی (ع) برافراشته می ماند و باید آماده لبیك به ندای هل من ناصر ینصرنی سیدالشهداء باشیم.
امام حسین (ع) آنگونه كه تاریخ پس از قرون متمادی نشان داد برنده واقعی حادثه كربلا بود و مصداق یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ شد تا پروردگارش با ارْجِعِی إِلَيٰ رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً، فَادْخُلِی فِی عِبَادِی، وَادْخُلِی جَنَّتِی پاداشی بس گران بها به او دهد.
3029/7437