بهره بردن از رحمت وسيع الهي و هدايت به سوي خوشنودي پروردگار

نهمين روز از ماه مبارك رمضان به اين دعا مزين است:
اَللّھُمَّ اجْعَلْ لي فيهِ نَصيباً مِنْ رَحْمَتِكَ الْواسِعَةِ وَاھْدِني فيهِ لِبَراھينِكَ السّاطِعَةِ وَخُذْ بِناصِيتي اِلي مَرْضاتِكَ الْجامِعَةِ بِمَحَبَّتِكَ يا اَمَلَ الْمُشْتاقينَ
خدايا قرارده برايم در اين روز بھره هاي از رحمت وسيعت و راھنماييام كن در اين ماه به سوي دليل ھاي درخشانت و مرا به سوي موجبات خوشنودي ھمه.

**اَللّھُمَّ اجْعَلْ لي فيهِ نَصيباً مِنْ رَحْمَتِكَ الْواسِعَةِ :
خدايا، من را از رحمت واسعه خود نصيب گردان؛ براي استجابت اين دعا بايد چه كنيم؟ بايد به زيردستمان كمك كنيم. اگر وضع مالي كسي خوب است، براي دختران دم بخت مستحق جھاز تھيه كند. در اين صورت دعا درباره او مستجاب مي شود و رحمت خدا شامل حال او مي شود.
رحمت خداوند بسيار وسيع و گسترده است، وسعتي كه ما نمي توانيم با قلم و زبان خود آن را وصف نماييم.

** وَاھْدِني فيهِ لِبَراھينِكَ السّاطِعَةِ :
خدايا من را ھدايت كن به ادله روشن خودت. منظور از براھينك الساطعه چيست؟ خداوند ھر كه را بخواھد به راه مستقيم ھدايت مي كند، پس اين ھدايت، ھدايت به صراط مستقيم است.
حال چگونه به اين صراط مستقيم دست يابيم و بندگي نمودن پروردگار عالميان را از كه بياموزيم؟ كه در اينجاست كه لبراھينك الساطعه به وسيله ادله و براھين روشن، به كار مي آيد كه اين ادله و براھين روشن ھيچ چيزي جز آيات قرآن و اھل بيت عصمت و طھارت (ع) نيست.
از خداوند مي خواھيم كه در اين روز ما را به پيروي از قرآن و اھل بيت (ع) ياري نموده و به صراط مستقيم ھدايت فرمايد.

** وَخُذْ بِناصِيتي اِلي مَرْضاتِكَ الْجامِعَةِ :
من را به سمت موجبات خوشنودي و رضايت خودت ببر.
با خداوند متعال مي گوييم كه از من راضي باش ھرچند كه بد كردم و عمرم را به بطالت مصرف كردم .حالا آمده ام و من را به سمت رضايت خودت ببر. از من خشنود شو و رضايت جامع داشته باش.
بايد تمام عيب ھا را از خود دور كرد و با غيبت نكردن، حلال كردن مال و ساير دستورات تلاش كرد تا اين دعا در موردمان به استجابت برسد.
در روايات آمده است كه بھترين حالات بنده ھنگامي است كه آن بنده در مقابل ذات اقدس الھي سجده مي نمايد، پس از خداوند مي خواھيم كه پيشاني ما را فقط جايگاه سجده نمودن به ذات اقدسش گرداند نه سجده گاه شيطان (نه فرمان برداري از شيطان...).

** بِمَحَبَّتِكَ يا اَمَلَ الْمُشْتاقينَ :
اين دعاھا را درباره من مستجاب كن، به حق دوستي خودتاي آرزوي مشتاقان.
اينگونه مي گوييم چون خدا نسبت به ما دوستي دارد و صد برابر محبت والدين به اولاد، ما را دوست دارد. روايت است كه دوستي صد درجه دارد كه ٩٩ بخش آن مخصوص خدا است و يك درجه آن بين مخلوقات تقسيم شده و خدا در ھمان يك بخش نيز، سھم دارد.
فراهنگ**3009** 9053