«به زودي فصل ميوه هاي هسته دار مي رسد. مثل هلو، آلو، زردآلو، گيلاس و آلبالو؛ در خواستم اين است كه هسته اين ميوه ها را دور نريزيد بلكه بشوريد، خشك كنيد و آنها را در يك دستمال نگه داريد و توي ماشين تان بگذاريد.
هر وقت كه به پيك نيك و سفر مي رويد، اين دانه ها را در دل طبيعت خالي كنيد، اگر با اين عمل ساده و راحت بتوانيم كمك كنيم به ايجاد فقط يك درخت، ما ماموريت خود را انجام داديم، تبديل كردن اين دنيا به جايي سر سبز يك موفقيت خواهد بود.»
اين پيام چند روزي است كه در فضاي مجازي دست به دست مي شود اما مساله اين است كه آيا مي توان هر بذري را در هر اقليمي كاشت كه دراين باره ولي الله مظفريان گياه شناس و عضو هيات علمي موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع كشور معتقد است 'درخت اقليم خود را پيدا مي كند و هر بذري در محيط مناسب خود رشد خواهد كرد'.
وي روز يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا گفت: اين پيام را فردي پخش كرده كه در نيوزيلند زندگي مي كند، اين كشور سالانه 10 متر بارندگي دارد يعني 5 برابر آن چيزي كه در انزلي داريم.
وي افزود: اينكه اين فرد گفته هسته هاي ميوه ها را دور نريزيد و در طبيعت پخش كنيد؛ انجام اين كار ضرر خاصي به همراه ندارد و در نهايت اين است كه سبز نمي شوند اما يك شانسي به وجود مي آيد اينكه بيشتر افرادي كه به طبيعت مي روند چنين كاري را در كنار جاده ها خواهند كرد و در صورت سبز شدن به طبيعت جلا مي بخشد.
مظفريان گفت: همچنين اينكه افراد هسته ها را در اعماق طبيعت نمي كارند، فرض كنيد اگر بالاي قله دماوند كاشته شوند اصلا جايگاهش نيست چون رويشگاه درختي نيست بنابراين سبز نمي شود اگر هم بشود سرما آنرا از بين مي برد پس اگر خوشبين باشيم مي توانيم حداقل كناره هاي جاده ها را سر سبز كنيم.
وي ادامه داد: بنابراين يك سري نقاط مناسب مثلا كنار جاده ها مي ماند كه اگر اين اتفاق بيفتد هيچ لطمه اي به طبيعت وارد نمي كند در عين حال هم سود و بهره اي خواهد داشت و اگر رشد كنند كنار جاده ها سرسبز مي شوند.
اين گياه شناس در پاسخ به اينكه مگر نبايد هر هسته يا نهالي در اقليم خاص خودش كاشته شود، گفت: درخت اقليم خود را پيدا مي كند، مسلم است كه مثلا فردي كه در بندرعباس زندگي مي كند ميوه اي كه مي خورد مربوط به همان سرزمين است و هسته آن را در طبيعت رها مي كند.
وي افزود: بيشتر ميوه ها به خصوص ميوه هاي فصلي كه مي خوريم ميوه هاي مربوط به محل هاي نزديك زندگي ما هستند، البته اين به طور كلي صدق نمي كند مثلا ممكن است گوجه برقاني كه در شهريار توليد مي شود در اصفهان به فروش برسد اما آيا تا حالا ديده ايد در تهران ميوه كُنار بفروشند؟ يا اگر هم باشد بسيار كم است.
مظفريان اظهار داشت: بنابراين كاشت هسته ها به عنوان يك كار بي ضرر است كه البته مي تواند نتيجه بخش هم نباشد. آن چيزي كه نسبت به آن ترديد ندارم اين است كه اگر گياهي را خورده باشيم و مربوط به آن اقليم نباشد اگر هم در يك فصل مناسبي بكاريم و سبز شود در فصل سرما يا گرما از بين مي رود بنابراين بهتر است يك كاري علمي و متناسب با اقليم صورت گيرد.
عضو هيات علمي موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع كشور درباره سازگاري ميوه ها با اقليم خاص خودشان گفت: درسي به نام جغرافياي گياهي داريم كه دربر گيرنده عوامل و فاكتورهاي محيطي است، اين فاكتورها كنترل كننده طبيعت هستند بنابراين گياهي را كه در قله دماوند يا در ارتفاعات توچال داريم در دشت قم نداريم و عكس آنهم صادق است بنابراين توجه به اين مساله بسيار مهم است.
وي تاكيد كرد: محيط خودش تعيين كننده است، بنابراين من به عنوان فردي كه با طبيعت ايران و جغرافياي گياهي آن آشنا هستم هيچ وقت توصيه نمي كنم كه در بيابان هاي مركزي ايران گياهاني كاشته شود كه مثلا در ارتفاعات البرز سبز مي شود چنين اتفاقي دور از ذهن است اما در شرايط غير معمول و اين حالتي كه توصيه شده مثلا هسته زردآلود را مي خوريد كنار جاده بپاشيد؛ اگر شرايط جغرافيايي آماده بود سبز مي شود اگر نه هم از بين مي رود و ضرري به محيط زيست وارد نمي كند.
علمي **9014**1485
تهران - ايرنا - از بين رفتن گياهان و درختان يكي از معضلاتي است كه گريبانگير جامعه بشري شده و در اين ميان براي حفاظت و احياي طبيعت، پيشنهادها و نظرات زيادي ارائه مي شود كه بنا به گفته كارشناسان امر بايد تمام آنها علمي و سازگار با اقليم باشند.