دل تنگي هاي شهيدان

در واپسين روزهاي پائيزي كه كوچه ها و خيابانهاي شهرمان را خزان گرفته، بار ديگر آسمان ايلام ترانه باريدن سر داده و پرستوهاي مهاجر سرود بهاري را در مرز بين پائيز و زمستان زمزمه مي كنند.
آري آن نازنين شهيدان مي خواهند زمستان سرد و سوزان را با گرماي وجود خود بهاري سازند، هوا سرد است و سرما سراپاي وجودمان را فرا گرفته است و اين پرستوها مي آيند تا گرما بخش وجودمان باشند و ما را با آرمانهاي درونمان پيوند دهند.
شهيدان در راهند و دلها منتظر! شهيدان بوي بهارند در فضاي شهر ما! آري لاله هاي اين سرزمين بار ديگر بوي شهادت سر داده اند! مهران مهربان و ايلام پر از آلام فردا ميزبان شهداي عزيز دوران پر افتخار دفاع مقدس هستند، 46 شهيد كه فرزندان زهرا هستند امروز به ميهن خويش باز مي گردند و در آغوش مام وطن آرام مي گيرند.
چقدر خوب است كه هر از چندگاهي ، شهدا به دلهاي ما سر مي زنند و ما را به خود مي آورند، هرچند با گذشت سه دهه از پايان دلاوري ها و حماسه آفريني هاي جنگ تحميلي، رنگ و بوي فرهنگ ايثار و شهادت كمتر شده، اما همين سر زدن هاي شهدا باعث شده كه اين فرهنگ به عنوان ميراثي گرانبها در دل و جان مردمان اين ديار رخنه كند.
زيرا دوران پر خاطره و پر رمز و راز دفاع مقدس به تعبيري اوج افتخارات ملت ايران است و چه عزيزاني در اين 8 سال براي دفاع از كيان ملي شربت شهادت را سر كشيدند.
آري شهادت هنر مردان خداست و برايش ميگويند كه راز سر به مهريست ميان عاشق و معشوق! آنجا كه استاد شهيد مرتضي مطهري مي گويد: اگر شور يك عارف عاشق پروردگار را با منطق يك مصلح تركيب كنيد، از آنها منطق شهيد در مي آيد، خون شهيد براي هميشه در رگهاي اجتماع مي جوشد.
شهدا شهد شهادتند و عصاره ايثار و پايمردي، شهدا سرود جاودانه حماسه اند و وفا! راست گفته اند كه شهدا شمع محفل بشريتند! شهدا ارزشهاي ماندگار ميهنند و ارزشهاي ميهن مهمترين بخش فرهنگمان هستند، زيرا آنها به ما باور بخشيدند و ما را از همه آن چيزها كه در برمان گرفته اند رهايي بخشيده اند.
اما اين شهدا كه در راهند براي تشييع نيامده اند، مطمئنم كه فراتر از آن مي انديشند! آنها براي باورهاي ما آمده اند، دلشان براي ارزشهاي والاي انساني و اخلاقي به تنگ آمده است، و از قضاي روزگار نياز امروز جامعه ما هم خمين است، راهشان ماندگار و پر رهرو و يادشان جاودان باد.
آنها براي عشق به ميهن ، دفاع از ناموس و شرف اين سرزمين و براي دين باوري با تمام وجود به آغوش پر مهر شهادت شتافتند و من امروز و همه روزها از خود مي پرسم كه آيا چيزي در وجودم دارم كه احساسم را، انديشه و رويايم را، زندگيم را با آن به شهادت برسانم؟
منبع:ايلام بيدار
3032