ديوار سكوتي كه آوار شد

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگي ايرنا، شب گذشته فيلم سينمايي «پشت ديوار سكوت» براي نخستين بار اكران شد؛ اكرانش عمومي نبود و با حضور تعدادي حقوقدان، هنرپيشه، نويسنده، مددكاران زنان و كودكان آسيب ديده در تالار ايوان شمس انجام شد.
در اين مراسم شخصيت هاي هنري، حقيقي، حقوقي و ورزشي حضور داشتند و حتي فاطمه هاشمي رفسنجاني رئيس انجمن بيماري هاي خاص هم بود؛ يكي يك روبان قرمز بسته بودند و عوايد فروش فيلم به بيماران مبتلا به ايدز اختصاص يافت.
«پشت ديوار سكوت» درامي پر بازيگر با حضور سحر جعفري جوزاني، آرمان درويش، مهدي احمدي، رويا تيموريان، امين تارخ، بهزاد فراهاني، سيما تيرانداز، شقايق فراهاني، سيامك صفري، فريبا متخصص، حسين پاكدل، پرويز پورحسيني و سميه نجومي است.
فيلم درخور توجهي بود، ايدز با برداشتن پوسته ظاهري و بدون هيچ روكشي نمايش داده شد، پس از اكران فيلم، جعفري جوزاني پدر و دختر به همراه بهزاد فراهاني با آمدن روي صحنه، چند دقيقه اي با حاضران حرف زدند.
فراهاني هنرپيشه سينما و تلويزيون كه در اين فيلم سينمايي نقش مدير مدرسه را بازي كرده است، با حاضر شدن پشت تريبون گفت: در جامعه هنري بزرگاني داريم كه بزرگتر از برخي وزرا هستند و بايد حرمت آنها را نگهدارند اما متاسفانه چنين نمي شود.
جعفري جوزاني، كارگردان و نويسنده فيلم سينمايي «پشت ديوار سكوت» هم حرف هايش را با گلايه آغاز كرد و گفت: يكي از گره هايي كه گلوي بچه ها را مي فشرد، اين است كه كاري با كارگردانان بنام كرديد كه بيضايي را فراري داديد، تقوايي ديگر فيلم نمي سازد؛ در اين ممكلت كه جز فيلم هايي كه مردم را الكي فقط بخنداند فيلمي نمايش داده نمي شود.
وي افزود: به همين خاطر است كه مثل خيلي جاهاي ديگر يك گروه كوچك انحصار طلب نه بخاطر هوش و ذكاوت شان بلكه به خاطر داشتن رانت و نزديكي به قدرت توانستند سالنها را قبضه كنند؛ درحالي كه اين فيلم در سال 1395 ساخته شده و در سال 97 دارد اكران مي شود كه باز به هر دليلي يك هفته عقب انداختند.
جعفري جوزاني تصريح كرد: من مي دانم چرا بهزاد جان (فراهاني) اينگونه زجر مي كشد، اصغر جان (اصغر همت) آنگونه نگاه مي كند و آقاي مجابي آن گوشه نشسته و خود را نشان نمي دهد و اينها چيزهايي است كه روح آدم را در تنهايي مي خورد و مانند سوهان روح است و گرنه چه اهميتي دارد خيلي ساده بود كه فيلم بسازم و اين كار را خواهم كرد.
وي ادامه داد: چرا بايد 12 سال وقت بگذارم كوروش كبير را بسازم و در آخرين لحظه نفهمم چه اتفاقي براي سرمايه گذارش افتاده است و چراهايي ديگري كه ما را آزار مي دهد، اگر اين كار را با افتخار كردم براي اين بود كه اهميت فكر كردن به اين كودكان و مادران آسيب ديده از سينما از من كوچك، و از همه ما بالاتر است و از گوهر خيرانديش هم خيلي تشكر مي كنم كه ساكت و آرام اينجا نشسته است.
فراهنگ** 7329**1055