گزارش لوبلاگ ازچالش ترزا می درجلب نظر عربستان وشورای همكاری خلیج فارس

به گزارش روزسه شنبه ایرنا، 'كریستسن كوتز اولریكسن' از اعضای بخش خاورمیانه ای موسسه 'یونیورسیتی بیكر'در مطلبی با عنوان ' مقایسه انتظارات با واقعیت در دیدار محمد بن سلمان از لندن' آورده است: دیدار بن سلمان در روز 7 مارس از لندن، فرصت بسیار كوتاهی برای دولت تحت فشار بریتانیا فراهم می كند تا برای چند ساعت هم شده از وضعیت پیچیده برگزیت رهایی یابد. 'ترزا می' نخست وزیر انگلیس و كابینه وی تجارت و سرمایه گذاری را در اولویت اقدامات خود قرار داده اند و موضوعاتی مانند حقوق بشر و فاجعه انسانی در یمن را در پس مذاكرات بر سر فروش 5 درصد از سهام آرامكو عربستان نهاده اند. اما در حالی كه دیدار از لندن برای محمد بن سلمان، مقدمه ای برای دیداری در خور توجه از آمریكا است، به نظر می رسد این ملاقات برای ترزا می به شدت تحت فشار، یك آزمایش ناخوشایند برای گسترش روابط با كشورهای حوزه خلیج فارس است كه تاثیر بسزایی بر روی سیاست خارجی انگلیس پس از برگزیت دارد.
تلاش برای گسترش روابط باكشورهای حوزه خلیج فارس از سوی انگلیس چندان باعث شگفتی نیست. زیرا لندن با اینكار قصد دارد جبران جابجایی های پیچیده بریتانیا را در سطح بین المللی بكند. سفرهای منظم شاهزاده 'چارلز' و 'اندرو' به خلیج فارس و نیز ارتباط نزدیك رهبران بلندپایه خلیج فارس، مانند امیر بحرین و كویت با ملكه الیزابت، انگلیس را قادر ساخته تا درجه ای از قدرت نرم را ایجاد كند.
در واقع، از زمان نخست وزیری 'دیوید كامرون' در سال 2010 و پس از آن ترزا می، انگلیس به شدت بر تقویت روابط تجاری با كشورهای حوزه خلیج و بازسازی روابط تاریخی كه در طول 13 سال دولت حزب كارگر از سال 1997 تا 2010، آسیب دیده بود، تاكید داشتند.
سیاست خارجی 'محافظه كاران' پس از سال 2010 از سوی گروه های مخالف و حقوق بشر به دلیل اولویت تجارت و سرمایه گذاری بر مسائل حقوق بشری، شدیدا مورد انتقاد قرار گرفت و باید اضافه كرد در این سالها، دولت محافظه كار انگلیس همواره در گسترش این روابط به ویژه پس از بهار عربی موفق نبوده است. اما حضور ترزا می در نشست سالانه شورای همكاری خلیج فارس به عنوان مهمان در سال 2016، فصل جدید و درخشانی در روابط این كشور اروپایی با كشورهای حوزه خلیج فارس ایجاد كرد.
حال چالش دولت می انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات متحده است كه از زمان به قدرت رسیدن وی، توجه اصلی شورای همكاری خلیج فارس را بر روی واشنگتن دی سی متمركز كرده است. محمد بن سلمان به ویژه تمركز خود را بر روابط با دولت ترامپ گذاشته است تا از فشار بر برنامه هسته ای عربستان سعودی جلوگیری كند و فشار بر ایران را افزایش دهد. بنابراین حقیقت سخت برای 'می' و 'بوریس جانسون' وزیر امور خارجه انگلیس این است كه توجه شاهزاده به احتمال زیاد بر واشنگتن و نه به لندن متمركز خواهد شد؛ به ویژه اینكه به نظر می رسد دولت انگلیس پیشنهادات ژئوپلیتیك كمتری برای عربستان سعودی داشته باشد.
از سوی دیگر، منافع بریتانیا با پیچیده شدن ارتباط كشورهای شورای همكاری خلیج فارس ضربه سنگین تری نسبت به سایر شركای بین المللی خورده است. بلافاصله پس از آنكه ترزا می به نخست وزیری رسید، وی امیدوار بود بریتانیا بتواند در مورد توافقنامه تجارت آزاد با شورای همكاری خلیج فارس مذاكره كند و مقامات سعودی در همان ماه پیش نویس توافق نامه مذكور را آغاز كردند. چنین قراردادی موجب تقویت تلاش های دولت انگلیس برای ایجاد یك پیروزی سریع شد تا نشان دهد انگیس همچنان می تواند در خارج از اتحادیه اروپا هم رشد كند. اما از منظر شورای همكاری خلیج فارس، معامله تجاری با انگلستان با قرارداد بدون نتیجه امارات و انگلیس در سال 2009 مقایسه می شد كه هنوز راه اندازی نشده است.
حال توقف كوتاه محمد بن سلمان در لندن توجه كمتر ورای همكاری خلیج فارس به جایگاه بریتانیا در جهان را نشان می دهد. از سویی، منافع بریتانیا درخلیج فارس ممكن است از طریق تمركز بی سر و صدا و در عین حال افزایشی در شكل گیری مشاركت نظامی ارتش بریتانیا با كشورهای حوزه خلیج فارس پیشرفت كند.
بریتانیا و بحرین در سال 2015 برای ایجاد یك پایگاه بریتانیایی در این كشور، توافق نامه ای به امضا رساندند و این نخستین بار در 44 سال گذشته است كه نیروی دریایی سلطنتی تلاش دارد باردیگر خود را به خلیج فارس برساند. همچنین نیروی هوایی سلطنتی در سال 2018 ایجاد یك اسكادران مشترك با نیروی هوایی قطر را اعلام كرد. به تازگی نیز سفیر بریتانیا در كویت اعلام كرده است كه انگلیس ممكن است حضور نظامی محدودی در این كشور ایجاد كند.
این اقدامات حضور بریتانیا را در محیط شدیدا امنیت محور خلیج فارس تضمین می كند. اما بازهم لندن تلاش می كند با اغوای محمد بن سلمان پایه های یك 'بریتانیای جهانی' را حداقل در رویاها نه در واقعیت ایجاد كند.
'تارنمای لوبلاگ از نام جیم لوب سردبیر این تارنما، روزنامه نگار كهنه كاری كه گزارش های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می نوشت گرفته شده است. این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه 'آرتور راس' برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آكادمی دیپلماسی آمریكا در سال 2015 بود. این تارنما در سال 2008 راه اندازی شد و هدفش بیشتر تحلیل سیاستهای اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران بود'.
اروپام***7276**1590