مطبوعات كشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است كه بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعكاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی كه توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.
گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را كه انعكاس قابل توجهی در روزنامه های صبح سه شنبه 27 تیر 1396 داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی كرده است.
**كودك آزاران در انتظار مجازات
برخی از اخبار در ارتباط با كودك آزاری در روزهای گذشته سبب، خدشه دار شدن و تشویش اذهان عمومی جامعه شده است و كارشناسان و جامعه شناسان مختلف راهكارهایی برای پیشگیری از این گونه حوادث ارایه داده اند تا با بالا رفتن حساسیت جامعه نسبت به وضعیت حقوق كودكان دیگر شاهد این قبیل اتفاق ها در جامعه نبود.
روزنامه «ایران» در یادداشتی با قلم هلیا واحدی روانشناس با عنوان «كودكان؛ بی‌دفاع جامعه در حال گذار»، نوشت: حجم اخبار درباره آزار و اذیت‌های معطوف به كودكان روز به روز گسترش می‌یابد. مدرن شدن زندگی، افزایش آسیب‌های اجتماعی در كشور و ویژگی‌های جامعه گذار از جمله عوامل این مسأله هستند. از آنجا كه كودكان بیش از سایر اقشار جامعه از این موضوع آسیب می‌بینند طبعاً حجم اخبار مربوط به آنها هم در رسانه‌ها بسامد بیشتری می‌یابد.
در ادامه می خوانیم: كمتر روزی است كه خبر قتل و جنایت، تجاوز، ضرب و شتم، اعتیاد، خرید و فروش، خودكشی و سوءاستفاده‌های كاری، درباره كودكان به گوش نرسد. اگر چه این موارد به تنهایی زنگ خطری جدی در قبال سلامت و امنیت روانی جامعه است، با این حال آسیب‌های فراروی كودكان در حال حاضر، محدوده گسترده تری از قتل، تجاوز و ضرب و شتم پیدا كرده است. كودكان همواره جزو یكی از آسیب پذیرترین لایه‌های اجتماعی بوده‌اند.
این روزنامه با انتخاب گزارشی با عنوان «پیشگیری از كودك آزاری با آموزش و آگاهی بخشی» می نویسد: یك هفته از انتشار خبر پیدا شدن جسد آتنا اصلانی دختر 7 ساله اهل مغان پارس آباد می‌گذرد و همچنان موجی از واكنش‌ها درباره علت قتل آتنا در رسانه‌ها و شبكه‌های اجتماعی و در میان افكار عمومی جریان دارد. روز گذشته نیز خبری تأسف بار منتشر شد مبنی بر اینكه دختركی 7 ساله به نام كیمیا در اثر تجاوزهای ناپدری در بیمارستان بستری شده است.
در ادامه این گزارش آمده است: در پی چنین وقایعی كارشناسان و مردم در شبكه‌های اجتماعی از جای خالی آموزش‌های پیشگیری از آزار جنسی به كودكان و تأثیر آن بر وقوع حوادث اینچنینی سخن می‌گویند و عده‌ای نیز بی‌توجهی خانواده‌ها و نهادهای آموزشی را در به قتل رسیدن آتنا، آزار كیمیا و موارد مشابه آن مانند ستایش قریشی محتمل می‌دانند. از سوی دیگر گروهی نیز حوادثی از این دست را به فقر آموزش والدین گره می‌زنند.
روزنامه «آرمان» با درج یادداشتی با عنوان «اولویت دادن به پیشگیری از كودكآزاری» نوشت: یكی از موضوعات مورد توجه در این روزها بحث آسیب‌های‌اجتماعی و به تبع آن خشونت‌خانگی است. كودك آزاری یكی از مصادیق خشونت‌های خانگی است كه در كنار همسرآزاری و سالمندآزاری فراوانی بسیاری در جامعه دارد. معضل كودكآزاری در همه جوامع وجود دارد و كشور ما نیز از این مساله مستثنا نیست. اولویت در حال حاضر باید پیشگیری از بحث كودكآزاری باشد.
سیدحسن موسوی چلك در ادامه این یادداشت می نویسد: پیشگیری از كودكآزاری نیز مبتنی بر شرایط و نیازهای فرهنگی كودكان و والدین آنهاست. افراد مرتبط با حوزه كودكان باید بتوانند اطلاعاتشان را در حوزه پیشگیری از آزار و اذیت كودكان توسعه دهند. پیشگیری از كودكآزاری تنها از طریق اطلاع‌رسانی و آگاه سازی امكان دارد و بدون راهكارهای پیشگیرانه هیچ‌گاه نمی‌توان میزان آسیب‌های اجتماعی و به ویژه كودكآزاری را به صفر رساند. در چنین شرایطی منطق حكم می‌كند كه دولت‌ها بستری را برای افراد در شرایط بحرانی فراهم كنند تا آنها بتوانند از ظرفیت‌های موجود برای دریافت كمك استفاده كنند.
روزنامه «اطلاعات» در گزارشی با عنوان «كودكان در حلقه امنیت جانی و روانی» آورده است: كیاناسادات نیشابوری، آتنای مغانی، حنانه سنقری و ستایش ورامینی، دختركانی بودند كه قرار بود در كنار خانواده‌هایشان رشد كنند، درس بخوانند و روزی از روزها، لباس عروسی بر تن كنند، اما حالا آرام در بستر مرگ آرامیده اند. صدای فریاد این كودكان معصوم را كه گل‌های زندگی‌هایشان به دست پلیدان روزگار پرپر شد، كسی نشنید و داغی بر دلهای‌مان نشاند.
در ادامه می خوانیم: قصه پرغصه قتل كودكان بخصوص دختركانی كه قربانی اذیت و آزار می‌شوند، بسیاردردناك و فاجعه آمیزاست. چند كودك یاد شده در چندین ماه گذشته جان خودراازدست داده‌اند ومجازات سریع و قانونی عاملان آن نیز ظاهرا تاثیری دراینكه اتفاق مشابه دیگری درجامعه رخ ندهد، نداشته است. اینكه مجازات عاملان این نوع جنایت‌ها بازدارنده نبوده است،خود جای بحث فراوان دارد. اما جامعه برای اینكه كودكان‌مان را از آسیب‌های اجتماعی نظیر تعرض، ربایش و آزار واذیت نجات دهد، چه كار كرده است؟ دركدام خانه، مدرسه و یا محلی باید این كودكان چگونگی مراقبت از خود را بیاموزند و حالا كه مجازات‌ها پاسخ گو نبوده است، چاره چیست؟
روزنامه «جام جم» در یادداشتی به قلم سیدحسن موسوی‌چلك رئیس انجمن مددكاران اجتماعی ایران با عنوان «مددكاران اجتماعی، ضابطان اجتماعی»، آورد: گرچه قانون حمایت از كودكان و نوجوانان مصوب سال 1381 در مجلس شورای اسلامی نوع برخورد با كودك‌آزار یا كسی كه اقدام به كودكآزاری پنهان می‌كند، مشخص شده است، اما به دلیل كاستی‌ها لایحه‌ای در سال 1387 توسط قوه قضاییه با همكاری دستگاه‌های مختلف نوشته شد كه پس از بررسی‌های گوناگون در حال حاضر در كمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در انتظار تصویب است. برای تدوین این لایحه، مطالعات و بررسی‌های زیادی صورت‌گرفته از جمله مطالعه قوانین كشورهای مرتبط، بررسی قوانین پیشین، خلأهای قانونی، احصای نقاط ضعف آن و مؤلفه‌هایی كه باید به قانون اضافه شود.
در ادامه این یادداشت آمده است: از سوی دیگر، پیش‌بینی شده تا تمام مراكزی كه به هر دلیل كودكان به آن مراجعه می‌كنند، در صورت اطلاع از مصادیق كودكآزاری باید آن را به بهزیستی و مددكاران این حوزه گزارش كنند. از سوی دیگر، قوانین هر چه بازدارنده هم باشند، باز هم مواردی از كودكآزاری روی می‌دهد. بر این اساس، باید روی پیشگیری همه‌جانبه و مستمر كار كنیم. آگاه‌سازی خانواده‌ها درباره آموزش مراقبت سلامت جنسی كودكان در این زمینه مؤثر است.
** گردشگری؛ كلید توسعه پایدار
تنوع و جاذبه های زیست محیطی، بافت های تاریخی زیبا، تنوع فرهنگی و قومی از عوامل تاثیرگذار در جذب توریسم و گردشگر محسوب می شوند، مولفه ای كه ایران با دارا بودن آن می تواند با استفاده از این ظرفیت به توسعه پایدار دست یابد و از مزیت های بی شمار این صنعت همچون اشتغال زایی و ورود سرمایه های خارجی بهره ببرد.
روزنامه «آفرینش» در سرمقاله ای با قلم زهرا كیان بخت با عنوان «صنعتی كه جدی گرفته نمی‌شود...»، آورد: شاید برای توریسم هم مانند بسیاری از موارد انسانی دیگر، نتوان مبدأ و نقطه شروع معین و قاطعی در نظر گرفت. سیاحت، گشت و گذار و بازدید از ناشناخته‌ها، همواره برای انسان، جذاب و دلپذیر بوده است. اما شاید كمی پیش‌تر از این، تصور نمی‌شد گردشگری، تا جایی مورد استقبال انسانهایی از سراسر جهان قرار بگیرد كه نه‌فقط به یك صنعت مهم تبدیل گردد، بلكه تا جایی سودآوری و پیشرفت برای ملتها به همراه داشته باشد كه نقطه اتكا و پایه پیشرفت اقتصادی برخی كشورها تلقی شود.
در ادامه این مطلب می خوانیم: در این میان، كشورهایی كه در آنها پتانسیل های بیشتری برای گردشگرپذیر شدن وجود دارد، دارای شانس موفقیت و برد بیشتری در این زمینه خواهند بود. اما داشتن پتانسیل تنها یك كفه ماجراست. بخش دیگر، به نحوه بهره‌برداری از پتانسیلها درجهت رونق گردشگری و به وجود آوردن اقتصادی متكی به آن، برمی‌گردد. رفع كمبودها و استفاده از ظرفیتها در زمینه‌های مختلف، به طوری كه نه‌فقط تا حد قابل قبولی، انتظارات مردمان بومی را برآورده كند، بلكه فراتر از آن، افرادی را از ملیتها و فرهنگهای دیگر نیز به خود جذب كند، چیزی است كه می‌تواند عامل شكل‌گیری اقتصادی پویا و مبتنی بر گردشگری باشد.
روزنامه «شرق» با درج یادداشتی با عنوان «گسترش صنعت تهرانگردی شاه‌كلید توسعه اقتصاد شهری» می نویسد: امروزه صنعت گردشگری پس از صنایع نفت و اتومبیل‌سازی به سومین صنعت درآمدزا تبدیل شده است و نقش بسیار مهمی در اشتغال‌زایی و درآمدزایی كشورها ایفا می‌كند. از‌آنجا‌كه این صنعت به سرمایه‌گذاری سنگین اولیه نیاز ندارد؛ بنابراین با توجه بیشتر به آن و در نگاهی جزئی‌تر، با نگاهی اجرائی در حكمرانی‌های محلی (شورای اسلامی شهر و روستا)، می‌توان چرخ اقتصادی شهرها را به خوبی به گردش در‌آورد و قدم‌های استواری در زمینه اقتصاد پایدار شهری برداشت.
در ادامه این یادداشت كه به قلم امیر پیمانی پژوهشگر نگاشته شد، آمده است: اثرگذاری صنعت گردشگری، از لحاظ اقتصادی در پایتخت با هدف رشد و بالندگی، سبب ایجاد اشتغال، كاهش بی‌كاری، افزایش درآمد و از همه مهم‌تر باعث توسعه پایدار و رسیدن به شرایط متعادل از نظر پیشرفت می‌شود. برای نمونه، از هر ٩ كارگر و كارمند در سراسر دنیا یك نفر در صنعت جهانگردی مشغول است. بی‌شك برای رسیدن به این مقصود، منابع پایدار شهری نقش تعیین‌كننده‌ای ایفا می‌كنند و شاید بتوان این عامل را مهم‌تر از دیگر عوامل در توسعه شهر تهران ارزیابی كرد.
روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با عنوان «ورود نهادهای بازرسی به پرونده اقامتگاه‌های دولتی» نوشت: طبق آمار منتشرشده دفتر برنامه‌ریزی و حمایت از توسعه گردشگری در خصوص مراكز اقامتی كشور كه از تحلیل اطلاعات پلیس اماكن در سال‌های 93 و 94 به‌دست آمده، خراسان‌رضوی با بیشترین میزان رشد مثبت در سال‌های 93 و 94 به ترتیب یك میلیون و 918 هزار نفر و 2 میلیون و 92 هزار نفر گردشگر و مازندران در همین سال‌ها به ترتیب 123 هزار نفر و 93 هزار نفر گردشگر را در اقامتگاه‌های مجاز پذیرایی كرده‌اند.
در ادامه این گزارش آمده است: در دوره‌ای كه استان‌های توریست‌پذیر كشور با كمبود اقامتگاه‌های گردشگری مواجه بودند، دستگاه‌های اجرایی هر‌كدام به احداث اقامتگاهی برای خود اقدام كردند. این موضوع تا سال 87 و ابلاغ قانون سیاست‌های كلی اصل44 قانون اساسی ادامه داشت. در این زمان اما دستگاه‌های اجرایی موظف به واگذاری این اقامتگاه‌ها به بخش خصوصی شدند اما تا امروز این قانون به مرحله اجرا نرسیده است.
روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «بهره‌برداری از 7 پروژه عمرانی و گردشگری در كیش»، نوشت: سازمان منطقه آزاد كیش، در آخرین هفته‌های فعالیت دولت یازدهم ٩ پروژه اقتصادی، عمرانی و گردشگری را در منطقه آزاد كیش به اتمام رساند كه ٧ پروژه آن روز گذشته با حضور معاون اول رئیس جمهوری مورد بهره‌برداری قرار گرفت و دو پروژه دیگر كه در جزیره هندورابی است امروز افتتاح می‌شود. این پروژه‌ها كه در جهت توسعه صنعت گردشگری ایران و فعالیت‌های اقتصادی كشور است با سرمایه‌گذاری بیش از ٨ هزار میلیارد ریال به اتمام رسیده است و توانسته به صورت مستقیم برای هزار و ١٥ نفر اشتغال ایجاد كند.
**حفاظت از محیط زیست؛ وظیفه ای ملی و انسانی
موضوع حفاظت از محیط زیست به عنوان تنها زیست گاه بشر از دیرباز جزو دغدغه های مهم دوستداران محیط زیست بوده، تهدیدهایی كه انسان با افزایش جمعیت، جنگل‌زدایی، آلودگی هوا، بیابان زایی و غیره سبب برهم خوردن نظم موجود در آن شده است و پیشگیری از این گونه تخریب ها می تواند در حفاظت از محیط زیست موثر واقع شود.
روزنامه «شهروند» در گفت وگویی با مزدك دربیكی متخصص محیط‌زیست، عنوان «مقابله با صدا، بو و امواج مزاحم» را منتشر كرد و نوشت: از جریمه برای آلودگی بو و صوتی گرفته تا كاهش سن معاینه فنی و تصویب فرسودگی خودروها؛ اینها همه در لایحه هوای پاك دیده شده است. این لایحه كه به تازگی رفع ایراد و تصویب شده، بعد از تأیید شورای نگهبان ابلاغ و لازم‌الاجرا خواهد شد. یعنی اگر شورای نگهبان قانع شود، پس از این وزارت نفت موظف است؛ كه سوخت استاندارد تولید كند و خودروها با بنزین مرغوب راهی خیابان خواهند شد، آلودگی صوتی جرم است و مجرم باید بابت تولید صدای بیش از حد مشخص جریمه بدهد، تولید و ریختن زباله جرم است و محكومیت دارد و... اینطور كه به نظر می‌آید، بنا شده این‌بار ایستادگی دربرابر آلودگی هوا جدی‌تر شود و لایحه هوای پاك كه حتی حق‌آبه تالاب‌ها هم در آن دیده شده، هوا را برای تنفس پاك خواهد كرد.
دربیكی با اشاره به اینكه ریزگرد و گردوغبار جزو مهمترین مشكلات محیط‌زیستی در سال‌های آینده ایران خواهد بود، می‌گوید: جدا از گردوغباری كه از جنوب و جنوب‌غربی به ایران وارد می‌شود، شمال كشور هم از سمت تركمنستان تحت‌الشعاع غبار خارجی قرار گرفته است. با در نظر گرفتن عوامل طبیعی در به وجود آمدن این پدیده، عوامل تشدید‌كننده گردوغبار در ایران و وسعت اثرگذاری آن ما را مجاب می‌كند كه این مشكل محیط‌زیستی را بیش از پیش جدی بگیریم.»
روزنامه«وقایع اتفاقیه» در گزارشی با عنوان «فقط 3 سال فرصت باقی است تا تغییر اقلیم، زمین را نابود نكند» آورده است: برخی كارشناسان هشدار داده‌اند كه مقابله با تغییر اقلیم هنوز ممكن است ولی برای انجام این‌كار دولت‌ها، فعالان اقتصادی و صنعتی، شهروندان و دانشمندان باید در سه سال پیش‌رو عملكرد بی‌نظیری داشته باشند. در چند ماه اخیر هشدارها در رابطه با تغییراقلیم افزایش یافته است.
در ادامه می خوانیم: دانشمندان مدتی است هشدار می‌دهند كه سرعت گرم‌شدن جهانی به شكلی افزایش پیدا می‌كند كه شاید دیگر نتوان جلوی پیامدهای آن را گرفت. در توافق‌نامه اقلیمی پاریس كشورها تعهد داده‌اند كه با كاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مانع این شوند كه دمای كره زمین بیش از 1,5 درجه دیگر افزایش پیدا كند اما تحقیقات جدیدی نشان می‌دهد كه این اتفاق تقریبا غیرممكن می‌شود. برخی حتی شك دارند كه جهان در رسیدن به هدف راحت‌تر این توافق‌نامه كه افزایش دو درجه‌ای دما است موفق شوند.
روزنامه «ایران» با انتخاب گزارشی با عنوان ««مه لقا ملاح» برای نجات خلیج گرگان استمداد طلبید» آورده است: مه لقا ملاح كه جامعه ایران از او با عنوان «مادر محیط زیست ایران» یاد می‌كند چند دهه‌ای است كه شهرتی دو چندان یافته است. برای نجات زمین چه باید كرد؟ این پرسشی است كه خانم ملاح مطرح كرد و خودش نیز پاسخ داد. او افزود: اگر زنان آگاهی‌های لازم را پیدا كنند، می‌توانند از دولت‌ها مطالبه كنند. امروز در برخی كشورهای بزرگ توسعه یافته حتی از پسماندهای خشك در ساختمان‌سازی استفاده می‌كنند و ما نیز اگر آگاهی‌مان بالا رود می‌توانیم دولت‌ها را به استفاده از انرژی‌های پاك و ساختمان‌های سبز تشویق كنیم. تقاضای عاجزانه این مادربزرگ این است كه اگر باور ندارید مطالعه كنید ببینید درست است یا نه، ما باید جلوی این فاجعه نابودی محیط زیست را بگیریم و اول باید از خودمان شروع كنیم.
مه لقا ملاح در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از وضعیت خشكیدگی خلیج گرگان و نابودی جزیره آشوراده ابراز نگرانی كرد و گفت: یكی از مسائل غم انگیز برای همه ایرانیان مسأله آشوراده است و باید برایش اشك بریزیم چون می‌خواهند اینجا سرمایه‌گذاری كنند تا آلوده‌اش كنند. داریم همه جا را از بین می‌بریم مثل همه جزایر جنوبی‌مان، ولی این تنها جزیره شمالی ماست كه تاریخی چندصدساله دارد و زیستگاه پرندگان است. او افزود: كجای این تصمیمات درست است؟ من از مسئولان عاجزانه تقاضا دارم یك كم فكر كنند و صدای این طرفداران محیط زیست را كه چندسال است ضجه می‌زنند؛ آشوراده را خراب نكنید، بشنوند.
این روزنامه در گزارش دیگری با عنوان «امپراطوری مافیای زباله بیخ گوش پایتخت» می نویسد: اسمش را گذاشته‌اند، دیار «آبادها»، اما از هر كه پرس و جو می‌كنی جز ویرانه‌ای كه با تلی از زباله‌ها روی هم خانه شده، جای دیگری نمی‌بینید. اینجا محله «ضایعات جمع كنی‌های تهران» است. اما نه نشانی از تهران دارد و نه حتی پلاك و نام و نشانی كه بخواهی سرراست، مسیرت را در این حوالی بیابی.
در ادامه به نقل از شهرام فیروزی مدیر روابط عمومی و مشاورفرهنگی سازمان پسماند می خوانیم: پیمانكاران از طریق مزایده قانونی انتخاب می‌شوند و ماهانه با توجه به گستردگی منطقه، تعداد ماشین و نیروها، مبلغی را به حساب شهرداری تهران واریز می‌كند. اما وقتی پیمانكاری براساس قانون، برنده شد، موظف است از طریق ناظران خود، اجازه ندهد، كسی در مخزن، سر كند! وگرنه جریمه خواهد شد. اگرچه در این زمینه پرونده‌های زیادی هم موجود است. هم اكنون 60 هزار مخزن، در سطح شهر تهران داریم كه اگر در هر سطل، 200 نفر سر خم كنند، ببینید چه فاجعه زیست محیطی و بهداشتی، سرباز می‌كند!
*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مهسا شریفی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**2059**9131
ایرنا پژوهش، كانالی برای انعكاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearchهمراه شوید.
تهران- ایرنا- انتشار اخباری مبنی بر كودك آزاری، سبب ایجاد موجی از واكنش‌ها در رسانه‌ها، شبكه‌های اجتماعی و افكار عمومی جامعه شده است. موضوعی كه جای خالی آموزش و آگاهی بخشی به كودكان را در ارتباط با پیشگیری از آزار جنسی و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه گوشزد می كند.