برجام؛ نقطه عطفي در تاريخ سياسي ايران- محمدرضا تابش*

برجام در مرحله نخست توانست حق به ناحق انكار شده ايران در دستيابي به انرژي صلح‌آميز هسته‌اي را رسميت بخشد و اين حصول بحق، با قبول غني‌سازي اورانيوم در داخل كشور ايران صورت پذيرفت.
ايران در مسيري قرار گرفت كه بتواند تحريم‌هاي مرتبط با فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را كه موجب ايجاد اختلالي بسيار وسيع و گسترده در حوزه اقتصادي شده بود، بردارد و بدين ترتيب تحريم‌هاي رئيس جمهوري ايالات متحده امريكا و تحريم‌هاي اروپايي از ايران برداشته شد و با رفع اين محدوديت‌ها بود ‌كه در واقع براي ايران بستر فعاليت مؤثرتر براي افزايش توان موشكي خود را نيز با امضاي شوراي امنيت سازمان ملل متحد حاصل نمود و بدين گونه ايران در موقعيت بسيار مناسبي قرار گرفت و توانست بيشترين امتياز ممكن را در آن فضاي نفسگير در عرضه‌هاي سياسي، اقتصادي و امنيتي براي كشور حاصل نمايد.
اين نتيجه فعاليت‌هاي ديپلمات‌هاي ورزيده كشور و در رأس آنان دكتر ظريف بود كه با ايجاد فضاي گفتماني مناسب از سوي شوراي امنيت كشور و هدايت‌هاي داهيانه رهبري معظم انقلاب و حمايت‌هاي ايشان از تيم ديپلماتيك و پايمردي و تدبير رئيس جمهوري شكل گرفت و برجام را به سرانجام رساند.
در سالروز انعقاد برجام، قدردان ايستادگي و مقاومت مردمي باشيم كه دستاورد حضور سخاوتمندانه و ايثارگرانه آنها در عرصه‌ها و صحنه‌هاي مختلف، وقوع انقلاب تحول‌آفرين اسلامي و تبديل ايران به يك قدرت منطقه‌اي و كشوري تأثيرگذار در معادلات بين‌المللي است. دل مردم را با عقده‌گشايي‌هاي جناحي و نقدهاي غيرمنصفانه خالي نكنيم و روح اميد را درآنها كه معجزه‌آفرين است، زائل نكنيم. نقاط ضعف برجام را در جلسات كارشناسي و با ارائه راه حل‌هاي منطقي براي رفع آنها، مطرح كنيم. فرصت‌ها از دست مي‌روند.
ما از موضع يك مسلمان مسئول و متعهد و كارگزار نظام موظفيم از ارزش‌هايي كه مردم خالق آن بوده‌اند دفاع كنيم و با ملحوظ داشتن واقعيت‌هاي موجود در جامعه و جهان، براي برون رفت از چالش‌ها و ابرچالش‌هاي موجود برنامه‌ريزي كنيم و خواسته‌هاي بحق مردم رابه مرحله اجابت رسانيم و كشور را در مسير پيشرفت و تعالي قرار دهيم تا دوران حاكميت اسلام در ايران، به قضاوت مردم و آيندگان و تاريخ افتخارآميزترين و پرثمرترين دوران زمامداري در ايران عزيز باشد. آنگاه مي‌توانيم با افتخار بنازيم كه برجام انقلاب اسلامي ما به فرجام رسيد.
*نايب رئيس فراكسيون اميد
منبع: روزنامه ايران 26/04/1396
پژوهشم**1197**