حسين راغفر در ادامه اين گفت وگو مي افزايد: بر اساس اطلاعات مركز آمار ايران ضريب جيني در دوسال اخير با شيب ملايمي سير صعودي به خودگرفته است.
به طوري كه در ميان شهرهاي كشور بيشترين نابرابري به ترتيب در استان تهران با ضريب جيني 38%، استان گلستان با ضريب جيني 38% و استان فارس با ضريب جيني 36% وجود دارد. اين در حالي است كه كمترين نابرابري‌ها نيز در استان هاي يزد با ضريب جيني 25%، البرز، آذربايجان غربي، لرستان و ايلام نيز با ضريب 26% محقق شده است.
شكاف طبقاتي از كجا نشأت گرفته و چه پيامدهاي مخربي براي جامعه به ارمغان مي‌آورد؟ اين پيامدها، چه تأثيري بر سبك زندگي افراد در جامعه مي گذارد؟
حسين راغفر در گفت و گو با فرارو درباره علل شكل گيري شكاف طبقاتي گفت: دلايلي متعددي براي شكل گيري اين معضل مطرح است كه از اهم آن مي توان به سه مورد اشاره داشت.
او گفت: نخست ناتواني اقتصاد كشور در خلق شغل است. بايد بپذيريم اين اقتصاد در شرايط كنوني توانايي پاسخگويي به نياز نيروي كاريي كه هر ساله متقاضي شغل است را ندارد. اين معضل بزرگ در به وجود آمدن شكاف طبقاتي و فقر بسيار حائز اهميت است.
راغفر گفت: دومين عامل دستمزدهاي ناكافي است و سومين عامل تورم است. اگر چه تورم در دولت يازدهم به نحوي كنترل شده است، اما در سال هاي 90 تا 92 با تورم لجام گسيخته‌اي مواجه بوديم كه اين موضوع مهم‌ترين دليل براي رشد صعودي نابرابري، توليد فقر و ثروت باد آورده در آن زمان شد.
اين استاد دانشگاه افزود: همين نرخ بالاي تورم مي‌تواند بر عامل دوم يعني ميزان دستمزد و درآمد در جامعه تاثيرگذار باشد و به فقر بسياري از خانواده‌هاي طبقه متوسط بيانجامد. از طرف ديگر تورم بالا منجر به تعميق فقر در ميان طبقات پايين جامعه مي‌شود و قدرت خريد خانوارها را پايين مي‌آورد و فقر را هم نهادينه مي‌كند.
حسين راغفر در ادامه سخنان خود با توجه به تاثيرات شكاف طبقاتي در سلامت افراد جامعه شكل گيري معضلات و آسيب هاي اجتماعي گفت: نابرابري موجود در جامعه علاوه بر مشكلات اقتصادي كه در اجتماع به وجود مي‌آورد، مي‌تواند يك معضل چند وجهي شود. به عبارتي ديگر، نابرابري اقتصادي، مي‌تواند منجر به خشونت، نابساماني اجتماعي و افزايش جرم شود. افراد با مشاهده شكاف‌ها، آستانه تحملشان پايين مي‌آيد و دست به اعمالي مي‌زنند كه آثار زيانباري براي جامعه به همراه دارد.
وي افزود: خشونت‌هاي اجتماعي، مصرف‌گرايي به شگل گسترده و سرخوردگي اجتماعي از آثار شكاف طبقاتي است. به خصوص در ميان نسل جوان كه هويت خود را از الگوهاي مصرفي مي‌گيرند. و مادامي كه انتظاراتشان در اين ميان برآورده نشود، احساس سرخوردگي و شكست مي‌كنند و به نوعي واپس زده مي‌شوند. همين عامل سلامت افراد را هدف قرار داده و موجب از هم گسيختگي اجتماع مي‌شود.
اين تحليلگر اقتصادي در ادامه با تاكيد بر اين مساله كه شكست اجتماعي، پيش زمينه ورود جوانان به محفل‌هاي افيوني براي ترميم روان واپس زده خود مي‌شود، گفت: حتي علاوه بر اعتياد ما مي‌توانيم شاهد نا به ساماني‌هاي ديگر از جمله طلاق، خودكشي و فرار مغزها و ... نيز باشيم.
حسين راغفر گفت: سيستم به طور كلان در اين موضوع تاثيرگذار است و شايد نقش مهم و اصلي را دارد، گرچه نمي‌توان نقش مردم را ناديده انگاشت. زيرا مردم با الگوي مصرف‌گرايي كه از طريق رسانه‌هاي عمومي ترويج مي‌شود، به اين شكاف طبقاتي و گسترش آن دامن مي‌زنند.
وي در پايان افزود: اينكه تهران به عنوان استان اول كشور با 38% درصد سرآمد اين نابرابري هاي اقتصادي در كشور است، دلايل خاصي دارد كه مي توان به مهاجرت هاي روزافزون، وجود مراكز قدرت و توزيع ثروت در اين استان اشاره كرد كه به نوعي الگوهاي مصرفي را تعيين كرده و عامل مهم در نابرابري و شكاف طبقاتي محسوب مي‌شود.
*منبع: پايگاه خبري فرارو/22مهر95
** اول ** 1337- انتشار دهنده: خداوردي اسدي كوردلو
تهران- ايرنا- يك استاد دانشگاه در گفت وگو با پايگاه اينترنتي فرارو گفت: «نابرابري موجود در جامعه علاوه بر مشكلات اقتصادي كه در اجتماع به وجود مي‌آورد، مي‌تواند يك معضل چند وجهي شود. به عبارتي ديگر، نابرابري اقتصادي، مي‌تواند منجر به خشونت، نابساماني اجتماعي و افزايش جرم شود. افراد با مشاهده شكاف‌ها، آستانه تحملشان پايين مي‌آيد و دست به اعمالي مي‌زنند كه آثار زيانباري براي جامعه به همراه دارد.»