امضای ١١تفاهمنامه نفتی در پساتحریم/اعلام فراخوان شناسایی شركت های نفتی بین المللی تا 2هفته آینده

به گزارش روز دوشنبه وزارت نفت، «علی كاردر» در گردهمایی معاونت امور توسعه و مهندسی شركت ملی نفت ایران با مجریان پروژه های غرب كارون، پارس جنوبی و نفت خزر، با بیان این مطلب افزود: همه شركت های خارجی فعال در صنعت نفت، امكان حضور در مناقصه های نفتی كشورمان را ندارند و از این رو، شركت های بین المللی توانمند و حائز شرایط تعیین شده از سوی شركت ملی نفت ایران طی فرایندی شناسایی خواهند شد.
وی گفت: آن دسته از شركت های بین المللی می توانند در مناقصه های نفتی ما شركت كنند كه در گام نخست در زمره شركت های اكتشاف و تولید (E&P) یا شركت های بین المللی نفتی (IOC) بوده و افزون بر آن، به طور حتم رتبه اعتباری یكی از سه سازمان معتبر فیچ، «استاندارد اند پورز» و مودی را در اختیار داشته باشند.
كاردر با بیان اینكه بررسی های انجام شده نشان می دهد بدون در نظر گرفتن شركت های آمریكایی، حدود ٣٧ شركت در دنیا با چنین شرایطی فعالیت می كنند، ادامه داد: نخستین مرحله شناسایی شركت های حائز شرایط و توانمند بین المللی برای تدوین «وندورلیست» شركت ملی نفت ایران با اعلام فراخوانی در دو هفته آینده اجرا می شود.
معاون وزیر نفت از پیگیری مناقصه های قراردادهای جدید نفتی و بیع متقابل در كمیته ویژه این مناقصه ها خبر داد و گفت: پس از آماده شدن فهرست اولیه شركت های بین المللی، مناقصه محدودی برگزار می شود.

** ایجاد شركت های اكتشاف و تولید (E&P) گامی در مسیر بین المللی شدن صنعت نفت
مدیرعامل شركت ملی نفت ایران، ارائه عملكرد موفق در عرصه بین المللی را نیازمند رویكردی بین المللی در صنعت نفت ایران دانست و افزود: بسیاری تصور می كنند شركت ملی نفت با فروش نفت خام به كشورهای خارجی، رویكرد بین المللی یافته در صورتی كه فروش نفت و فراورده های نفتی به دیگر كشورها به معنای تجارت بین المللی است و تحقق رویكرد بین المللی به الزامات دیگری نیاز دارد.
وی اضافه كرد: صنعت نفت، زمانی می تواند ادعای تحقق رویكرد بین المللی را داشته باشد كه حداقل ٢٠ درصد ذخایر هیدروكربوری آن در خارج از مرزهایش قرار گرفته است و یا به عنوان یك توسعه دهنده قوی در میدان های نفت و گاز كشورهای دیگر نیز حضور داشته باشد.
كاردر، به اقدام معاونت مهندسی، پژوهش و فناوری وزارت باهدف شناسایی شركت های صاحب صلاحیت ایرانی برای فعالیت در حوزه اكتشاف و تولید (E&P) اشاره كرد و یادآورشد: همانطور كه پیش از این اعلام شده است، این شركت ها باید تغییری راهبردی در فعالیت های خود ایجاد كنند و دیگر امكان ورود به فعالیت های EPC ندارند.
این مقام مسئول با بیان اینكه بخش عمده كار تدوین پیش نویس مدل جدید قراردادی صنعت نفت در مدیریت امور حقوقی شركت ملی نفت ایران انجام شده است، گفت: در بخش مدل مالی و اقتصادی این پیش نویس، از مشاوری بین المللی استفاده می كنیم تا شركت های خارجی بدانند این مدل از سوی سازمانی بین المللی نیز تایید شده است.
وی اضافه كرد: اكنون متن پیش نویس مراحل پایانی كار را پشت سر می گذارد.

** بررسی مدل های جدید قراردادهای نفتی
كاردر با بیان اینكه ایجاد شركت های اكتشاف و تولید از دستاوردهای اجرای مدل جدید قراردادی صنعت نفت خواهد بود، گفت: درباره این مدل قراردادی، بسیاری نگاه صفر و صد دارند و بر این باورند كه دیگر همه قراردادها در قالب مدل جدید منعقد خواهد شد؛ درحالی كه چنین تصوری اشتباه است و شركت ملی نفت ایران افزون بر این مدل، قراردادهای بیع متقابل، EPC (مهندسی، تامین و ساخت) و EPCF (مهندسی، تامین، ساخت و تامین منابع مالی) را نیز همانند گذشته در دستور كار دارد.
معاون وزیر نفت با بیان این كه در جلسه اخیر ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی، سبد قراردادهای شركت ملی نفت ایران مشتمل بر مدل جدید قراردادی، بیع متقابل و EPC و EPCF تصویب شد و در اختیار شركت نفت قرار گرفت، افزود: بر این اساس هدفگذاری شده است كه با انعقاد این مدل های قراردادی، تولید نفت خام یك میلیون بشكه و تولید گاز ٢٥٠ میلیون مترمكعب در روز افزایش یابد.
وی توضیح داد: مدل قراردادی جدید صنعت نفت و قرارداد بیع متقابل با تمركز بر پروژه های شركت های نفت و گاز پارس و شركت مهندسی و توسعه نفت (متن) امضا و اجرایی می شود و در مقابل، قراردادهای EPC و EPCF بیشتر در پروژه های نگهداشت شركت های ملی مناطق نفتخیز جنوب، فلات قاره ایران و نفت مناطق مركزی كاربرد خواهد داشت.
كاردر، در ادامه با اشاره به امضای ١١ تفاهمنامه (MOU) مطالعاتی در دوران پسابرجام، گفت: این تفاهمنامه ها هیچ تعهدی برای شركت ملی نفت ایران ایجاد نمی كند.

** برنامه ریزی برای تامین ١٠٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری
معاون وزیر نفت به نیاز ١٠٠ میلیارد دلاری صنعت نفت كشورمان به سرمایه گذاری برای تحقق اهداف تولیدی در برنامه ششم توسعه اشاره كرد و گفت: عراق هم اكنون برای تولید روزانه هفت میلیون بشكه نفت برنامه ریزی كرده است و دیگر كشورها نیز در این زمینه با سرعت پیش می روند.
وی كه خود تا پیش از مدیرعاملی شركت ملی نفت ایران، معاونت سرمایه گذاری و تامین منابع مالی این شركت را عهده دار بود، به طور كوتاه به الزامات تامین منابع مالی در این شركت اشاره كرد و گفت: مدل مالی شركتی (Corporate Finance) با توجه به طولانی بودن زمان اجرای پروژه ها در ایران، برای اجرا در صنعت نفت كشورمان توجیه اقتصادی ندارد.
كاردر با بیان اینكه برخی معتقدند شركت ملی نفت ایران می تواند ١٠٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری مورد نیاز خود را از محل منابع مالی بین المللی تامین كند، افزود: به عنوان كسی كه سالها در این زمینه كار كرده و با روش های تامین مالی بین المللی آشنایی دارم، معتقدم بدون شك امكان تامین این میزان سرمایه گذاری از این روش وجود ندارد و در بهترین حالت، نمی توانیم بیش از ٢٠ میلیارد دلار از محل منابع بین المللی تامین مالی كنیم.
مدیرعامل شركت ملی نفت ایران گفت: باید به سمت روش های دیگر حركت كنیم و از این روست كه قراردادهای بیع متقابل و مدل جدید قراردادی صنعت نفت مدنظر قرار دارد.

**انتقال فناوری یك الزام است
وی ادامه داد: مدل جدید قراردادی صنعت نفت، تفاوت بنیادینی با بیع متقابل ندارد و تنها دوره بازپرداخت آن طولانی تر و ریسك و پاداش در آن به صورت منطقی تری مدنظر قرار گرفته است.
كاردر با یادآوری اینكه در مدل جدید قراردادی صنعت نفت، ریسك به طور كامل برعهده پیمانكار است، ادامه داد: اما به قول یكی از دوستان، همه زرنگ ها این سمت میز نشسته اند و باید در كنار ریسكها، پاداش نیز به اقتضای كار در نظر گرفت.
این مقام مسئول تاكید كرد: باید به خاطر داشته باشیم، در انتقال فناوری، منظور از فناوری، فقط سخت افزار نیست و شركت های ایرانی می توانند در مدل جدید قراردادی و از رهگذر كار با شركت های بین المللی، نحوه مدیریت زمان و هزینه را كه از مهمترین نقاط ضعف پروژه های نفت و گاز ایران به شمار می رود، فرا بگیرند و به این دانش تجهیز شوند.
كاردر با تاكید بر اینكه انتقال فناوری یك الزام است، ادامه داد: در مباحث ازدیاد برداشت، از موضوع انتقال فناوری، تحت هیچ عنوان كوتاه نمی آییم.
به گزارش ایرنا، وزارت نفت پس از ارزیابی شركت های متقاضی برای فعالیت در قالب شركت های اكتشاف و تولید (E&P)، هشت شركت ایرانی صاحب صلاحیت را در این حوزه تعیین و معرفی كرد.
شركتهای پتروپارس، مهندسی و ساختمان صنایع نفت (OIEC)، انرژی دانا، توسعه پتروایران، گروه مپنا (شركت نفت و گاز مپنا)، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (شركت مدیریت طرح های صنعتی ایران) و ستاد اجرایی فرمان امام (ره) (شركت توسعه نفت و گاز پرشیا)، شركت هایی هستند كه توانسته اند حد نصاب های لازم را در ارزیابی های صورت گرفته كسب كنند.
در سال های تحریم، همسایگان كشورمان با استفاده از منابع مالی شركت های چند ملیتی، میدان های نفت و گاز مشترك با ایران و همچنین میدان های مستقل خود را به بهره برداری رسانده و سود سرشاری را كسب كردند. در عین حال كشورمان به دلیل كمبود منابع مالی و سوءمدیریت در دوران گذشته، نتوانست این میدان ها را توسعه دهد و در نتیجه همسایگان بیشترین بهره را از غفلت مسئولان پیشین بردند.
اقتصام**2022** 2023