«داعش» اسم رمز هر حمله تروريستي

در ادامه اين مطلب كه در شماره دوشنبه 28 تير انتشار يافت، مي خوانيم: به دنبال اين حادثه مقامات فرانسوي اعلام كردند ناو هواپيمابر شارل دوگل را دوباره به منطقه اعزام خواهند كرد تا حملات شديدتري را عليه تروريست‌ها در سوريه و عراق ترتيب دهند. آبان ماه سال گذشته نيز وقتي تروريست‌ها به صورت هم‌زمان چهار نقطه از پاريس را هدف حملات خود قرار دادند و دست‌كم ١٣٠ نفر را كشتند، مقامات فرانسوي تقريبا همين حرف‌ها را زدند و همين تهديد‌ها را عنوان كردند. ناو شارل دوگل نيز همان موقع در سواحل مديترانه پهلو گرفت تا با گنجايش ٢٤ هواپيماي جنگي و سرعت عمليات صد پرواز در روز بتواند به جبهه مبارزه با تروريسم كمك كند.
اما حوادث تلخ تروريستي نه‌تنها در فرانسه قطع نشد كه به ديگر كشورها نيز كشيده شد و با وجود پرهيز آمريكايي‌ها از اعتراف صريح، ديديم كه شهر اورلاندو اين كشور نيز شاهد يك حادثه تروريستي فجيع در يك كلوب شبانه بود؛ عملياتي كه بلافاصله داعش مسئوليت آن را برعهده گرفت؛ هرچند هرگز معلوم نشد و معلوم نخواهد شد كه اين‌گونه حوادث ارتباطي مستقيم و سازمان‌يافته با داعش و گروه‌هاي مشابه آن داشته باشند.
درست است كه سال گذشته «ابومحمد العدناني» از رهبران داعش در يك نوار ويدئويي از همه طرفداران اين گروه به‌ خصوص «گرگ‌هاي تنها» در اروپا خواست حملات خود را عليه كشورهاي غربي شدت بخشند اما به‌سختي مي‌توان ارتباط مستقيم و سازمان‌يافته‌اي بين حوادث تروريستي مشخص يك سال گذشته در اروپا و آمريكا با داعش پيدا كرد. هنوز معلوم نيست عامل تروريستي اخير فرانسه ارتباط سازماني با داعش داشته باشد. حتي هنوز به‌روشني معلوم نيست كه عامل آن سابقه جنايي يا تروريستي داشته است يا خير.
در ماجراي اورلاندو نيز همين ابهامات وجود داشت. بااين‌حال حوادثي از اين دست توانسته است كاملا كشورهاي اروپايي را ناامن و هر لحظه بيم وقوع يك اتفاق خشن و خونين را دوچندان كند. حتي در آلمان كه به لحاظ امنيتي قوي ‌ترين كشور اروپايي توصيف مي‌شود، اين نگراني‌ها وجود دارد و مقامات اين كشور وقوع چنين حوادثي را در كشورشان بعيد ندانسته و به ‌تبع آن تدابير امنيتي را تشديد كرده‌اند.
برخي آمارهاي دولتي نشان مي‌دهد حدود ٦٠٠ تبعه فرانسوي در سوريه و عراق به داعش پيوسته‌اند. فرانسوا اولاند، رئيس‌جمهور فرانسه يك ‌بار اعتراف كرد كه اين افراد در صورت بازگشت، بازداشت و محاكمه خواهند شد. اما چه كسي مي‌داند اين افراد داراي چه هويتي بوده‌اند، چه زماني رفته و چه زماني باز خواهند گشت؟ حتي اگر اطلاعيه‌اي به نقل از داعش اين اتفاق را «١١ سپتامبر فرانسه» بداند، مي‌توان آن را دقيقا عملي طراحي‌شده از سوي اين گروه دانست؟
مجموع اين خبرهاست كه بر ابهامات افزوده و رعب و وحشت ناشي از اين حوادث را دوچندان مي‌كند. از كجا معلوم فردا فرد ديگري با كارد يا چاقو به جان كسي نيفتد يا با منفجركردن خود يا خودرويش فاجعه ديگري را رقم نزند؟ اگر همه اين حوادث با داعش مرتبط باشد، جهان با اختاپوس وحشتناكي مواجه شده كه از عراق، سوريه و ليبي به‌عنوان مقر و پايگاهي براي صدور تروريسم به اقصا‌نقاط جهان استفاده مي‌كند.
همه اينها نشان مي‌دهد ماجرايي كه اين روزها كشورهاي اروپايي و آمريكايي با آن مواجه هستند، فراتر از يك جريان تروريستي است. موجي از خشونت تحت لواي «افراط‌گرايي ديني» كليد خورده است كه در شكل‌گيري آن مي‌توان عوامل متعددي را دخيل دانست.
در اين ميان شايد تسريع در روند مقابله مستقيم با مقر اين گروه‌ها در سه كشور يادشده بتواند دست‌كم در كوتاه‌ مدت مراكز فرماندهي تروريست‌ها را منهدم كند اما از آنجا كه اين حوادث فراتر از اقدامات سازمان‌ يافته تروريستي است، قاعدتا بايد ريشه‌كني عواملي در دستور كار قرار گيرد كه وقوع اين حوادث را تسهيل مي‌كند. از همين رو پيوندزدن اين‌گونه حوادث به مهاجران يا مسلمانان نه‌فقط از شدت ماجرا نمي‌كاهد بلكه به گسترش آن دامن مي‌زند و هر شهروند ناراضي -به هردليلي- يك بمب قابل انفجار خواهد ساخت.
*منبع: روزنامه شرق، 28 تير 1395
**گروه اطلاع رساني**9117**9131