بازنشستگي و ضرورت مديريت استرس

به گزارش گروه علمي ايرنا از پايگاه اينترنتي هاپكينز مديسين، بازنشستگي برهه اي از زندگي است كه در آن مي توان ساعت شماطه دار را دور انداخت و برنامه هاي شخصي خود را اجرا كرد. گرچه اين آزادي جديد ممكن است آرام بخش به نظر آيد، اما براي ميليون ها بزرگسالي كه در آستانه بازنشستگي هستند، اگر با اقدامات محتاطانه همراه نباشد، مي تواند تنش زا باشد.
امروزه افراد بازنشسته با چالش هاي بي سابقه اي روبرو مي شوند كه عمدتا همچون افزايش هزينه هاي مراقبت هاي بهداشتي، منشا مالي دارد. بنابراين چه چيزي به انسان اطمينان مي دهد كه بتواند از سال هاي آرام دوران بازنشستگي خود لذت ببرد؟
'مايكل كارلستروم' از مديران ارشد دانشگاه جانز هاپكينز مي گويد: براي دوران بازنشستگي خود يك برنامه جامع طرح ريزي كنيد.
وي مي افزايد: مردم تصور مي كنند كه بازنشستگي تنها يك تصميم مرتبط با امور مالي است اما اين تصميم به خودي خود به شادي ختم نمي شود. حتي اگر افراد به لحاظ مالي احساس امنيت كنند، اما مسائل ديگري وجود دارد كه بايد آنها را مد نظر قرار داد.
برخي راهكارهايي كه استرس كمتر در دوران بازنشستگي را نويد مي دهد، به شرح ذيل است:

***برنامه ريزي هدفمند فعاليت ها
شغل شما در حال حاضر تا چه اندازه تعاملات اجتماعي و مسئوليت پذيري را به شما ديكته مي كند؟
براي بسياري از افراد، محل كار جايي است كه در آن معاشرت اجتماعي دارند، در گفت و گوهاي متقابل شركت داده مي شوند و احساس موفقيت مي كنند.
به گفته كارلستروم، گرچه پشت سر گذاشتن تنش و استرس كار بسيار لذت بخش است، اما لازم است پتانسيل خلاء اجتماعي يا معنوي متعاقب بازنشستگي نيز مد نظر قرار گيرد و فعاليت هايي را براي اين دوران برنامه ريزي كرد كه جايگزين انگيزه و احساس رضايتي شود كه افراد در محل كار مي يابند.
اين فعاليت ها مي تواند شامل حضور در كلوپ هاي اجتماعي باشد كه موضوعاتي را همچون آشپزي، كتاب خواندن و يا باغباني دنبال مي كنند.

***ادامه دادن كار
در يك نظرسنجي، گروهي از افراد بازنشسته مورد پرسش قرار گرفتند و حدود 25 درصد از آنان گفتند كه قصد دارند به صورت داوطلبانه، كار نيمه وقت و يا با راه اندازي يك كسب و كار كوچك، به كار كردن ادامه دهند.
كارلستروم به اين گروه از افراد توصيه مي كند كه دستكم پنج سال قبل از بازنشستگي، مقدمات شغل آتي خود را تدارك ببينيد.

***پذيرش حقيقت
كارلستروم مي گويد: از خود بپرسيد آيا مشكلاتي كه با آنها دست و پنجه نرم مي كنيد واقعي، خيالي و يا اوليه هستند.
از آنجا كه بدن ما نمي تواند تفاوت ميان ماهيت مشكلات را تشخيص دهد، واكنش استرس آميز آن به اين مشكلات يكسان است.
بنابر اين، در صورت مواجهه با استرس، بايد وقت صرف كنيد تا متوجه شويد كه آيا ماهيت آن واقعي و يا خيالي است، سپس براي مديريت آن برنامه ريزي كنيد.

***يافتن سبك مناسب خود براي مديريت استرس
زماني كه دچار استرس شده ايد، چگونه واكنش نشان مي دهيد؟ آيا مي دويد؟ نوشيدني مي نوشيد؟ با بهترين دوست خود تماس مي گيريد؟ به خوردن تنقلات پناه مي بريد؟ و يا راهي مراكز خريد مي شويد؟
درك اين موضوع كه هر يك از افراد از تركيبي از مسكن هاي سالم و غير سالم براي رفع استرس استفاده مي كند، اولين گام در جهت تمركز بر گزينه هاي سالم تر مانند ورزش، مديتيشن، عبادت و يا حمايت اجتماعي است.
علمي**2038** 2017