محمد احمدي روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: اين پرندگان در حال حاضر دوران لانه سازي را پشت سرگذاشته و با پايان فصل جفت گيري در دوره آنكوباسيون يا كرچي قرار دارند.
وي يادآوري كرد: دوره زاد آوري ميش مرغ كه شامل مرحله جفت يابي است عمدتا از اواخر فصل زمستان و اوايل فصل بهار با گرم شدن دماي هوا و طولاني شدن طول روز شروع مي‌شود.
محمد احمدي افزود: در اين مرحله پرنده نر با انجام نمايشات پرگشايي دم خود را به صورت چتر باز كرده به‌طوريكه پرهاي ثانويه موجود در دو طرف بدن به شكل گل سفيد و بزرگي در مي‌آيد و غبغب پرنده متورم و برجسته مي‌شود كه اين حركات بسيار تماشايي و جالب توجه است .
وي گفت: خوشبختانه وضعيت اين پرنده نادر در زيستگاه خود در دشت «سوتاو» حماميان و ديگر زيستگاه هاي اين پرنده از جمله دشت آلبلاغ و اينگيجه به دليل امنيت خوبي كه در آن براي زيست اين پرنده بوجود آمده است بسيار مناسب مي باشد .
احمدي اضافه كرد: در مناطقي كه اين پرنده ديده شده و يا اقدام به لانه گذاري كرده است به صورت شبانه روزي مورد حفاظت و بازديدهاي مكرر يگان حفاظت محيط زيست بوكان قرار مي گيرد.
وي گفت: در زيستگاه ميش مرغ در شهرستان بوكان حمل هرگونه اسلحه شكاري ممنوع بوده و با خاطيان و افرادي كه در اين محدوده اقدام به حمل سلاح كنند به شدت برخورد مي شود .
رئيس اداره حفاظت محيط زيست بوكان با بيان اينكه در حال حاضر 80 درصد از جمعيت موجود اين پرنده در كشور در بوكان زندگي مي‌كنند افزود: براي حمايت از اين پرنده در حال انقراض مركز تحقيقات ميش مرغ در دشت سوتاو در زميني به مساحت دو هكتار با هدف حفاظت، احياء و تكثير مصنوعي از اين گونه نادر و در حال انقراض در احداث است.
وي گفت: جمعيت اين پرنده زيبا به طور كلي، هر چه از شمال غربي ايران به سمت غرب مي‌رويم از تعدادشان كاسته مي‌شود بطوريكه دشت‌هاي آذربايجان بيش از دشت‌هاي كردستان، كرمانشاه و همدان ميش‌مرغ ها را در خود جاي داده است.
رئيس اداره حفاظت محيط زيست بوكان ادامه داد: يكي ازعواملي كه باعث شده اين پرنده مناطق شهرستان بوكان را براي زيست خود انتخاب كند حمايت مردم و كشاورزان از اين گونه نادر مي باشد به طوري كه كشاورزان هنگام درو مزارع خود در جلو كمباين حركت كرده تا جوجه هاي اين پرنده دچار اسيب نشوند.
وي ادامه داد: شرايط مناسب زيستي از جمله فراهم شدن محيطي امن توام با مواد غذايي كافي در اين منطقه باعث شده تا در چند سال اخير ميش مرغ ترجيح دهند تا زمستان ها را نيز در منطقه دشت «سوتاو» حماميان اين شهرستان كه زيستگاه اصلي اين گونه نادر در ايران است سپري كنند.
ميش مُرغ پرنده اي از خانواده «هوبرگان » است كه در دشت هاي وسيع بي درخت، زمين هاي استپي و كشتزارهاي پهناور حبوبات و علفزارها زندگي مي كند.
اين پرنده يكي از بزرگترين پرندگان ايران است كه با طول بدن يك متر و وزن بيش از 15 كيلوگرم از نظر شكل و جثه شباهت زيادي به بوقلمون دارد.
تغذيه اين پرنده بسيار متفاوت و شامل مواد گياهي و حيواني مختلف از جمله حشرات، قورباغه و مارمولك است.
در بهار كه زمان جوجه آوري است آشيانه خود را در قسمت هاي انبوه اين مزارع مي سازد اما در پاييز و زمستان نيز مي توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده كرد.
دشت سوتاو كه مهمترين زيستگاه اين پرنده نادر در ايران به شمار مي رود يك پهنه تپه ماهوري به وسعت 400 هكتار در روستاي «حماميان» از توابع بخش سيمينه شهرستان بوكان است كه سالانه پذيراي 20 تا 25 قطعه از اين نوع پرنده نادر است و اخيرا از سوي اداره كل حفاظت محيط زيست آذربايجان غربي به عنوان پناهگاه «ميش مرغ» و منطقه شكار ممنوع اعلام شده است.
اين پرنده در آذربايجان غربي علاوه بر بوكان در برخي مناطق مهاباد نيز ديده شده است.
اين پرنده طي سال هاي گذشته به دليل محدود شدن زيست گاه هاي طبيعي، شكار بي رويه و اختلال در مناطق زيست و تخمگذاري آن، در معرض تهديد انقراض بوده و به همين دليل هم اكنون در فهرست سرخ اتحاديه بين المللي حفاظت از جمعيت و منابع طبيعي جهان قرار گرفته است.
شهرستان بوكان در جنوب آذربايجان غربي و 184 كيلومتري مركز استان واقع شده است .
7510/6185/ 1539
مهاباد - ايرنا - رييس اداره حفاظت محيط زيست بوكان از مشاهده 23 قطعه پرنده نادر و در خطر انقراض ميش مرغ در زيستگاه اين پرنده در اين شهرستان خبر داد .