وزیر فقط دغدغه چشمان «سهیلا» را نداشت

من كه اخبار اولین همایش قائم مقام های روسای دانشگاه های علوم پزشكی در امور مشاركت های اجتماعی در وزارت بهداشت را پوشش می دادم، فكر كردم كه پس برای اطلاع گرفتن از وضعیت سلامت قربانیان اسیدپاشی باید چند روز منتظر ماند چون وزیر بهداشت ساعاتی بعد به زنجان سفر دارد.

اما در حال خارج شدن از محل برنامه همایش بودم كه گفتند وزیر بهداشت برای معاینه «سهیلا جوركش» یكی از قربانیان اسیدپاشی اصفهان به درمانگاه شهید شوریده می رود.

از ته دل چقدر خوشحال شدم. وزیر بهداشت هرچند هنوز بطور دقیق در چند و چون ماجرا قرار نگرفته بود، اما متعهدانه و بلافاصله به دیدن این دختر می رود كه 27 سال از بهار زندگانی اش را گذرانده و می خواهد بهار و بهاران دیگری را با چشمش ببیند.

بلافاصله عازم بیمارستان شهید شوریده شدم؛ سهیلا را با برانكارد و با آمبولانس خصوصی و با تجهیزات كامل از بیمارستان سوختگی شهید مطهری به درمانگاه شهید شوریده منتقل كردند؛ عكاسان و تصویربرداران رسانه های تصویری دور آمبولانس ازدحام كرده بودند.

خودم را آماده كردم تا با دختری روبرو شوم كه بدون تقصیر و گناهی، قربانی یك جنایت شوم شده و خودش را باخته و حالا بد می گوید به زندگی.

منتظر ورود یك دختر با آه و ناله فراوان به اتاق معاینه بودم كه سهیلا را با صورتی باندپیچی با برانكارد وارد اتاق كردند. همه دوربین ها منتظر بود تا ببینند سهیلا چگونه سخن می گوید و چه می گوید.

سهیلا شروع به صحبت كرد و چه غافلگیر شدم وقتی آن همه صلابت و گرمی و شور و شوق و امید به زندگی را در لحن صدایش دیدم.

اولین جملات سهیلا خطاب به وزیر بهداشت درباره چگونگی وقوع حادثه بود، گویا از وزیر بهداشت انتظار داشت تا با این سخنان، عامل اسیدپاشی را بیابد.

می گفت كه در خیابان بزرگمهر اصفهان پشت فرمان خودرواش توقف كرد تا به تلفن مادرش پاسخ دهد اما یك موتور دو تركه با دو سرنشین نزدیك او می شود و به صورت او اسید می پاشد.

به چهره سهیلا نگاه می كردم و تلاش می كردم نمای كلی چهره او را در ذهنم تصور كنم، هرچند عكس او را قبل از اسیدپاشی مادرش نشانم داد؛ صورتی زیبا داشت. حالا بخش هایی از پوست های سوخته و ذوب شده با اسید از زیر باند پیدا بود و چشمانی كه پلك نداشت و اگرچه گفته می شد كه بینایی چشم راست را از دست داده و چشم چپ تا حدودی بینایی دارد اما در عمق دو چشمش می شد درد را دید و فریادش را شنید و از همه مهم تر نگاه های امیدوارانه و متلمسانه به وزیر بهداشت بود كه طی صحبت هایش هر چند جمله یك بار به هاشمی می گفت: بینایی ام را می خواهم؛ بعد از خدا چشمانم را از شما می خواهم. می خواهم زیبایی های زندگی را ببینم.

وزیر بهداشت همواره در برنامه هایش در جمع خبرنگاران اگر سفری در پیش رو داشت برای مصاحبه صبر نمی كرد یا با عجله پاسخ خبرنگاران را می گفت اما امروز چه با حوصله و چقدر دلسوزانه در كنار سهیلا ایستاده بود و به صحبت های او گوش می داد.

سهیلا ادامه می داد: می خواهم الگوی همه دختران ایرانی باشم.

آنجا كه سهیلا گفت بعد از اسیدپاشی 45 دقیقه فریاد می كشیده «سوختم، سوختم» و زجر می كشیده و حضرت ابوالفضل(ع) را به كمك می طلبیده، بغضی گلویم را گرفت كه این بغض تا امروز هم ادامه دارد.

سهیلا می گفت كه زندگی و جوانی از او گرفته شد. می گفت كه یك شهروند معمولی، دانشجو و تحصیل كرده بوده. می گفت كه به خدا نزدیك بوده. می گفت كه «تك دختر» بوده و تاكید می كرد: می خواهم عامل اسیدپاشی را نه تنها به خاطر من به خاطر همه دختران ایرانی پیدا كنید و قصاصش كنید.

سهیلا دوباره تكرار می كرد: می خواهم بینا شوم؛ می خواهم دوباره ببینم اما بینایی چشم راستم از روز اول كمتر شده است. لطفا فقط خودتان چشمان من را جراحی كنید.

قاضی زاده هاشمی در واكنش به درخواست سهیلا جوركش كه می خواست فقط او چشمانش را عمل كند، افزود: اجازه دهید كه كاری را كه بهتر است برای شما انجام شود؛ همینطور قوی باش، ان شاء الله به تدریج حالت خوب می شود.

وزیر بهداشت سووالاتی در مورد وضعیت پیوند پوست سهیلا از پرستار بیمارستان سوختگی مطهری پرسید و چشمان سهیلا را معاینه كرد.

قاضی زاده هاشمی همراه دكتر «محمود جباروند» رییس بیمارستان چشم فارابی و دكتر سیدحسن امامی رضوی قائم مقام وزیر بهداشت در امور دانشگاه ها و تنی چند از مسوولان معاونت درمان وزارت بهداشت آمده بود تا وضعیت درمانی سهیلا به دقت بررسی شود.

وزیر بهداشت خواست تا سهیلا را برای معاینه چشم روی صندلی مخصوص بنشانند اما سهیلا به دلیل پیوند پوست ران نمی توانست راه برود و هنگام جابجایی خیلی آرام ناله كرد: «سوختم».

وزیر بهداشت با تحكم به افرادی كه او را جابجا می كردند گفت مراقب باشید تا بدن سهیلا به اطراف تماس نداشته باشد.

سهیلا با سختی روی صندلی معاینه نشست و قاضی زاده هاشمی با طمانینه و تامل بسیار چشمان سهیلا را معاینه كرد و از اینكه تاكنون عمل جراحی اورژانسی روی چشمان سهیلا انجام نشده ابراز تعجب كرد و از تیم همراه خواست بلافاصله عمل جراحی هر دو چشم سهیلا به صورت اورژانسی جراحی شود.

وی مدتی طولانی با همراهان خود صحبت كرد كه سهیلا در كدام بیمارستان فارابی یا لبافی نژاد عمل شود.

وزیر بهداشت اما فقط دغدغه چشمان سهیلا را نداشت، بلكه می خواست سهیلا برای ادامه روند درمانی سوختگی پوستش، بهترین خدمات را دریافت كند، زیرا به او گفتند كه سهیلا فعلا در بیمارستان سوختگی مطهری در یك اتاق تك نفره بستری است اما ممكن است بیمار دیگری نیز در این اتاق پذیرش شود.

قاضی زاده هاشمی دستور داد تا سهیلا به بیمارستان چمران كه مراقبت های بهتری دارد منتقل شود و به والدین سهیلا نیز این اطمینان را داد كه تمام اقدامات درمانی لازم برای دخترشان انجام شده و بر عمل چشم او نیز نظارت خواهد داشت.

معاینه سهیلا تمام شد و می خواستند او را به بیمارستان چشم پزشكی فارابی منتقل كنند كه وزیر بهداشت با نگرانی پرسید كه آیا برای چشمان او پماد نیاورده اید و هنگامی كه فهمید پماد نیاورده اند بلافاصله دستور داد این پماد تهیه شده و به چشمان سهیلا بزنند.

وزیر بهداشت با نگرانی زمزمه می كرد كاش شست وشوی چشمان سهیلا در لحظات اولیه اتفاق می افتاد در آنصورت این همه مشكل پیش نمی آمد.

قاضی زاده هاشمی به جباروند رییس بیمارستان چشم فارابی توصیه كرد برای درمان سهیلا از بهترین متخصصان دانشگاه علوم پزشكی تهران استفاده شود و جباروند تاكید كرد كه بهترین كارها برای سهیلا انجام خواهد شد.

در این هنگام خبرنگاران از وزیر بهداشت خواستند كه ارزیابی خود را از معاینات چشم را جلوی دوربین ها بگوید.

وزیر بهداشت به جای اینكه پاسخ خبرنگاران را بدهد گویا دلش خیلی پر بود كه ابتدا از مسوولان خواست مسببان این حادثه شوم را دستگیر كنند و از این خشونت اظهار تاسف كرد و سپس افزود: تامین هزینه های درمانی سهیلا حداقل كاری است كه دولت می تواند انجام دهد.

وی درخصوص وضعیت چشمان سهیلا توضیحات دقیقی نداد و فقط تاكید كرد كه روند درمان طولانی بوده و نیاز به عمل های متعددی دارد.

در این حین سهیلا را از اتاق خارج كردند؛ به صحبت های وزیر بهداشت گوش می دادم؛ با خودم فكر كردم اگر جای وزیر بهداشت بودم، بیشتر سهیلا را دلداری می دادم و از او دلجویی های بیشتری می كردم چون سهیلا با چشمانی نافذ كه داغ یك سنگدلی بر آن خورده بود، امیدوارانه به وزیر بهداشت نگاه می كرد و گویا تنها ناجی حفظ بینایی اش را قاضی زاده هاشمی می دانست.

فكر می كردم كه هرچند وزیر بهداشت به سهیلا با صحبت هایش تسكین داد، اما به نظرم این تسكین ها در فضایی رسمی انجام شد و ای كاش صمیمیت بیشتری از خود نشان می داد.

در این افكار بودم و آرام آرام از درمانگاه شهید شوریده خارج شدم كه دیدم آمبولانس سهیلا پایین پله ها توقف كرده و چقدر تعجب كردم كه دیدم وزیر بهداشت سوار آمبولانس شده و نزد برانكارد سهیلا در حال دلگرمی دادن به او است.

صحبت هایش را كامل نشنیدم فقط شنیدم كه وزیر بهداشت خطاب به سهیلا می گفت نگران نباش امشب برای(نظارت) عمل جراحی می آیم.

خوشحال شدم؛ چون با سهیلا همذات پنداری می كردم و می دانستم كه این دلجویی تاثیر زیادی در روحیه فرد دارد و متوجه شدم كه وزیر بهداشت دلسوزی داریم كه او هم مانند همه مردم در برابر این تراژدی احساسات، احساس وظیفه سنگین تری می كند.

هرچند پزشك معالج سهیلا می گفت كه سهیلا علاوه بر سوختگی از نظر روحی و روانی، آسیب های شدیدی دیده اما به عنوان یك دختر ایرانی از صلابت و امیدواری سهیلا در جمع خبرنگاران خرسند شدم و به او افتخار كردم.

سهیلا از ناحیه پیشانی، چشم، بینی، سمت چپ صورت، ‌دست چپ بخشی از دست راست و ران‌ها و حتی كمر دچار سوختگی شده و حتما از نظر روحی، شوك بزرگی به او وارد شده، اما فكر می كنم همانگونه كه خود سهیلا گفت: می خواهم الگوی دختران ایرانی باشم، هم اكنون نیز به الگو و قهرمان دختران ایرانی تبدیل شده است.

وضعیت درمانی سهیلا هر روز پیگیری می شود.

دكتر غفاری فوق تخصص قرنیه درباره آخرین وضعیت درمانی او می گوید: در اثر سوختگی شیمیایی، آسیب ایجادشده جدی و بویژه در چشم راست بیشتر است. چشم ‌چپ وضعیت بهتری دارد و در این مرحله اقدامات اولیه را برای حفظ چشم انجام داده‌ایم.

وی با ابراز رضایت از نتیجه عمل جراحی افزود: معمولا این بیماران نیاز به چندین مرحله جراحی و اقدامات تكمیلی دارند.

سهیلا برای انجام سایر درمان‌ها به بیمارستان چمران منتقل شده اما تیم چشم‌پزشكی فارابی هر روز او را در بیمارستان چمران معاینه می‌ كنند.

وزیر بهداشت پنجشنبه هفته گذشته در جمع خبرنگاران حاضر شد و اعلام كرد كه چشم چپ سهیلا 50 درصد بینایی دارد و همچنین اعلام كرد كه دستورات لازم برای رسیدگی به مشكلات چشمی سایر قربانیان اسیدپاشی در بیمارستان اصفهان داده شده چون آنها نیز مشكلات چشمی البته نه تا به این حد دارند.

از: سادات حسینی خواه

اجتمام(5) ** 9185 ** 1071