پاكـانِ بیكار

به گزارش خبرنگار ایرنا، ظاهری آراسته دارد و لباس هایش هم تمیز است اما صدایش همچنان مثل دورانی است كه گرفتار افیون بود، دیگر لطافت صدای زنانه را ندارد.
وارد مغازه بزرگ لباس فروشی در یكی از خیابان های بزرگ شهر می شود، به سمت مغازه دار می رود و می‎گوید: آقا كار دارید؟ هر كاری باشد انجام می دهم تمیز كردن مغازه، فروشندگی، كارگری، دو تا بچه دارم رحم كنید، فقط كمك كنید تا دوباره نلغزم و به خاطر نیاز ... نشوم.
صاحب مغازه بی خبر از سرنوشت این زن دردمند او را از مغازه اش بیرون می كند و بعضا حرف های ناشایست هم به زبان می آورد و می گوید: آزموده را آزمودن خطاست.
اشك در چشمان زن حلقه می زند و آرام از مغازه ای به مغازه ای دیگر می رود.
صدایش كه می زنم بر می گردد و بی آنكه چیزی بگوید جوایای سرنوشتش می شوم، می‌گوید: 28 سال دارم و در 22 سالگی ازدواج كردم و همان سال با اصرار همسرم كه معتاد بود و من نمی دانستم، در دام اعتیاد گرفتار شدم.
می گوید: ساكن تهران بودیم چشم كه به ‌هم گذاشتیم بچه های مان هم به دنیا آمدند و اكنون پسرم پنج ساله و دخترم سه ساله است، چند ماه بعد از به دنیا آمدن دخترم، همسر معتادم به خاطر سوء مصرف مواد مخدر مُرد.
پس از آن تصمیم به ترك گرفتم الان حدود دو سال و چند ماهی است كه دوران پاكیم را پشت سر گذاشته ام اما بیكارم و بی پول و نیازمند.
قبل ها در تهران در كارگاه تولید لحاف و تشك كه صاحبش هم مثل خودم بهبود یافته بود كارگری می كردم و با درآمدش روزگار می گذراندیم اما مدتی بعد كارگاه به علت نداشتن مشتری تعطیل شد و من هم از بیكار.
مخارج زندگی در تهران زیاد بود لذا تصمیم گرفتم به زادگاهم برگردم حدود 6 ماهی است برگشته ام اما نمی توانم كاری برای خودم دست و پا كنم، هر چه به این و آن می گویم كه پاك شده ام كسی حرفم را باور نمی كند.
گویی چون معتاد بودم دیگر جایی در این دنیا برای زندگی كردن ندارم، اما سعی می كنم دوباره نلغزم و پایداری در تصمیم‌گیری را به كودكانم نشان دهم كه با همه مشكلات هم می توان پاك بود و پاك ماند.
بانویی 46 ساله و كار آفرین نمونه كردستانی به عنوان ناجی افراد آسیب دیده همدم من در این خصوص است كه به واسطه اینكه كه یكی از اعضای خانواده اش معتاد بود جزء خانواده های زجر كشیده از دام اعتیاد است می گوید، 16 سال است مردانه در برابر كابوس اعتیاد ایستاده و اكنون در كارگاهش برای زنان رهیده از دام اعتیاد یا زنان سرپرست خانوار كه رنج كشیده از بلای خانمانسوز هستند اشتغالزایی كرده، پناهشان داده تا بار دیگر هیولای مواد مخدر آنها را نبلعد.
او كه عضو هیات مدیره انجمن حمایت از زنان آسیب دیده اجتماعی - نسیم مهربانی كردستان است ، گفت: 10 نفر از زنان بهبود یافته یا زنانی كه عضوی از خانواده‌شان درگیر بیماری اعتیاد است در كارگاه اشتغالزایی وابسته به این انجمن مشغول كار هستند.
ناهیده محمدعلیزاده با اشاره به اینكه خود رنج كشیده است و 20 سال با یك نفر كه در دام اعتیاد گرفتار بود، زندگی كرده است ادامه می دهد: انجمن در كنار فراهم كردن شغل برای مددجویان، دوره های آموزشی حرفه آموزی در رشته های ساخت مصنوعات بتنی، سفالگری و مصنوعات چرمی برگزار می كند و به زودی دوره های آموزشی اجرای كفپوش و كاغذ دیواری را نیز برای زنان آسیب دیده آغاز می كند.
وی می گوید: بیمارانی كه از دامان اعتیاد رها شده اند پس از پاكی به علت عدم پذیرش از سوی جامعه دچار برخی مشكلات دست و پاگیری همچون بیكاری می شوند كه چالش های پیش روی آنان در دوران پاكی را چند برابر می كند.
عضو هیات مدیره انجمن حمایت از زنان آسیب دیده اجتماعی - نسیم مهربانی كردستان افزود: این افراد هم در دوران اعتیاد و هم دردوران پاكی خود همواره مورد سوء ظن قرار می گیرند بطوریكه در بیشتر مواقع از داشتن شغل و درآمد محروم هستند.
محمدعلیزاده گفت: آنان در دوران اعتیاد به علت نیازهای مالی خود اشتباهات بزرگی مرتكب شده و بیكارند و در دوران پاكی نیز به علت سابقه، از سوی صاحب كار طرد می شوند و جامعه نیز در مورد ایشان دچار ناباوری، سوء ظن و بد گمانی می شود.
وی با اشاره به اینكه پذیرش افراد پاك شده از دام اعتیاد از سوی جامعه امری ضروری در عدم بازگشت آنان به سمت مصرف دوباره مواد مخدر است، افزود: ملت و دولت به عنوان دو بخش اصلی پذیرش این افراد در جامعه باید در كنار هم اقدام به فرهنگسازی در این خصوص كنند.
محمدعلیزاده تاكید كرد: انتظاری كه از مردم می رود اینكه به پاك شدگان به چشم یك بیمار بنگرند و از خطاهای آنان گذشت كرده و فرصت خودباوری به آنان بدهند.
وی یادآور شد: این افراد در صورتی كه با آغوش باز پذیرفته نشوند سركوبی تصمیم شان برای پاك ماندن و لغزش به دامان اعتیاد حتمی است.
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان كردستان در این ارتباط به خبرنگار ایرنا گفت: هر چند آمار دقیقی از لغزش بهبود یافتگان و گرایش مجدد آنان به سوء مصرف مواد مخدر به دلیل بیكاری نیست اما این مساله محرز شده كه افراد پاك شده چون شغل ندارند لغزش پیدا می كنند.
رحمان حریری افزود: معمولا در سطح كشور و استان 10 درصد از افراد گرفتار در دام اعتیاد می توانند به زندگی عادی برگردند كه شورا در نظر دارد برنامه های خود برای افزایش این آمار را در محورهای جلوگیری از موازی كاری، ایجاد مراكز اشتغالزایی، امضای تفاهم های همكاری، حذف سوء سابقه و ایجاد سهم اشتغال را دنبال می كند.
وی اظهار داشت: پیشگیری از موازی كاری در این حوزه با تشكیل كمیته نظارتی دنبال می شود كه در آن برنامه ها و اعتبارات تمام اداره ها و نهادها در این حوزه را در قالب یك استراتژی به صورت موثر در راستای اشتغالزایی بهبود یافتگان بكار بگیریم.
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر كردستان با اشاره به اینكه دلیل عدم اعتماد به خیلی از بهبود یافتگان داشتن سوء پیشینه آنها است، گفت: بدنبال آن هستیم كه سوء پیشینه آنان را از بین برده تا بهانه های كارفرمایان به حداقل برسد.
حریری اضافه كرد: پس از آن هر كارفرمایی كه بهبود یافتگان را بكار گیری می كند علاوه پرداخت حق بیمه افراد بكار گرفته شده از سوی دولت، تسهیلات بدون بهره نیز در اختیار كارفرمایان آنان قرار می گیرد.
وی در خصوص ایجاد مركز اشتغالزایی شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر كردستان نیز گفت: این مركز با همكاری برخی از نهادها در قالب تفاهم نامه های در حال ساماندهی است تا بهبود یافتگان به محض ترخیص از كمپ های ترك اعتیاد در آنجا مشغول بكار شود.
دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان كردستان افزود: زمین این مركز از سوی استانداری تامین و با نظارت این شورا به بخش خصوصی واگذار می شود دستگاه ها هزینه خدمات این مركز از جمله آب و گاز و برق تامین می كند و سرمایه گذاز نیز متعهد به بكارگیری افراد بهبود یافته می شود.
حریری گفت: در اقدامی دیگر امضای تفاهم نامه هایی با دستگاه ها در دستور كار قرار گرفته كه نخستین آن با اداره كل تعاون، كار و رفاه اجتماعی منعقد شده است.
وی تاكید كرد: در این تفاهم نامه مقرر شده یك سهم از اشتغالزایی در بخش خصوصی و دولتی به بهبود یافتگان تعلق بگیرد.
حریری افزود: تفاهم نامه هایی نیز با اداره كل كمیته امداد امام خمینی (ره)، بسیج سازندگی و طرح كرامت به امضا می رسد كه بخشی از اشتغال آنان نیز برای بكارگیری بهبود یافتگان تخصیص یابد.
به گزارش ایرنا، حلقه مفقوده چرخه و فرایند درمان اعتیاد بازگشت به كار، اقتصاد و جامعه برای بهبودی قطعی معتادین است كه می توان با تغییر نگرش در جامعه برای پذیرش آنان و همچنین انسجام بیشتر برنامه های دستگاه های دولتی این چالش را بر طرف كرد.
بیماران گرفتار در دام اعتیاد نیز بخش از جامعه هستند و با توجه به گرایش ها به سمت مواد مخدر از سنتی به صنعتی در حال افزایش است خدمات و برنامه ها نیز باید از روش های سنتی به سمت روش های مدرن از جمله ایجاد واحدهای تولیدی مختلف حركت كند.
اكنون 23 مركز در خصوص پیشگیری از اعتیاد در كردستان شامل 17 كمپ ترك اعتیاد و 6 مركز كاهش آسیب فعال است كه در این محل ها طی یكسال گذشته سه هزار و 536 نفر در كمپ های اختیاری و 350 نفر در كمپ های اجباری و 970 نفر نیز در مراكز پیشگیری خدمات دریافت كرده اند.
گزارش از حسن حسین زاده
3034/9102