تالاب انزلی در میانه دو راهی نابودی و احیاء

این تالاب از سال ۱۳۵۴(۱۹۷۵میلادی) در کنوانسیون بین المللی رامسر به ثبت رسید آنجا که یکی از مهمترین اکوسیستم‌های ارزشمند کشور و از مهمترین تالاب‌های بین المللی جنوب دریای خزر محسوب می‌شود و در جوار یکی از مهمترین بنادر تجاری، اقتصادی منطقه واقع شده و از طریق کانال یا موج شکن بندر با دریای خزر مرتبط است. اما در طول این سالها روز به روز نفسش تنگ‌تر و زخم مدرنیته بر پیکرش عمیق تر و بی مهری ها بدان بیشتر شده است تا آنجا که امروز بر اساس اعلام مسئولان ۷۰ گونه آبزی این تالاب از بین رفته، گیاهان مهاجمی چون آزولا و بیش از آن سنبل آبی در ذره ذره آن ریشه دوانده وچون خوره ای شیره جانش را می مکد و نفس تالاب و تمامی جاندارانش را می برد. امروز ورود حجم سنگین و قابل توجه رسوبات و فاضلاب‌های صنعتی، خانگی، بیمارستانی، ضایعات کشتارگاهی، سموم کشاورزی، پسماندها و نخاله‌ها در کنار گیاهان مهاجم، تصرف اراضی و ساخت و سازها در حریم تالاب، آتش زدن نیزارها با هدف تصرف و انتقال آلودگی از دریا و کاهش میزان آب موجود تالاب آن را به سمت نابودی می برد. و از آن طرح جامع هفت ساله ای که زمانی در سطح ملی برای مدیریت و احیای تالاب انزلی تدوین و از سال ۱۳۹۹ آغاز شده بود هم خبری و اقدام موثری هم نیست اما استاندار گیلان در همین چند ماه مسئولیتش با طرح مسائل و وضعیت این تالاب بین المللی می کوشد برای نجات آن و جلوگیری از تبدیل تالاب انزلی به دریاچه ارومیه ای دیگر و مانند آن جلوگیری کند.

برچسب‌ها

اخبار پرونده