محوطه باستانی «ریوی»، گستره ای ۱۱۰ هکتاری با ۹ فصل کاوش است که قدمت آن را به عهد مفرغ مربوط می کند . کاوش ها بیانگر این است که این محل یکی از بخش های هخامنشی و از مهم‌ترین استقرارگاه های تاریخی در شمال شرق کشور است که بقایای باستان‌شناسی از دوره‌های مفرغ، آهن، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی را در خود جای داده است.
«ریوی» حال و روز خوشی ندارد و پیکر این محوطه باستانی زخم خورده از برج های آجرپزی و زمین های کشاورزی مجاور به این اثر ملی است که در طی سال ها خاکش را از این میراث چهار هزار ساله تغذیه می کردند. این محل در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی با شماره ۷۲۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و هفت فصل از کاوش‌های این محوطه تاریخی با همکاری باستان‌شناسان آلمانی به انجام رسید و ۲ فصل دیگر نیز با توجه به همه گیری کرونا و عدم امکان حضور آلمانی ها، توسط هیات باستان‌شناسی ایران اجرا شد.
نظر شما