خداحافظ استقلال، خداحافظ سپاهان !
#
تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/02/16
ورزش.توپی.فوتبال.لیک قهرمانان آسیا
پنجمین روز لیک قهرمانان آسیا در منطقه غرب، روز خوبی برای نمایندگان
فوتبال ایران نبود چرا که روز گذشته، استقلال و سپاهان دو تیم باشگاهی
فوتبال ایران که امید می رفت جزو تیم های مطرح آسیا در لیک قهرمانانش
باشند، به ترتیب با کسب 3و 4 امتیاز از 5 بازی از ادامه راه بازماندند.
یک بر یک خانگی استقلال و یک بر 2 خارج از خانه سپاهان کافی بود تا 2
تیم از چهار تیم ایرانی که در لیک قهرمانان آسیا با ماموریت دفاع از
حیثیت فوتبال کشور! به این مسابقات رفته بودند از صعود به مرحله بالاتر
باز بمانند تا معلوم شود که نه آبی های تهران و نه زردهای اصفهان برنامه
مشخص و معلومی برای نتیجه گرفتن در دیدارهای بین المللی نداشتند.
* استقلال بی انگیزه، استقلال بی روحیه !
هر صاحبنظری که معتقد است انگیزه و روحیه جزء لازمه های تیم های فوتبال
برای نتیجه گیری نیست، بی شک حتی با الفبای این رشته پرطرفدار و البته
جذاب ورزشی آشنایی ندارد.
با نگاهی به شرایط جدول قبل از بازی استقلالی ها با الاتحاد، قابل پیش بینی
بود بازیکنانی که همین چند روز پیش قهرمان لیک داخلی شده اند، انگیزه ای
برای بردن نخواهند داشت. البته آبی ها در طول 90 دقیقه برتری قابل ملاحظه
ای داشتند و بارها و بارها تا فتح دروازه الزید رفتند، اما همه شاهد
بودند که ناراحتی بعد از هدر رفتن موقعیت ها، با ناراحتی هایی که پیش از
این از آنها دیده می شد، تفاوت زیادی می کرد و این دلیلی نداشت جز اینکه
هیچ تیمی نمی تواند با 2 امتیاز از 4 بازی امیدی برای خروج از بحران عدم
نتیجه گیری داشته باشد و استقلالی ها برخلاف گفته های هفته پیش، می دانستند
که در روزی که 2 امتیاز خانگی را تقدیم ام صلال کردند، غزل خداحافظی از
لیک قهرمانان را خوانده بودند.
نکته ای که در این میان روشن و غیرقابل کتمان به نظر می رسد، این است که
امیر قلعه نویی خودش می دانست برای آخرین بار روی نیمکت، دستورات تاکتیکی
را به آبی پوشان منتقل می کند و شاید به همین خاطر است که بازیکنان هم
سعی نمی کردند به مانند دفعه های قبل، رضایت سرمربی شان را جلب کنند!
با تمام این داستان و حرف و حدیثها استقلال با 5 بازی و 3 امتیاز نتوانست
از گروه سوم به مرحله یک هشتم نهایی برسد تا شوک بزرگی به هواداران این
تیم وارد شود. شاید این ناکامی تجربه ای برای استقلال و استقلالی ها باشد
تا از این به بعد بین رقابتهای داخلی و بین المللی تفاوت قایل شوند و
شابد به همین خاطر است که مدیر عامل باشگاه بدنبال یک مربی آسیایی است.
حالا استقلال، امیر قلعه نویی را از دست داده است و باید هر چه زودتر به
فکر انتخاب جانشینی شایسته باشد، چرا که آنها، هم باید از عنوان قهرمانی
خود دفاع کنند و هم اینکه ناکامی در لیک قهرمانان این دوره را در لیک
قهرمانان دوره بعدی جبران نمایند.
* به استقبال حاشیه برو!
سپاهان را می توان نمادی برای نقش حاشیه ها در فوتبال ترسیم کرد تا هر
تیمی که فکر می کند، می تواند به بزرگی کردن فکر کند هر آنچه که مدیران
این تیم انجام دادند را انجام ندهد و هر آنچه مدیران این تیم انجام
ندادند را در دستور کار قرار دهد!
انگین فیرات، حسین چرخابی و در نهایت چهره آشنای اصفهانی فرهاد کاظمی که
آمد تا بحران ها را از بین ببرد، و چه بد که نمی دانست این سپاهان شبیه
آن سپاهانی که در فینال لیک قهرمانان آسیا بازی کرده و در جام باشگاه های
جهان هم به میدان رفته است، نیست و بهتر همان بود که از اول هم
سرمربیگری زردپوشان را قبول نمی کرد.
به این نتایج توجه کنید. سپاهان 2 - الشباب امارات صفر ، الاتفاق عربستان
2 - سپاهان یک، بنیادکار 2 - سپاهان 2، سپاهان صفر - بنیادکار 2 و
بالاخره در بازی پنجم باخت دو بر یکی که در امارات به ثبت رسید. وقتی تیمی
تا به این حد در نتیجه گیری بد عمل می کند، طبیعی است که همه دنبال علت
باشند و بدانند که اشکال کار قطب جدید فوتبال باشگاهی ایران، چه بوده و
است.
در شرایط فعلی هم بازیکنان می توانند مقصر معرفی شوند و هم می توان تمام
کاسه کوزه ها را بر سر کادر فنی و البته سرمربی خراب کرد. اما اگر نگاهی
کارشناسی به زندگی این چند ماه اخیر سپاهان داشته باشیم، قبل از هر مساله
ای بی ثباتی تصمیمات و حتی اظهارنظرهای مدیران به چشم می خورد. آنها که
بعد از تمام شدن لیک برتر و جام حذفی و حذف شدن از آسیا هنوز هم به این
نتیجه نرسیده اند که تیم شان را باید به کدام دسته از مریبان بسپارند،
حالا نه تنها نباید ناکامی در آسیا را غیر طبیعی بدانند، بلکه این اتفاق
تلخ را در واقعیتهای نوع مدیریت خود جستجو نمایند.
حالا سپاهان مانده است و یک مقام چهارمی به جای نایب قهرمانی در لیک برتر،
یک کنار رفتن اجباری از جریان جام حذفی و یک حذف شدن بین المللی تا مشخص
شود در فوتبال علمی روز دنیا، نمی توان به اتفاقات غیرقابل پیش بینی
دلخوش شد.