میلوشویچ: ملی گرای صربی که به "قصاب بالکان" تبدیل شد
#
تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 20/12/84
خارجی.سیاسی.میلوسویچ.جنایتکار.
اسلوبودان میلوشویچ رییس جمهوری پیشین صربستان که روز شنبه در سن 64
سالگی درگذشت و جنازه او کشف شد ،"قصاب بالکان" نام داشت و تجسمی از
ملی گرایی پس از جنک سرد بود که به دیوانگی گرایش یافت.
به گزارش خبرگزاری فرانسه ازبلگراد در روزشنبه، این مفسده جوی تنومند
به مدت تقریبا یک دهه در یوگسلاوی سابق به تحریم های بین المللی و بمبهای
ناتو بی اعتنایی کرد واتهامات نسل کشی، جنایتهای جنگی و جنایت علیه بشریت
بر او تاثیری نداشت.
اوآتش جنگهایی را که بیش از 200 هزارنفرکشته و تا سه میلیون نفرآواره
بر جای گذاشت و اقتصاد یوگسلاوی را به ویرانه ای تبدیل کرد، برافروخت.
اما او برای اعمالش درکرواسی، بوسنی و کوزوو که او درآنها موج تندی
از قتل عامهای گسنرده برای ایجاد یک "صربستان بزرک" "پاک شده" از کرواتها
و مسلمانان را روشن کرده و در نهایت به زورآزمایی با غرب رسید ،هیچ عذری
نخواست.
او در یک مصاحبه تلفنی در سال 2001 از زندان خود در بیرون شهر لاهه
که در آن به انتظار محاکمه خود نشسته بود ، به شبکه تلویزیونی فاکس نیوز
گفت: "به همه کارهایی که در دفاع از کشور و مردم خود انجام دادم افتخار
می کنم."
"تمام تصمیمهای من مشروع و قانونی و بر اساس قانون اساسی یوگسلاوی و
مبنی بر حق دفاع از خود بوده است."
میلوشویچ نخستین رهبر سابق یک کشوربود که درمقابل دادگاه بین المللی
جنایی حاضر شده و درصورت محکومیت با حبس ابد روبه رو می شد.
او خود را به عنوان یک دولتمرد در محاصره افتاده تصویرکرد که تلاش
داشت فدراسیون لرزان یوگسلاوی را در مقابل جدایی طلبان و "تروریستها" دست
نخورده نگهدارد.
او کار خود را به عنوان یک متملق کمونیست بی آبرو آغاز کرد ، سپس خود
را در قالب یک تاجر و تکنوکرات موفق درآورد و با قلدری راه خود را به سوی
حوزه سیاست به عنوان قهرمان آرمانهای صربستان هموار کرد.
میلوشویچ اغلب دیپلماتهای غربی را که به او هم به عنوان منشا تمام
تنشهای بالکان و هم به عنوان کلید صلح درمنطقه درسال 1995 می نگریستند
ناامید کرد.
اما پس از سرکوب آلبانیایی تبارها از سوی میلوشویچ درکوزوو در سال
1999 آهنک آن به گونه ای دیگر شروع به نواختن کرد.
بسیاری درآن زمان با جوزف بایدن سناتور آمریکایی که گفت : او "یکی
از خطرناک ترین و روانی ترین رهبران اروپا پس از هیتلر است" هم عقیده
شدند.
میلوشویچ در 20 آگوست 1941 در بخش شرقی صربستان به دنیا آمد. او پسر
یک کشیش ارتدوکس و یک معلم مدرسه کمونیست بود. هردو والدین او ده سال پس
از جدایی از یکدیگر خودکشی کردند.
اوازدانشگاه مدرک حقوق گرفت و کم کم از نردبان قدرت یوگسلاوی در زمان
تیتو بالا رفت ،اماتا 27 آوریل 1987 که ازاو خواسته شد تا درآرام کردن
گروهی از صربهای کوزوویی که به بدرفتاری اکثریت آلبانیایی تبار استان با
خود اعتراض داشتند ،یک مقام بی نام و نشان باقی ماند.
نقش او دراین گردهمایی را می توان "هر چیزی به غیر از آرام کننده "
توصیف کرد.
او گفت: "هیچکس حق ندارد شما را کتک بزند. هیچ کس دوباره شما را کتک
نخواهد زد." و به این ترتیب فریاد جنک صربها و تنفرهای نژادی زاده شدند و
میلوشویچ در سال 1989 به عنوان رییس جمهوری صربستان به قدرت رسید.
بعدها رییس جمهوری یوگسلاوی شد وبه عنوان یک رهبر حیله گراز رسانه های
دولتی برای شعله ور کردن "آتش صربی" سود جست.
او با کمک همسرش میرا که "لیدی مکبث بالکان" لقب گرفته بود با مشت
آهنین حکومت کرد،اماپس ازجنگهای کرواسی و بوسنی و به دنبال مبارزات علیه
پاکسازی نژادی در کوزوو و 11 هفته حملات هوایی ناتو، تظاهرات و اعتصابات
رو به افزایش و شکست در کاندیداتوری دوباره درانتخابات ریاست جمهوری در
اکتبر سال 2000 استعفا داد.
شش ماه بعد درخانه خود دربلگراد به اتهام سوء استفاده از قدرت و سوء
استفاده از ذخایر دولتی بازداشت و در 28 ژوئن 2001 به دادگاه جنایات جنگی
سازمان ملل در لاهه منتقل شد.
محاکمه او چندین باربه خاطر بیماری او به تعویق افتاد. آخرین دادگاه
او قرار بود در تاریخ 14 مارس برگزار شود.
یک گزارش رادیویی حاکی ازآن است که او قرار بود ماه آینده کتابی بر
اساس جمله آغازین لایحه دفاعیه خود تحت عنوان "دفاعیات من صحبت می کنند،
-- برای تاریخ و برای آینده" منتشرکند.
مترجمام 1424/1559