موسوی: در سطح منطقه و جهان باید با تحرک بیشتر عمل کنیم (1)

موسوی: در سطح منطقه و جهان باید با تحرک بیشتر عمل کنیم (1) # خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/03/13 سیاسی.ایران انتخاب دهم.میرحسین موسوی.شبکه چهار سیما تهران -میرحسین موسوی نامزد دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری سه شنبه شب در گفت وگو با شبکه چهار سیما گفت: دوستان معدودی در جهان داریم که بعضی از آنها مهمند و به دوستی با حزب الله لبنان تاکید می کنم ولی اینها کافی نیست ما در سطح منطقه و جهان باید وسیعتر و با تحرک بیشتر عمل کنیم.
موسوی افزود: اگر بخواهیم در این زمینه موفق باشیم باید تکروی را کنار بگذاریم، حادثه آفرینی را کنار بگذاریم به عنوان مثال همین پیمان شانگهای که اگر از لحاظ جغرافیایی و اهدافش نگاه کنید طبیعی ترین جاست برای ما ولی نتوانستیم در آن گروه جای داشته باشیم. بنده می گویم علت عدم حضور ما در آنجا چه بود. کشورهایی که در آنجا هستند از همین سر و صدای ما می ترسند یعنی آن پیمان را هم در جایی قرار دادند که نتواند به اهدافش نایل شود. از وی پرسش شد: دیدگاه و نظر شما در خصوص آزادی رسانه ای در کشور چیست و چه حد و حدودی را برای آزادی فضای رسانه ای خصوصا در عرصه مطبوعات قایل هستید؟ موسوی در پاسخ گفت: توسعه همه جانبه کشور جز از راه آزادی رسانه ای امکان پذیر نیست، ما باید رسانه های توسعه یافته ای داشته باشیم. حتما به نفع کشور می باشد. مخصوصا رسانه ها امروز ابعاد گسترده ای پیدا کرده اند و با ورود تکنولوژی جدید ارتباطات ما بخواهیم و نخواهیم تحت تاثیر این فضای رسانه ای در جهان هستیم و این نکته بسیار مهم است که ما چه رویکردی را انتخاب می کنیم. بحث بر سر این است که قبل از این ما باید می رسیدیم به این موضع که نظرمان در فضای ملی در مورد رسانه چیست، اهمیت این رسانه ها در سطح جهانی و در سطح فرا ملی را باید لمس کنیم و آینده را ببینیم. در فضای ملی بنده اعتقاد دارم که واقعا برای ایران پیشرفت حاصل نمی شود مگر اینکه یک احساس از آزادی در میان رسانه های کشور وجود داشته باشد. هرچقدر این آزادی بیشتر باشد ما موفقتریم منتها حد و حدود همانی است که قانون اساسی تعیین کرده است. مجری سوال کرد: با اعتقاد به اینکه امکان برابر استفاده از اطلاعات برای آحاد مردم خصوصا بخش های تخصصی وجود داشته باشد بفرمایید چه پیشنهادهایی در حوزه سیاست دولت آینده در حوزه های ارتباطی و اطلاعاتی همچون اینترنت، سایت ها و شبکه های ماهواره ای دارید؟ موسوی گفت: بنفع ماست که گردش راحت اطلاعات در کشور داشته باشیم و هرچقدر که اطلاعاتی ایجاد می شود و در دسترس مردم قرار می گیرد شفاف باشد هم از نظر کم کردن فساد و تحرک اقتصادی و فرهنگی به نفع ما است. از جمله منابعی که این اطلاعات را تولید می کند دولت است اما دسترسی به این اطلاعات بسیار مشکل است. الزام آور هم نیست، اگر یک محقق فرض در یکی در رشته دکترای سیاسی ، اقتصاد و یا جامعه کار می کند اطلاعاتی از یک دستگاه خواست بگیرد بنده چون دانشگاه درس می دهم و پایان نامه با دانشجویان دارم برای بنده محقق نشده که برای دانشجو یک مطلب که جنبه محرمانه هم ندارد از یک سازمان معمولی بگیرم، نامه نگاری کردم ، رو انداختم ، تلفن کردم و دوستی های سابق را یادآوری کردم موفق نشدم این اطلاعات را بگیرم . دولت باید طرح داشته باشد و ما باید بسمتی برویم که حتی الزام آور باشد که اگر فرض بکنیم یک محققی در دانشگاه یک نامه ای به وزارت خارجه ، نفت و یا به یک سازمان بنویسد اطلاعات بخواهد سر یک موعد به دستش برسد. تنها بجز اطلاعات سری ،اطلاعاتی در ارتباط با امنیت کشور یا نظامی ، الباقی باید در دسترس عموم باشد. بنابراین خود دولت باید به این سمت برود و بعضی از اطلاعات فنی را با نامه نگاری ساده و با قوانین و مقرراتی که داشته باشیم در اختیار رسانه و محققین و دانشگاه قرار بگیرد تا این گردش اطلاعات صورت پذیرد. نقش رسانه ها در این زمینه بسیار مهم است. قبلا اشاره کردم که فضایی رسانه ای در حال باز شدن است، تکنولوژی ارتباط را نمی شود گفت که به پایان رسیده، ما هر روز با یک شگرد نو در این زمینه روبرو هستیم و متناسب با آن سازگاری بکنیم. اگر جهت گیری درست باشد که ما بیمی از اطلاع رسانی مردم نداریم و بیمی از اطلاع رسانی جامعه به هم دیگر نداریم. سیاست را طوری سوق دهیم که یک نوع تاثیر برای این پیشرفت تکنولوژی و استفاده از آن برای جامعه فراهم آوریم.
البته جامعه یک خط قرمز دارد که آن را قانون معلوم می کند، بنده یکی از شعارهایم ایران پیشرفته با قانون، عدالت و آزادی است ولی کمی دقت کنیم مسئله ای که داریم اصلا قانون نیست یعنی خیلی از این هنرمندان و کسانی که از این اطلاعات می خواهند استفاده کنند مشکلی با قانون ندارند. مشکل با تفسیرهای شخصی یا جناحی و یا سیاسی از قانون است که ما بسمتی باید برویم که به حداقل برسد. بنده وقتی آمدم دولت تشکیل دادم اینجور نبود که سایه نگاه من به این مسئله آنچنان غلیظ باشد که یکدفعه سیاست های ما نسبت به سیاست های قبلی کاملا تفاوت کند و بنده اعتقاد دارم که دولت باید حمایت ،بسترسازی کند و گسترش دهد. در طرحی که ما داریم بحث دولت الکترونیک و استفاده گسترده هم در بخش دولتی و هم بخش غیردولتی آن را پیگیری می کنیم البته با میراث سنگین تمدنی و فرهنگی که داریم ملاحظات خاص کشور خود را هم در این طرحها دیده ایم. موسوی در پاسخ به این پرسش که سیاست شما در پرونده هسته ای چیست ؟ گفت: موضوع حساسی است و یکی از مهمترین مسایل دولت آینده است که چگونه با این مسئله روبرو می شود. در قسمت اول باید به این مسئله توجه کنیم که این تکنولوژی چی هست و چه ماهیتی دارد بدون توجه به این مسئله ما نخواهیم توانست تصمیم بگیریم که در معادلات بین المللی چه هزینه و فایده ای در آن مطرح است و در کجا بایستیم و در کجا پیش برویم. این تکنولوژی که بصورت طبیعی به سمتش پیش رفتیم ، با مقابله هایی در جهان روبرو شدیم سعی کردیم که کاملا در چارچوب مقررات آژانس که مطرح است و عضو آن هستیم عمل کنیم و قبل از انقلاب نیز یک سرمایه گذاری هایی شده با یک جاه طلبی خاص و یک انگیزه دیگری که به آن کاری نداریم. قرار شد که شاخه از آن کارها که تصمیم گرفته شده در پیش از انقلاب که آنهم نیروگاه بوشهر بود پیش برویم تا آنجا که من می دانم چه در زمان دفاع مقدس هم بقیه دولت ها تلاش بسیار کردند که در چارچوب آژانس این تکنولوژی را با کمک دیگر کشورها در کشور خودمان راه اندازی کنیم ما به سمت چین، شوروی حتی آرژانتین رفتیم. عملا همه این تلاش ها نتیجه نگرفت در وسط کار دولت آقای خاتمی تصمیم به این شد که همه برگردند به سمت نیروهای داخلی و خودمان این کار را انجام دهیم مخصوصا در این رابطه مقام معظم رهبری بیشترین تاکید را داشتند. کاری که صورت گرفت در جلوی چشمان ناباور جهانیان پشرفت های بسیار درخشانی بود. اول باوری در این زمینه نبود وقتی چنین باوری پیش آمد که ایران در این زمینه پیشرفت دارد از آن موقع سنک اندازی و مشکلات شروع شد که منتج به گفت وگو بین ما و اروپا و کشورهای دیگر شد که ملت در جریان آن هستند. در این بحث موضوع تعلیق هم مطرح شد. تعلیق برای این بود که مشکلات حل شود و کارها دوباره شروع شود. وقتی برای همه روشن شد که مسئله تعلیق بهانه ای برای تعطیل کامل این مسئله است ایران به آن سمت رفت که در اواخر دولت آقای خاتمی دوباره تعلیق را بهم زد و فعالیت آغاز شد. در دولت نهم مسئله پیگری شد، این جنبه پیشرفت خود تکنولوژی است. در این بین فشار زیادی پیش آمد که توقفی بین کار بوجود آید منتها خوشبختانه سیاست کلی این بود که با تکیه بر نیروهای جوان و دانشمندان و مدیریت قوی کشور ایجاد شده بود . به همین دلیل پیشرفت و سیر خودجوش ادامه یافت که در کنارش سیاست های خودمان را تنظیم کنیم در اینجا من مطلبی اضافه کنم ما باید روی اصل داشتن تکنولوژی می ایستادیم و بدلیل اینکه این ایستادگی و این سیاست خارجی همراه با یک مقدار حوداث و گفت وگو در سیاست خارجی ما شد بین ما و دیگر کشورها تنش آفرین بود. در این زمینه خسارت های قابل توجهی هم متحمل شدیم ازجمله قعطنامه هایی که من اعتقاد دارم برای حفظ این تکنولوژی ما می توانستیم نداشته باشیم و یا هزینه های کمتری را بپردازیم. برای آینده این مسئله من اعتقاد دارم که باید دو موضوع را از هم تفکیک کرد. یکی مسئله حفظ خود این تکنولوژی و استفاده از آن در مجرای صلح آمیز است و با توجه به اهمیتی که این تکنولوژی دارد به هیچ وجه نه از موضع عزت و نه از موضوع مصالح ملی کشور صحیح نیست که از این موضع عقب نشینی کنیم و این را باید به مردم توضیح داد که خوشبختانه برای مردم ما هم جا افتاده است . دوم اینکه، در دنیا می گویند انحرافی در این تکنولوژی به سمت تسلیحات پیش می آید و آن همان جایی است که می توانیم با جهان گفت و گو کنیم و بگوییم این دو مسئله باید از هم جدا شود و مسئله را تبدیل کنیم به یک موضوع فنی برای اینکه کشور ما نمی خواهد بسمت سلاح اتمی پیش رود. خود این مسئله نیاز دارد که تنش را در سطح بین المللی با کشورمان کم و اعتمادسازی کنیم و یک چهره ملایم تری از خودمان درجهان ارائه دهیم و از چهره ای که باعث ایجاد هزینه برای کشور می شود دوری کنیم بعلاوه اینکه ما باید توجه نماییم که در جهان دوست های نزدیک محدود و دشمنان زیادی داریم و کشورهای بی طرف هم زیاد است. ما دوستان خود را در سطح بین الملل باید بیشتر کنیم و همچنین با سیاست منطقه خودمان یک عمق استراتژیک برای خود ایجاد کنیم. این سیاست ما توانمند می کند برای این که در این رابطه پیش برویم. اعتقاد دارم که با هزینه کمتر ضمن حفظ تکنولوژی مشکلاتمان را با جهان حل کنیم و این یک مجموعه است و من این کار را خواهم کرد. من احساس می کنم باید به سمت یک سیاست برویم که تنش با جهان نداشته، تعامل و دوستان بیشتری داشته باشیم، حیثیت ایران و ایرانیان را بالاتر ببریم و در آن فضا حرف منطقی خودمان را بزنیم و یقینا بهتر می توانیم منافع خود را خفظ کنیم از موسوی سوال شد: این اصل دوستانمان را در جهان زیاد کنیم را در سیاست خارجی در ارتباط با آمریکا چگونه می خواهید اجرای کنید؟ وی پاسخ داد: با آمریکا ما مسایلی داریم که تاریخی شده و با مرور زمان افزایش هم یافته است مخصوصا در دوران ماقبل اوباما به حداکثر خودش رسیده بود تا جاییکه مسئله حمله به ایران موضوع رایج روزنامه های آمریکایی شد. جا دارد بگویم که علت عدم حمله آمریکا به ایران این نبود که تصمیم به این کار نداشتند ولی در واقع از ملت ما و از نیروهای ملی مان ترسیدند و به همین دلیل تجاوز نکردند. البته ادبیاتشان عوض شده و اگر به دنبالش پیامدهای عملی هم باشد طبیعی است که می توان دید که می شود روابط مان را حل کنیم. منتها می خواهم به روشی اشاره کنم که مهمتر هرچیز است.