به گزارش ایرنا، بحث انتقال هوادار به گرگان در حالی میان ورزشی‌های گلستان داغ شده که آسمان کردکوی با صعود به لیگ دسته دوم قلب هواداران گلستانی را تسخیر کرده است.
آیا این بار گرگان شاهد تولد ستاره‌ای جدید در فوتبال ایران خواهد بود یا بار دیگر چرخه شکست تکرار می‌شود؟
چرخه ناکامی‌های انتقال در فوتبال ایران
انتقال تیمهای فوتبال در ایران تجربه‌ای است که بارها آزموده شده اما کمتر به موفقیت انجامیده است. از جابه‌جایی پاس تهران قهرمان پیشین آسیا به همدان گرفته تا انتقال صنایع اتکا به گرگان، این سیاست‌ها اغلب با هدف توسعه فوتبال در شهرهای کوچک‌تر شکل گرفته‌اند اما نبود زیرساختهای لازم، مشکلات مالی و کمبود حمایت‌های محلی این تلاشها را به ناکامی کشاند.
اکنون در سال ۱۴۰۴ زمزمه انتقال تیم تازه لیگ یکی‌شده هوادار تهران به گرگان بار دیگر این بحث را زنده کرد.
اتکا گرگان درس‌هایی از یک سقوط
تجربه اتکا گرگان نمادی از یک رویای ناتمام است. در سال ۱۳۸۷ تیم صنایع اتکا تهران به گرگان آمد هدیه‌ای از دولت به مردمی که برای نخستین بار طعم حضور در لیگ یک را چشیدند.
استادیوم گرگان پر از هوادارانی شد که با شور و شوق به استقبال این تیم رفتند اتکا در پنج فصل نخست عملکردی قابل قبول داشت حتی پس از سقوط به لیگ دسته دوم در سال ۱۳۹۱ با قهرمانی به لیگ یک بازگشت اما این درخشش کوتاه بود.
مشکلات مالی مانند سایه‌ای سنگین بر تیم افتاد و بدهی‌های انباشته، حقوق پرداخت‌نشده بازیکنان و نبود زمین‌های تمرینی مناسب کم‌کم شور هواداران را خاموش کرد.
استادیوم کریم‌آباد گرگان که قرار بود خانه اتکا باشد از نظر امکانات پاسخگوی نیازهای یک تیم حرفه‌ای نبود و در نهایت اتکا در سال ۱۳۹۴ از گردونه رقابت‌ها کنار رفت و با بدهی‌های کلان منحل شد.
این تجربه نشان داد که بدون برنامه‌ریزی بلندمدت و منابع مالی پایدار انتقال تیم‌ها به شکست می‌انجامد
پاس تهران زخمی که التیام نیافت
انتقال پاس تهران اما زخمی عمیق‌تر بر پیکر فوتبال ایران گذاشت. تیمی که در سال ۱۳۷۱ قهرمان آسیا شد و پرافتخارترین باشگاه ایران بود در سال ۱۳۸۶ به همدان رفت تصمیمی که با اعتراض هواداران تهرانی همراه شد و هرگز قلب آنها را آرام نکرد.
پاس در همدان نه‌تنها احیا نشد بلکه در سراشیبی سقوط افتاد. چند فصل در لیگ برتر و لیگ یک دوام آورد اما مشکلات مالی و مدیریتی این تیم را به دسته‌های پایین‌تر کشاند و سرانجام از صحنه محو کرد.
پاس نشان داد که تیمی با ریشه‌های عمیق نمی‌تواند به سادگی در خاکی تازه ریشه بدواند مردم همدان نیز که ارتباطی تاریخی با این تیم نداشتند استقبال چندانی نکردند و نبود اسپانسرهای قوی و زیرساختهای نامناسب هم این انتقال را به فاجعه‌ای بدل کرد
هوادار گرگان تکرار تاریخ یا شروعی تازه
اکنون هوادار تهران در آستانه انتقال به گرگان است تیمی که پس از سقوط از لیگ برتر به لیگ یک آمده و مالکش با جابه‌جایی به گلستان موافقت کرده است.
استادیوم کریم‌آباد بار دیگر قرار است میزبان بازی‌های یک تیم لیگ یکی باشد اما آیا این تصمیم می‌تواند از تکرار سرنوشت اتکا و پاس جلوگیری کند؟
چالش‌های پیش‌رو کم نیستند. استادیوم کریم‌آباد همچنان از نظر امکانات ناکافی است و تجربه اتکا نشان داد که بدون زمین‌های تمرینی مناسب و رختکنهای مجهز موفقیتی در کار نخواهد بود.
مشکلات مالی نیز سد بزرگی است هرچند مالک هوادار توان مالی دارد اما بدون حمایت اسپانسرهای محلی و استانی تیم به سرعت به بحران می‌رسد.
هویت‌سازی برای هواداران نیز چالشی دیگر است. هوادار تیمی با هواداران اندک در تهران است و برای ریشه دواندن در گرگان نیاز به نام و نشانی تازه دارد که با فرهنگ و تاریخ گلستان پیوند بخورد اما شاید بزرگ‌ترین چالش رقابت با تیمهای بومی باشد.
هفته گذشته تیم آسمان کردکوی به لیگ دسته دوم صعود کرد و این موفقیت نشان داد که گلستان پتانسیل بالایی برای پرورش تیمهای محلی دارد
فرصت‌های هوادار در سرزمین گلستان
با این حال انتقال هوادار فرصتهایی نیز دارد. گرگان و مناطق اطرافش به لطف موفقیت‌های بسکتبال شهرداری گرگان نشان داده‌اند که می‌توانند از تیمهای ورزشی حمایت کنند.
استقبال پرشور از بسکتبال می‌تواند به فوتبال نیز سرایت کند. مسئولان گلستان نیز این بار مصمم به نظر می‌رسند مذاکرات با استانداری و برنامه‌ریزی برای بهبود زیرساخت‌ها نقطه قوتی است که در زمان اتکا وجود نداشت.
هوادار همچنین تیمی است که تجربه لیگ برتر را دارد و بازیکنانی با کیفیت در اختیارش هستند که می‌توانند به موفقیت سریع در لیگ یک کمک کنند اما این فرصت‌ها تنها با برنامه‌ریزی دقیق به ثمر می‌نشینند.
تغییر نام تیم به نامی مانند هوادار گرگان استفاده از بازیکنان بومی و بازسازی استادیوم کریم‌آباد گام‌هایی ضروری برای موفقیت هستند
آسمان کردکوی ستاره‌ای در حال درخشش
اما در این میان آسمان کردکوی گزینه‌ای بومی و پایدارتر پیش روی گلستان گذاشته است. صعود این تیم به لیگ دسته دوم موجی از شادی در کردکوی به راه انداخت. تیمی که با تکیه بر بازیکنان محلی و هواداران پرشور خود به این جایگاه رسیده نشان‌دهنده ظرفیت بالای منطقه است.
آسمان برخلاف تیمهای منتقل‌شده، هویتی ریشه‌دار دارد و هوادارانش آماده‌اند تا آن را به سطوح بالاتر ببرند.
سرمایه‌گذاری در آسمان هزینه کمتری نسبت به احیای هوادار نیاز دارد و با توجه به ساختار موجود و بازیکنان جوانش می‌تواند در چند سال به لیگ یک یا حتی لیگ برتر برسد.
حمایت از این تیم خطراتی مانند نبود ارتباط با هواداران یا مشکلات هویتی را که در انتقال تیم‌ها دیده شده به حداقل می‌رساند و همچنین تخصیص بودجه برای بهبود استادیوم کردکوی و جذب اسپانسرهای محلی و تقویت آکادمی‌های فوتبال می‌تواند آسمان را به نماینده‌ای قدرتمند برای گلستان بدل کند.
در نهایت انتقال هوادار به گرگان می‌تواند با درس گرفتن از ناکامی‌های گذشته به فرصتی برای احیای فوتبال در گلستان تبدیل شود اما حمایت از آسمان کردکوی راهی مطمئن‌تر به نظر می‌رسد.
تیمی که ریشه در خاک گلستان دارد و قلب هوادارانش برای آن می‌تپد. تصمیم با مسئولان و مردم است آیا گلستان بار دیگر شاهد تکرار چرخه ناکامی خواهد بود یا این بار آینده‌ای درخشان برای فوتبالش رقم خواهد خورد؟
نظر شما