فاروق سلیمانی روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این پرندگان که شامل چند بال سارگپه، عقاب طلایی، «پیغو» و «مرغ‌حق» بودند توسط دوستداران محیط زیست تحویل کارشناسان این اداره داده شدند.
وی اضافه کرد: از این تعداد، برخی گونه‌ها مانند، عقاب طلایی، جزو گونه‌های در حال انقراض و تحت حمایت بودند که بازگشت دوباره آنها به طبیعت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد خاطرنشان کرد: بازگشت دوباره پرندگان در حال انقراض به دامن طبیت می‌تواند گام مهمی در راستای حفظ که احیای این گونه‌ها باشد و این امر همکاری و همراهی همگان را می‌طلبد.
عقاب طلایی (golden eagle) با نام علمی (Aquila chrysaetos)، از خانواده Accipitrida بوده و یکی از باشکوه ترین پرندگان شکاری در دنیا به شمار می‌رود و اندازه طول بدن این پرنده ۷۵ تا ۸۳ سانتیمتر و پهنای دو بال آن بین ۱۹۰ تا ۲۳۰ سانتیمتر است.
زیستگاه این نوع پرنده کوهسارهای کم گیاه و خشک و گاهی جنگل های کوهستانی، صخره های ساحلی و دشتهاست و روی لبه پرتگاه ها و گاهی روی درخت آشیانه می‌سازد و از جمله پرندگان بومی ایران است.
عقاب طلایی در ایران عمدتا در امتداد ۲ رشته کوه البرز و زاگرس و کویرهای مرکزی سکونت دارد که پرنده ماده آن از نر بزرگتر است و معمولا در چهار تا پنج سالگی بالغ می‌شود.
این پرنده زیبا نام خود را از پرهای طلایی و برنزی تاج، سر و پشت گردنش گرفته است و در هنگام پرواز بالها کمتر به بالا خم شده و تقریبا مسطح است.
پیغو یا باشه، پرنده‌ای شکاری شبیه قرقی بوده که بر روی درختان لانه‌سازی کرده و ۳ تا ۵ تخم می‌گذارد، از پرندگان کوچک، حشرات و مارمولک‌ها تغذیه می‌کند و در شکار بر عنصر غافل‌گیری تکیه دارد.
این پرنده یک شکارچی کوچک با بال‌های پهن کوتاه و دم دراز است، ویژگی‌هایی که برای مانور در میان درختان مناسب است.
مرغ‌حق، یکی از کوچک‌ترین انواع جغد است که اندازه‌اش ۱۹ سانتیمتر است، جثه این پرنده کمی از کبوتر بزرگتر و دارای سری گرد، پرهای خاکستری سیر متمایل به صورتی دارد و زیر شکمش زرد رنگ است.
این پرنده که منزوی و گوشه گیر است بیشتر بر روی شاخه‌های درختان نزدیک به مناطق مسکونی، باغ‌ها، باغچه‌ها و همچنین در ساختمان‌های قدیمی دیده می‌شود.
مرغ‌حق در شب برای شکار و تغذیه از لانه‌اش خارج می‌شود این پرنده برخلاف شهرتی که دارد، موجود بسیار مفیدی است زیرا از جانوران کوچک، موذی و برخی حشرات زیان‌آور تغذیه می‌کند.
این پرنده به طور معمول تمام شب را بی‌حرکت و ساکت روی شاخه‌ها می‌نشیند و هر از گاهی با صدایی لرزان، سکوت شب را می‌شکند صدای این پرنده به گونه‌ای است که برخی از مردم می‌پندارند «حق، حق» می‌گوید.
شناسایی ۱۸ غار با ویژگی‌های زمین‌شناختی و زیست‌محیطی در مهاباد
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد گفت: بر اساس اطلاعات به‌دست آمده، تاکنون ۱۸ غار در این شهرستان شناسایی شده‌اند که هر یک از آنها دارای ویژگی‌های زمین‌شناختی و زیست‌محیطی منحصر به‌فردی هستند.
سلیمانی افزود: مهمترین ویژگی این غارها، وجود زیستگاه‌های طبیعی برای گونه‌های ارزشمندی همچون سمندر کردستانی و گونه‌های مختلف خفاش است که از اهمیت حفاظتی بالایی برخوردارند.
وی اظهار کرد: در راستای تکمیل اطلاعات پایه و تهیه شناسنامه جامع برای غارهای این منطقه، کارشناسان این اداره اقدام به پایش میدانی تعدادی از غارهای شاخص شهرستان کردند.
رییس اداره حفاظت محیط زیست مهاباد گفت: این پایش ها با هدف تعیین درجه‌بندی غارها از لحاظ اهمیت اکولوژیکی، حفاظتی و گردشگری و تکمیل اطلاعات درباره خفاش‌ها و سایر جانوران غار زی است که در بهبود مدیریت منابع طبیعی و طراحی برنامه‌های حفاظتی نقش کلیدی دارد.
وی اضافه کرد: در جریان این برنامه، غارهای اشکوتان، رفته، دهبکر و سهولان مورد بررسی و پایش میدانی قرار گرفتند و بررسی سایر غارهای شناسایی‌شده در دستور کار این اداره قرار دارد.
وی با اشاره به اینکه غار شهولانی یکی از شاخص‌ترین غارها در این منطقه است افزود: غار آبی سهولان در مهاباد به عنوان دومین غار آبی کشور یکی از جاذبه‌های منحصربه‌فرد تاریخی و تفریحی استان آذربایجان غربی است که نظر هر گردشگر و بازدید کننده‌ای به عظمت و زیبایی آن جلب می‌شود.
به گزارش ایرنا، غار سَهولان در روستایی به همین نام در ۴۲ کیلومتری جنوب شرقی شهر مهاباد در مسیر جاده برهان و نزدیکی روستای «عیسی کند» میان ۲ شهرستان مهاباد و بوکان واقع شده که از سمت بوکان نیز تا سهولان ۲۵ کیلومتر فاصله دارد.
غار آبی تاریخی سهولان از دیدنی‌ترین غارهای کشور است که هر ساله گردشگران و بازدیدکنندگان بسیاری برای دیدن این مکان زیبا به این منطقه سفر کرده و از جاذبه‌های شگفت انگیز غار بازدید می‌کنند.
این غار ۲ هکتار مساحت دارد و با ۲ ورودی مجزا دارای ۱۷۸ و ۱۰۷ پله پرپیچ و خم است که گردشگران را در عمق ۳۰ متری زمین میهمان دوره «کرتاسه» از دوره دوم زمین شناسی در میلیون‌ها سال پیش می‌کند.
هوای خنک و صاف داخل غار، غارنوردی دلپذیری را نوید می‌دهد البته با نزدیک شدن به عمق زمین و کف غار فشار هوا افزایش یافته و از مقدار اکسیژن کاسته می‌شود، رطوبت هوا به ۷۸ درصد می‌رسد، دمای هوا نیز ۱۵ تا ۱۷ درجه سانتی‌گراد است که راه رفتن و پیمودن پله‌ها را برای افراد مسن و کودکان دشوار می‌سازد.
مهاباد در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.
نظر شما