عقیل بهرامی در گفتوگو با خبرنگار تئاتر ایرنا، در نوع مخاطب نمایش شالهنگ اظهار داشت: مخاطب ما شامل قشر جوان و بزرگسال میشود که در سن ازدواج هستند یا قرار است تصمیم گیری کنند. کسانی که ازدواج کردند، در زندگی در کنار خوشی قطعا ناخوشی دارند. آنها هم مخاطبان نمایش هستند.
وی درباره شکلگیری نمایش توضیح داد: بابک قادری کارگردان در حین تمرینهای «خانه روشنی» ایدهاش را به من گفت که میخواهم درباره معضلات زناشویی و ازدواج نمایشی تولید کنم. من از نقش بسیار راضی و خوشحال بودم. چهار، پنج ماه تمرین کردیم و دورخوانی داشتیم. با احتساب تمرین و اجرای روی صحنه حدود ۷۰ بار این نمایش را بدون متن اجرا کردیم.
بهرامی درباره مضمون نمایش بیان کرد: زندگی مشترک به معنای زندگی اشتراکی است. با توجه به شرایط اقتصادی این زندگی سخت شده است. در حالی که یکی از زیباترین اتفاقات می تواند ازدواج باشد. خیلی از دهه شصتی ها هنوز تکلیف شان با خودشان مشخص نیست. در مدرسه کسی به ما درباره ازدواج چیزی نگفت. من خیلی کم دیدم که مردم راجع به قوانین ازدواج تحقیق کنند. در زمان عقد امضاهایی می زنیم که اصلا نمی دانیم درباره چیست.
وی درباره نقش خود گفت: نقش آدمی را بازی میکنم که با توجه به قدرت مالیاش خودشیفتگی دارد. این اتفاق برای من خیلی جذابیت داشت. یکی دیگر از جذابیتهای این نقش همبازی شدن با مهناز نوروزی بود. در نمایش قبلی هم با ایشان یک زوج بودیم. نوروزی بازیگر باهوشی است و من خیالم راحت است.
بزرگترین اشتباه برای بازیگر این است که کاری کند که همه او را تماشا کنند و جلب توجه اضافه داشته باشد
بهرامی درباره کارگردانی شالهنگ توضیح داد: قادری همه چیز را خیلی رئال می خواهد. می گوید ما یک سکانس پلان داریم که عوامل نمایش، ثانیهای نمی توانند پشت صحنه بروند. دیواری نداریم و همه چیز عریان است. هفتاد دقیقه با ۹ بازیگر دیگر باید هماهنگ باشی.
وی افزود: کسی که کار بازیگری میکند، دوست دارد دیده بشود. بزرگترین اشتباه برای بازیگر این است که کاری کند که همه او را تماشا کنند و جلب توجه اضافه داشته باشد. بازیگر خوب کسی است که ری اکشن (واکنش) و دیالوگ اضافه در برابر همبازی اش نداشته باشد. در این نمایش 10 نفر بازیگر در یک لانگ شات هستند. جایی که اتفاق اصلی روی یک بازیگر دیگر است من باید با سکوتم به او کمک کنم. اوج بازیگری این است که از همکاری با بازیگر مقابلت لذت ببری.
مخاطب راضی نباشد باختی
این بازیگر با بیان این که الان مخاطب می تواند به بهترین آثار دنیا دسترسی داشته باشد گفت: در فضای مجازی و نمایش خانگی خیلی محتوا تولید می شود. در این شرایط خیلی ارزشمند است که یک نفر می آید تئاتر می بیند. اگر نتوانی مخاطب را راضی کنی باختی. راضی کردن این است با جان و دلت کار کنی.
وی افزود: از روز اولی که به تئاتر آمدم، هیچ وقت دغدغه نداشتم که بدانم برای یک پادشاه دانمارکی چه اتفاقی افتاده است. دوست نداشتم سه خواهر چخوف یا هملت را کار کنم. البته اینها آثار ارزشمندی هستند. دوست داشتم در آثار رئال ایرانی بازی کنم که بیانگر دغدغههای جامعه است. ما از صبح تا شب از کنار این مردم رد می شویم. شالهنگ دریچه ای است که میگوید در خانه مردم چه خبر است. ما نمیخواستیم در بازیگری این نمایش حرکتها و لحنهای عجیب و غریب داشته باشیم.
به گزارش ایرنا، بابک قادری پس از اجرای نمایشهای «تولدت مبارک» و «خانه روشنی»، این بار «شالهنگ» را به تهیهکنندگی منوچهر هادی از هفتم مردادماه در عمارت نوفل لوشاتو به روی صحنه برده است.
«شالهنگ» سومین نمایش از سری نمایشهای اجتماعی قادری است که با طرحی از نوشین تبریزی و نویسندگی آرزو خانجانی، با نگاهی به روابط پیچیده انسانهای امروز جامعه در ۷۰ دقیقه روایت میشود.
مرضیه صدرایی، حامد رحیمی نصر، آیلار نوشهری، عقیل بهرامی، بهداد قادری، بهزاد کریمی، محمدرضا حسنی، مهناز و شهناز نوروزی و مبینا هادی در «شالهنگ» ایفای نقش میکنند. پریسا توکلی نیز بهعنوان عکاس با این پروژه همکاری کرده است.
نمایش «شالهنگ» تا دهم شهریورماه ساعت ۱۹:۳۰ در عمارت نوفللوشاتو روی صحنه میرود. در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «تجربههای تازه از روابط پر آوازه...»
نظر شما