به گزارش ایرنا، در این یادداشت که به قلم دکتر چیتیج باجپایی، پژوهشگر ارشد حوزه جنوب آسیا و اقیانوسیه نوشته شده، آمده است: تشدید تنش‌های اخیر بین ایران و پاکستان نگرانی‌ها را در مورد گسترش احتمالی درگیری از خاورمیانه به جنوب آسیا افزایش داد. رویدادهای ماه‌های اخیر، نقش ایران را به‌دلیل حمایت از نیروهای نیابتی منطقه‌ای مانند حماس و حوثی‌ها برجسته کرده است. اما در ۱۶ ژانویه، ایران دست به اقدام مستقیم زد و حملاتی را به پایگاه های گروه شبه نظامی جیش العدل در استان بلوچستان و پاکستان، که هم مرز با ایران است، انجام داد.
در ادامه می‌خوانیم: پاکستان هم دو روز بعد با حملات هوایی خود به چندین هدف در استان سیستان و بلوچستان ایران با هدف قرار دادن پناهگاه‌های ادعایی ارتش آزادی‌بخش بلوچستان پاسخ داد. اسلام آباد همچنین سفیر خود را از تهران فراخواند و از بازگشت سفیر ایران به پاکستان ممانعت کرد، هرچند هر دو طرف از آن زمان برای بازگرداندن روابط دیپلماتیک به توافق رسیده‌اند. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران هم در پایان ژانویه به منظور عادی‌سازی مجدد روابط به پاکستان سفر می‌کند.
باجپایی در این نوشتار می‌افزاید: به‌رغم ترس از اینکه تحولات اخیر جبهه جدیدی را در میانه درگیری‌ها و بی‌ثباتی جاری در خاورمیانه باز کند، هر دو طرف تاکنون واکنش نسبتاً سنجیده‌ای را نشان داده‌اند. وزارت خارجه هر دو کشور اعلام کرده‌اند که اقدامات آنها شورشیان پناه گرفته در قلمرو کشور دیگر را هدف قرار داده است، نه خود دولت را.
وی افزود: این نشان می‌دهد که اقدامات ایران در قبال پاکستان ارتباط مستقیمی با اقدامات این کشور در خاورمیانه و تحولات ژئوپلیتیکی گسترده‌تر ندارد. همچنین هیچ‌یک از این دو کشور خواهان درگیری گسترده‌تر نیستند.
این پژوهشگر انگلیسی ادامه داد: برخلاف مشکلات مزمن پاکستان با همسایگانش (هند و افغانستان)، روابط این کشور با ایران نسبتاً پایدار بوده است. ساعاتی پیش از حملات هوایی ایران، نخست وزیر موقت پاکستان، در حاشیه مجمع جهانی اقتصاد در داووس با وزیر امور خارجه ایران دیدار کرد. در همان روز دو کشور رزمایش دریایی مشترکی را در نزدیکی تنگه هرمز و خلیج فارس صورت دادند.
باجپایی نوشت: اگرچه گستردگی خصومت‌های اخیر بی‌سابقه بود، ولی تنش‌ها و درگیری‌های مرزی چیز جدیدی نیست. ایران و پاکستان مدت‌هاست که یکدیگر را متهم کرده‌اند که از خاک‌شان برای حملات شورشیان در مرزهای دو کشور استفاده می‌شود.
در ادامه این جستار می‌خوانیم: در حالی که هیچ یک از طرفین خواهان یک درگیری گسترده‌تر نیستند، خطر نهفته رویداد تصادفی وجود دارد، به‌ویژه هنگامی که هر دو طرف به دنبال قدرت‌نمایی نسبت در حوزه امنیت ملی هستند. اما در حال حاضر، بعید به نظر می‌رسد که تنش‌ها بیشتر شود زیرا اسلام آباد و تهران به جای هدف قرار دادن یکدیگر بر خنثی کردن شورش‌های بلوچ در داخل مرزهای خود متمرکز هستند.
این پژوهشگر انگلیسی تصریح کرد: برخلاف ماهیت به‌هم پیوسته درگیری و بی‌ثباتی در خاورمیانه، تنش‌ها بین ایران و پاکستان مهار شد و بعید است به کشورهای همسایه و منطقه وسیع‌تر جنوب آسیا سرایت کند.
نظر شما