نیلوفر امینی‌فر در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره رابطه ارتباط مجریان برنامه‌های تلویزیونی و مخاطب، اظهار داشت: جذب مخاطب و موفقیت یک اثر تلویزیونی به نوع تولید آن و میزان صداقت فضای ارایه شده در قاب رسانه است؛ احترام به نگاه فهیم مخاطب، رسانه را پرطرفدار می‌کند، به هیچ وجه نباید هوش مخاطب را نادیده گرفت.
مجری برنامه «اینجا ایران است» گفت: زمانی سریال‌های تلویزیونی، حتی برنامه‌های زنده سرگرمی مجری‌محور، به قدری جذاب و متفاوت بود که همه اعضای خانواده زمان و شبکه را به هم یادآوری می‌کردند و هنگام پخش وعده می‌کردند و دور هم جمع شوند، صدای خنده های همه اعضای خانواده فارغ از همه دغدغه‌هایی که در روز داشتند، تخمه‌شکنان و چای‌خوران از همه خانه‌ها بلند می‌شد، همه چیز مربوط به شرایط سخت و معیشت نبود، آن زمان هم مشکلات وجود داشت، اما مجری و رسانه بلد بود چطور مخاطب را از دنیای تاریک جدا کند و ساعاتی دل خوشی و امید ایجاد کند.
وی اظهار داشت: فردای پخش سریال در تاکسی و اتوبوس، بحث و تحلیل ها بر سر داستان و شخصیت‌های سریال بود، حتی همسایه‌ها شاید یک ساعت در راهروی آپارتمان می‌ایستادند و به نقد و بررسی آنچه دیشب در رسانه دیده بودند، می پرداختند، حتی خود ما هم در میان دوستان و همسایگان مستقیم سیبل بودیم و خیلی از این نقدها درست بود و برای اجراهای بعدی ما راهگشا.
از هوشیاری مخاطب نباید غافل شد
مجری هم در همان قامت البته کوچک و محدودتر می‌تواند همان نقش معلم را ایفا کند، مخاطب را جذب کند تا برنامه و رسانه را دوست داشته باشد نه اینکه در کمتر از چند ثانیه با کنترل شبکه را عوض کند
امینی‌فر در توضیح علل سرد شدن رابطه میان مخاطب و برنامه و رسانه در سال‌های اخیر گفت: از دید و تجربه من دوعلت عمده وجود دارد، اول نادیده گرفتن هوشیاری مخاطب و دوم تنوع رسانه‌ها و نوع تولید محتوا است، فضا به قدری متنوع و جذاب شده که برنامه‌سازانی که همان دیدگاه سنتی خود را دارند از عرصه رسانه عقب می‌مانند، البته شاید برخی از دوستان نظرات قابل احترام دیگری هم داشته باشند، قبول؛ اما از هوشیاری مخاطب نباید غافل شد.
مجری برنامه «تهران ۲۰» افزود: با اینکه سال‌ها برنامه‌های مختلف ترکیبی، خانوادگی و سرگرمی در رسانه ملی را تجربه کردم، اما هیچ‌کدام را به صرف علاقه‌مندی به هنر اجرا و عطش دیده شدن، قبول نکردم، معتقدم تهیه‌کننده و کارگردان با هر میزان فقر و محدودیت در انتخاب، نباید انتخاب نامناسب داشته باشد، انتخاب به‌جا و درست کلیات و جزییات یک برنامه موکدا انتخاب مجری، می‌تواند ارتباط مخاطب و رسانه در حد اعلا در مسیر بلوغ هدایت کند.
ای کاش فامیل شدن رسانه و مردم آرزو نشود
امینی‌فر خاطرنشان کرد: البته برای خود من به عنوان یک مجری همیشه اهمیت داشته که در برنامه‌ای حضور داشته باشم که سواد گردانندگان آن همراه من باشد، حداقل قدرت کسب آگاهی در خصوص محتوایی که ارائه می کنند در خود من وجود داشته باشد، تا بتوانم با اصل ماجرا ارتباط بگیرم دریافت خوبی از هدف برنامه داشته باشم، تا بتوانم محتوای خوبی به مخاطب برنامه ارائه کنم، معتقدم این یک وسواس بی نظیراست که می‌تواند رسانه را در عرصه رقابت در جایگاه متعالی خود حفظ کند.
گوینده و بازیگر برنامه «جمعه ایرانی» در رادیو گفت: از سوی دیگر مجری یک برنامه زمانی می‌تواند مخاطب را پای تلویزیون میخکوب کند که حرفش از سر درک و صداقت باشد، مثل معلم‌ها سر کلاس؛ دوران مدرسه دقیقا معلم‌هایی روی ما تاثیر گذاشتند که قدرت انتقال علم و مفهوم را بلد بودند، در عین حال ما این طور متوجه می‌شدیم او ما را دوست دارد و صرفا به دلیل داشتن یک شغل به ما آموزش نمی‌دهد، مجری هم در همان قامت البته کوچک و محدودتر می‌تواند همان نقش معلم را ایفا کند، مخاطب را جذب کند تا برنامه و رسانه را دوست داشته باشد نه اینکه در کمتر از چند ثانیه با کنترل شبکه را عوض کند.
امینی‌فر به رفتار مجریان برخی برنامه‌های تلویزیون اشاره کرد، گفت: گاهی در رسانه ملی احساس غریبگی می‌کنم، چهره‌ها کمتر آشنا هستند، این روزها خیلی بیشتر دل‌نگران مکان تولد هنر و حرفه‌ام هستم؛ این غریبگی حتی از روی آنتن به مخاطب هم سرایت می‌کند؛ روزهای دوری نیست، زمانی همه به هم با شور و ذوق، تماشای برنامه‌های مختلف شبکه‌ها را پیشنهاد می‌دادیم، زمانی مجری‌ها اعضای خانواده‌مان بودند، بازیگران سریال‌ها اقواممان بودند؛ ای کاش فامیل شدن رسانه و مردم آرزو نشود و مدیران زوردتر تدبیر کنند به احترام و باور متقابل مردم و رسانه این فاصله‌ها جبران شود.
نظر شما