به گزارش خبرنگار ایرنا، عملیات فتحالمبین عملیات نظامی گسترده نیروهای مسلح ایران، علیه نیروهای مسلح عراق، در خلال جنگ ایران و عراق بود، که در فروردین ۱۳۶۱ با تلفات بالای انسانی، پس از هفت روز نبرد سنگین و با پیروزی قاطع نیروهای ایرانی و عقبنشینی نیروهای عراق از سرزمینهای اشغال شده، به پایان رسید.
این عملیات در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز دوشنبه ۲ فروردین ۱۳۶۱ در جبهه جنوبی، در منطقه غرب شهرهای شوش و دهلران با وسعت حدود ۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع در استان خوزستان انجام شد.
بسیاری بر این باورند که این عملیات نقطهعطف جنگ ایران و عراق است، که در نهایت منجر به بیرون راندن نیروهای عراقی از بخش بزرگی از خاک خوزستان شد.
در مجموع عملیات فتحالمبین باعث آزادسازی ۲ هزار و ۴۰۰ کیلومتر مربع از سرزمینهای اشغالی، شامل دهها بخش و روستا و نیز چندین جاده ارتباطی مهم در استان خوزستان شد، همچنین شهرهای دزفول، شوش، دهلران و اندیمشک، همچنین پایگاه هوایی دزفول از دید و تیر مؤثر نیروهای عراقی خارج شد.
بر اساس بررسی های میدانی خبرنگار ایرنا، چنین عملیات غرورآفرین و ماندگاری، دستمایه چند صد نفر از جوانان متعهد و هنرمند شهر وحدتیه شهرستان دشتستان استان بوشهر شد تا در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت این مانور را شبیه سازی کنند.
استقبال از این مانور که در دامنههای زاگرس و در جوار شهر وحدتیه برگزار شد با وجود سرمای زمستانی با استقبال پرشور مردم استان دارالحماسه و ولایت مدار استان بوشهر و بویژه شهرستان دشتستان برگزار شد.
در روزهایی که جامعه بیش از هر زمان دیگر تشنه روحیات فداکاری، ایثار و از خودگذشتگی هشت سال دفاع مقدس است برگزاری چنین مانوری شاید یکی از ابزارهای مهم برای ترویج این روحیه باشد.
عنوان نمایش
نشستهای ابتدایی جهت برنامه ریزی و تعیین ساختار اصلی کار با حضور هنرمندانی چون حسین جمی، سید عدنان مزارعی، احسان شبانکاره و حمید سعیدی آخر هر هفته برگزار می شد و بر روی تمامی زوایا اعم از عنوان نمایش، مکان، زمان، ساختار و متن بحث می شد.
برای انتخاب عنوان نمایش چند نشست برگزار شد تا در انتها نام "شلیکا ۶۱"، که شلیکا هم نام سلاح است و هم نام یکی از شیارهای مهم منطقه فتح المبین که شهدای زیادی از استان بوشهر در آن آسمانی شدند و عدد ۶۱ نیز سال انجام عملیات فتح المبین بود.
صحبت های زیادی با کارشناسان بنیاد شهید، سپاه، رزمندگان وفرماندهان انجام شد و تمام سعی و تلاش گروه بر این بود که در این کار اسامی و اتفاقات عین واقعیت باشد.
برای نمونه در شهر گناوه مدرسه ای وجود داشت که ۱۶ نفر از دانش آموزانش در این عملیات به شهادت رسیده بودند و بعد از این عملیات نام مدرسه از دکتر شریعتی به شهدای فتح المبین تغییر کرده بود.
مصاحبه های زیادی با رزمندگان شهر وحدتیه که در این عملیات حضور داشتند، انجام و سعی شد از خاطرات آنها در این نمایش استفاده شود.
در کنار برگزاری نشستها، با آماده شدن متن اولیه نمایش، هیات تعزیه وحدتیه برای جذب بازیگر فراخوان داد و نفراتی برای بازیگری و نفراتی برای صدا پیشگی انتخاب شدند.
آغاز تمرینات
همزمان بازیگرها انتخاب و تمرینات بصورت هفتگی انجام می شد ولی به مانند کارهای قبل معمولا هفته های آخر نفرات بیشتر پای کار میآمدند.
برای آماده کردن زمین از ادارات و سازمانهای زیادی مانند راه و شهرسازی، شهرداری، قرارگاه جهادی کریم اهل بیت، مهندسی سپاه استان و... درخواست کمک شد که هر کدام در حد توان خود کمک کردند.
اینکه شباهت زیادی به منطقه اصلی عملیات در منطقه زعند (روستایی در اطراف شوش) داشته باشد؛ نزدیک به شهر باشد برای استفاده از امکانات مانند برق و آب؛ و در آخر داشتن راه دسترسی یکی دیگر از مولفه هایی بود که باید در نظر گرفته میشد.
ساخت جنگ افزار
کار ساخت و آزمایش سلاح های سنگین نیز با ساخت تانک توسط نعمت اله فلیونی در منزل شخصی و ساخت هواپیما در منزل علیرضا جناب در نزدیکی زمین اجرا آغاز شد . ساخت این ادوات بدون هیچ گونه تجربه، تخصص و کمکی توسط همین نفرات با آزمون و خطا انجام شد و نظرات فنی و کارشناسی این دوستان بسیار زیبا و راهگشا بود.
تمام سعی و تلاش دوستان در ساخت جنگ افزارها بر این بود که این سلاح ها قابلیت شلیک کردن و حرکت داشته و نه فقط دکوری باشند.
چند بار به دلایل مختلف زمان اجرای نمایش به تاخیر افتاد و در نهایت قرار شد نمایش در دهه مقاومت و در سالگرد شهادت سردار شهید قاسم سلیمانی برگزار شود.
تهیه خودرو
دستیار کارگردان نمایش " شلیکا ۶۱" به ایرنا گفت: برای بهتر شدن و طبیعی به نظر رسیدنکار باید از ابزار و وسایل متناسب در صحنه استفاده میشد. جعبه های مهمات، لباس نظامی خاکی، سبز سپاه، ارتشی و عراقی، خودروهای نظامی مانند لندکروز، جیپ، موتور سیکلت از دیگر نیازهای مانور بود که به همت تیپ پیاده امام صادق، آمادگاه شهید تجاره سپاه، حفظ آثار سپاه شهرستان، سپاه شهرستان دیلم و شماری از شهروندان وحدتیه تدارک بسیار خوبی در این حوزه دیده شد.
حسین جمی افزود: در این اثر تلاش شد آنچه واقعیت عملیات فتح المبین بوده به نمایش گذاشته شود برای مثال دانش آموزان مدرسه شهدای فتح المبین گناوه؛ روایت عباسعلی رزمنده اصفهانی که قبل از عملیات اسیر می شود و سر از تنش جدا می شود ولی عملیات را لو نمی دهد.
نورپردازی
به گفته وی حجم وسیعی از نور پردازی نیاز به امکانات زیادی مانند چند صد متر سیم و کابل مناسب، تابلو برق، دکل نور و فالو داشت که بخشی از این وسایل خریداری و بخشی هم از اداره برق وحدتیه، فاوا سپاه استان، قرارگاه جهادی تامین شد.
جمی یادآور شد: در بخش صوت در محیط با آن وسعت زیاد نیاز به امکانات حرفه ای و تکنسین حرفه ای بود که بتوان صدا را با حجم و کیفیت مناسب به گوش بازیگران رساند که در این بخش هیئت های مذهبی همکاری خوبی داشتند.
امنیت نمایش
کارگردان نمایش " شلیکا ۶۱" در ارتباط با این مانور به ایرنا اظهار کرد: یکی از اصلی ترین بخش های کار در این حجم و سطح که اتفاقا نمایش بعد از اتفاق ناگوار بمب گذاری در کرمان و باعث ناراحتی شدید عوامل در اولین شب اجرا شد.
هادی امیدیان افزود: حفظ امنیت این مراسم آن در این مقطع حساس، بر دوش گردان امنیتی ۴۰۸ امام علی (ع) شهرستان دشتستان بود که با تجهیزات کامل و بروز در هر سه شب کمک شایانی کردند.
وی ادامه داد: با گذراندن حدود سه ماه تمرین، گروه ۳۰۰ نفره با بیم و امید و استرس زیاد حاصل تلاش خود را به بهترین نحو ممکن برای عموم به نمایش گذاشتند.
امیدیان بیان کرد: هدف گروه بعد از کسب رضای خداوند و شهدا، رضایت مردم بود بویژه شهروندان وحدتیه که نزدیک به محل برگزاری نمایش بیش از یک ماه صداهای گوشخراش تیراندازی و انفجارها را تحمل و همکاری شایانی در برگزاری این رویداد داشتند.
نظر شما