به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، این روزنامه انگلیسی، «نور حَمَد» را یکی از این زنانی ساکن غزه معرفی کرده که تا قبل از حملات رژیم صهیونیستی به شهر، خود را برای به دنیا آوردن اولین نوزادش آماده می کرد.
گاردین نوشت، اتاقی که این زن فلسطینی برای استقبال نوزادش تزیین کرده بود اکنون دیگر وجود ندارد. خانه آنها بعد از این که او و همسرش به جنوب غزه عزیمت کردند، تحت بمباران ها ویران شد.
حمد، اکنون در خانه دو اتاق خوابه خواهرش در خان یونیس زندگی می کند و با ۲۵ نفر دیگر از اعضای خانواده اش در زیر یک سقف بسر می برد.
اشتیاق تولید نوزادش، اکنون به یک نگرانی بزرگ درباره امنیت و سلامت فرزندی که هنوز به دنیا نیامده و چگونگی به دنیا آوردن او در یک منطقه جنگی تبدیل شده است.
وی می گوید: «نمی دانم چگونه دخترم را به دنیا خواهم آورد و بدون سرپناه و پوشاک چگونه به او رسیدگی خواهم کرد. چون چیزی برای من باقی نمانده است».
صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف)، صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA)، سازمان جهانی بهداشت و دیگر سازمان ها این هفته اعلام کردند که با تخریب یا نابودی کامل ۱۴ بیمارستان از ۳۵ بیمارستان و ۴۶ مرکز بهداشتی از ۷۲ مرکز در غزه، روزانه ۱۸۰ زن در شرایطی که مراقبت های بهداشتی کاملی وجود ندارد، از جمله انجام عمل های سزارین بدون تزریق مُسُکِّن و ترخیص تنها چند ساعت بعد از زایمان، نوزادان خود را به دنیا می آورند.
این سازمان ها در بیانیه مشترکی هشدار دادند: برخی از زنان در خانه های خود، در خیابان ها و در بین خرابه ها و یا اماکنی که وضعیت بهداشتی وخیمی دارند فرزندان خود را به دنیا می آورند و این در حالیست که خطر عفونت و عوارض پزشکی رو به افزایش است.
مراکز بهداشتی که همچنان فعال هستند و با ازدحام زخمی های حملات هوایی اسرائیل مواجه اند و این سازمان ها هشدار داده اند که انتظار می رود مرگ و میر زنان باردار با توجه به فقدان دسترسی به مراقبت های کافی در غزه افزایش یابد.
به گفته آنها، تاثیرات روانی این جنگ در عین حال تبعات مستقیم و گاها مرگباری دارد که از جمله آنها افزایش استرس ناشی از سقط جنین، به دنیا آمدن نوزادان مُرده و تولدهای زودرس است.
گاردین به نقل از دکتر ظاهر سهلول رئیس گروه امدادرسان «مدگلوبال» نوشت: در حالی که بیمارستان ها به دلیل نبود سوخت، آخرین تجهیزات خود را خاموش می کنند، بخش های زایمان تاریک می شوند و نوزادان و مادران آنها در رنج هستند. این ها غم انگیز ترین حوادثی هستند که در عین حال به آسانی قابل پیشگیری نیز می توانند باشند، اما این مهم در شرایط فعلی جنگ غزه ممکن نیست.
حمد که به عنوان داوطلب در بیمارستان غزه کار می کرد، خود شاهد چنین آشفتگی هایی در بین نیروهای بخش های مراقبت های بهداشتی بوده و می گوید «زخمی ها در حیاط خلوت و راهروهای بیمارستان های درمان می شوند. جراحی ها، جراحی بدون استریلیزاسیون یا بیهوشی انجام می شود. صحنه‌ها بسیار سخت هستند، اما این کمترین چیزی است که می‌توانم به هموطنانم بگویم.»
این مادر باردار هفته ای دو یا سه بار به مرکز آژانس کمک رسانی سازمان ملل به آوارگان فلسطینی (UNRWA) مراجعه می کند تا غذای کنسرو شده و آب آشامیدنی را جمع آوری کند. غذا به اندازه کافی برای ۲۵ عضو خانواده او وجود ندارد و او نگران است که تغذیه نامناسب و آب آلوده یا شور به فرزند متولد نشده اش، آسیب برساند.
وی گفت: من برخی از مواد غذایی دارای مواد نگهدارنده را مصرف می کنم که به سلامتی من و جنینم آسیب می‌زند. وضعیت سلامتی و روانی من خوب نیست.
نظر شما