سعید بابایی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: کودکی که از نعمت داشتن پدر یا مادر یا هر دو در برهه ای از زمان حتی کوتاه محروم می شود در معرض فشارهای روانی زیادی قرار می گیرد. بنابراین معتقدیم که هر چه در مراکز نگهداری به این عزیزان خدمت صورت پذیرد باز جای یک خانواده را نمی گیرد.
وی تاکید کرد: برای همین تمام تلاش بهزیستی و شرکای اجتماعی آن این است که در درجه اول در صورت امکان کودک را به خانواده خود بازپیوند کند در درجه بعدی او را وارد خانواده اقوام نسبی خود کند در درجه بعدی شرایط فرزندپذیری او را فراهم خواهد کرد.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفت: کودکان در خانه های نگهداری بهزیستی همراه سایر همسالانشان به مدرسه می روند، درس می خوانند، در کلاس های مهارت افزایی شرکت میکنند و به مسافرت می روند.
بابایی خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۰۲ تقریبا از نظر اسکان و خوراک و پوشاک این کودکان خیال آسوده تری نسبت به دهه های گذشته داریم اما همان طور که گفته شد بزرگترین خلاء همان عدم حضور خانواده است که با هیچ چیزی پر نمی شود.
وی پیش از این به خبرنگار ایرنا گفته بود: بازپیوند کودک به خانواده اینگونه است که تلاش میشود که کودک وارد خانواده زیستی خود شود و اگر نشد، بتواند در خانواده جایگزین، اقوام سببی و نسبی خود ساماندهی شود و اگر این اتفاق هم نیفتاد بتواند وارد فرآیند فرزندخواندگی امین موقت شود و در نهایت اگر هیچکدام از اینها میسر نبود به ناچار داخل مراکز بهزیستی نگهداری شود.
وی خاطرنشان کرد: نگهداری در مراکز بهزیستی با گذشته تفاوت کرده است. در گذشته شاید در دهه های دور پرورشگاه ها با ظرفیت زیاد از کودکان نگهداری میکردند امادر حال حاضر مراکز شبه خانواده ای هستند که با ظرفیت های محدود بین ۱۰ تا ۲۰ کودک و نوجوان در آنها در حال نگهداری هستند و این فرآیند را دنبال میکنند.
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور پیش از این تصریح کرده بود: در بیستم فروردین امسال اصلاحی در آیین نامه اجرایی ماده ۳۶ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست (مصوب ۱۳۹۲) انجام شد که بر اساس آن، قرار است از شیوه های دیگری برای خروج کودکان از مراکز و ورود آنان به خانواده حتی به صورت موقت بهره گرفته شود.
به گزارش ایرنا، آیین نامه اجرایی قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست موضوع تصویبنامه شماره ۴۸۷۷۳/ ت ۵۱۱۷۸ ه مورخ ۲۰/۴/۱۳۹۴ به شرح زیر اصلاح شد:
۱-متون زیر به عنوان بندهای (ذ)، (ر) و (ز) به ماده (۱) الحاق میشوند:
ذ- موسسه: شخص حقوقی اعم از مرکز، انجمن یا موسسه که در اجرای ماده (۳۶) قانون، دارای پروانه تاسیس از سازمان بوده و موضوع فعالیت آن حمایت و مراقبت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست میباشد.
ر- موسسه مراقبتی: موسسه ای که طبق ماده (۳۶) قانون، با مجوز سازمان تاسیس و عهدهدار نگهداری شبانهروزی کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست با تفکیک رده سنی و جنسی در محیط مشترک میباشد.
ز- موسسه مراقبت خانواده محور: موسسهای که طبق ماده (۳۶) قانون، با مجوز سازمان تاسیس و مدیریت و نظارت بر نگهداری و مراقبت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست را در خانوادهها بر عهده دارد.
۲- شماره ماده (۱۳) به (۱۴) اصلاح و متن زیر به عنوان ماده (۱۳) الحاق میشود:
ماده ۱۳- سازمان میتواند کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست را که به دستور مرجع قضایی به سازمان معرفی شده یا میشوند تا تعیین تکلیف نهایی در مرجع قضایی، به طور موقت راسا یا از طریق موسسات مراقبت خانوادهمحور به خانوادههای دارای صلاحیت بسپارد.
تبصره- شیوهنامه اجرایی این ماده در اموری مانند الگوی نگهداری و مراقبت خانوادهمحور و ضوابط مربوط به نحوه شناسایی و احراز صلاحیت خانواده و موسسات، نحوه آموزش و آمادهسازی خانوادهها، شرایط واگذاری، نحوه بازپیوند کودک و نوجوان، نظارت بر وضعیت آنان، آموزشهای ضروری به متقاضیان و نحوه فرهنگسازی، ظرف حداکثر سه ماه از تاریخ ابلاغ این تصویبنامه توسط مرجع ملی حقوق کودک و سازمان بهزیستی کشور با همکاری سازمان اجتماعی کشور، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و ستاد ملی جمعیت تهیه و پس از تایید وزیر دادگستری اجرا میشود.
۳- در ماده (۱۴)، بعد از عبارت "این آیین نامه" عبارت "مرجع ملی حقوق کودک می باشد و "الحاق و عبارت " و نیز" حذف می شود.
نظر شما