به گزارش ایرنا، در چارچوب هفته نخست رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا شاگردان یحیی گل محمدی در پرسپولیس درحالی برابر النصر عربستان به میدان رفتند که در یک بازی کاملا ناامید کننده با نتیجه ۲ بر صفر برابر حریف خود شکست خورده تا بازنده بازی سرنوشت‌ساز خود در دور گروهی باشند.
گل‌محمدی در ترکیب ابتدایی خود همان بازیکنانی را در ترکیب قرار داد که در آخرین بازی خود در لیگ برتر برابر فولاد قعرنشین به میدان فرستاده بود. علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی‌گنجی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، دانیال اسماعیلی‌فر، علی نعمتی، مسعود ریگی، میلاد سرلک، مهدی ترابی، سعید صادقی، محمد عمری و وحید امیری ۱۱ مرد یحیی در این بازی سرنوشت ساز بودند. حضور مسعود ریگی و میلاد سرلک به عنوان دو هافبک دفاعی در این بازی حدس و گمان‌ها را به آن سو برد که سرخ‌پوشان از حریف خود واهمه دارند که روند بازی هر چه پیش رفت، این موضوع را بیش از پیش نمایان کرد.
در تک تک ثانیه‌های بازی در نیمه اول ترس را در ساق پای بازیکنان پرسپولیس قابل مشاهده بود. هیچ اثری از سبک بازی معروف پرسپولیسی‌ها که بازی مالکانه با پاس‌های متوالی است وجود نداشت و تعداد پاس‌های متوالی شاگردان گل محمدی از تعداد انگشت‌های یک دست فراتر نمی‌رفت و به خوبی مشخص بود که سرخ‌پوشان پیش از بازی، نتیجه را به حریف عربستانی خود باخته‌اند.
سوالی که به وجود می‌آید آنجاست که چرا گل‌محمدی از سروش رفیعی یا یاسین سلمانی در کنار یکی از هافبک‌های دفاعی خود استفاده نکرد تا روی خلاقیت این دو بازیکن بتواند در دیداری که میزبان است، روی دروازه حریف خطری ایجاد کند. کمااینکه با ورود سروش رفیعی در نیمه دوم علی‌رغم اینکه پرسپولیس 10 نفره بود، ضرب آهنگ این تیم تغییر کرد و توانست توپ و میدان را در اختیار داشته باشد. چرا یاسین سلمانی که در بازی آخر پرسپولیس در لیگ برتر ستاره این تیم بوده و موفق به گلزنی شده است روی نیمکت باید باشد و تنها سه دقیقه مانده به پایان بازی به میدان بیاید؟ سلمانی در همان دقایق کم بازی دیشب نیز برای النصر دردسر ایجاد کرد.
مصدومیت ترابی؛ بهانه دست به نقد
از روز گذشته تا حالا همه یکی از مهم‌ترین عوامل ناکامی پرسپولیس را مصدومیت بد موقع مهدی ترابی قلم‌داد کردند. این موضوع به هیچ وجه قابل انکار نیست که اگر روز روز ترابی باشد، پرسپولیس قادر است هر کار غیرممکنی را ممکن کند. در روزهای که پرسپولیس کمترین امیدی به قهرمانی داشت ترابی با ارائه بهترین فرم خود در ۱۰ بازی پایانی پرسپولیس در لیگ برتر و جام حذفی سبب شد تا این تیم با پیروزی در تمامی بازی‌های خود سومین دوگانه تاریخ خود را رقم بزند اما تیمی که در قاموس یک مدعی در ایران و آسیا حضور دارد و در سالیان اخیر افتخارات متمادی را رقم زده، مگر می‌شود متکی به یک ستاره باشد. از زمانی که قرعه النصر با پرسپولیس درآمد همه توجهات به سوی فوق ستاره پرتغالی رفت و به نظر می‌رسید رونالدو ستاره النصر در تقابل با پرسپولیس باشد و کار را برای این تیم در تقابل با سرخ‌پوشان در بیاورد اما بر عکس تصورات این بازیکن و حتی سایر بازیکنان خارجی و ستاره این تیم که در تابستان راهی ریاض شدند نقش کمی در این برتری داشتند و برعکس بازیکنان عربستانی النصر تفاوت‌ها را رقم زدند.
از آن بدتر بی برنامگی پرسپولیس بعد از مصدومیت ستاره خود بود. هر چند مصدویمت زودهنگام ترابی در دقیقه ۴ اجازه نداد تا ببینم او می‌تواند تفاوت‌ها در بازی با النصر را رقم بزند یا نه، اما بعد از تعویض اجباری وی و حضور شهاب زاهدی، شاهد آن بودیم که پرسپولیس همچنان بی‌برنامه و بی‌نظم بازی می‌کند و سرمربی که سه قهرمانی لیگ برتر را در کارنامه خود دارد هیچ پلن دومی برای فرار از فشار النصری‌ها ندارد. اگر بخواهیم راحت‌تر صحبت کنیم سرخ‌پوشان در بازی با النصر یکی از بی نظم‌ترین و بی‌برنامه‌ترین تیم‌های بودند که در یک دهه اخیر بازی آن را مشاهده می‌کردیم. به جرات می‌توان گفت که این تیم حتی پلن یک برای تقابل با سعودی‌ها نداشت و النصری‌ها در شبی که چندان خوب بازی نکردند؛ توانستند مثل آب خوردن شاگردان گل محمدی را شکست دهند.
تعویض‌های عجیب و اصرار بر تداوم حضور زاهدی و سرلک
عجیب‌ترین اتفاق بازی حضور شهاب زاهدی به جایی ترابی بود. بازیکنی که به هیچ وجه در سبک بازی پرسپولیس حل نمی‌شود و بعد از ۵ بازی برای پرسپولیس هیچ اثر گذاری در ترکیب این تیم نداشته است. این بازیکن در نیمه نخست یک بخت مسلم گلزنی را با یک پاس بی‌دلیل هدر داد و کار نیمه تمام مهاجم سرخ‌ها را مدافع عربستانی النصر به بهترین شکل انجام داد تا یک مدافع درس بزرگی به این مهاجم بدهد.
زاهدی تنها موقعیت گلزنی پرسپولیس در نیمه این دیدار را نیز با ضربه سر ناشیانه خود به هدر داد و بعد جایی خود را به یاسین سلمانی داد تا یحیی همچنان ابهام برانگیز عمل کند. سوال‌های زیادی که در میان به وجود می‌آید این است که اگر زاهدی آنقدر خوب است که جایی ستاره پرسپولیس را بگیرد چرا از اول بازی حضور نداشت و اگر ضعیف است چرا باید در چنین بازی حساسی به بازی بیاید؟ چرا باید اجازه حضور سلمانی در تیم امید به بهانه بازی حساس پرسپولیس با النصر صادر نشود اما او در دقیقه ۸۷ به میدان بیاید؟
نکته دیگر اخراج ناشیانه میلاد سرلک بود. بازیکنی که تا ماه پیش برای دعوت او به تیم ملی دعوا بود تا از خدمت سربازی برای دو سال معاف شود. بازیکن ملی‌پوش پرسپولیس بعد از دریافت معافیت ۲ ساله در حساس‌ترین بازی فصل پرسپولیس به بچه‌گانه ترین شکل ممکن اخراج شد تا دست سرخ‌پوشان را در پوست گردو بگذارد. از طرفی نیز سرلک یکی از ضعیف‌ترین ورژن‌های خود را در این بازی نشان داد تا بیش از پیش مشخص شود سرخ‌پوشان از رویارویی با ستاره‌های عربستانی واهمه دارند. نکته دیگر در خصوص سرلک این است که با توجه به عملکرد ضعیف وی و کارت زردی که داشت چرا یحیی او را از بازی بیرون نکشید تا با حضور یک هافبک دفاعی دیگر، نفس تازه‌ای به خط هافبک این تیم بدهد یا با ورود سروش چاشنی خلاقیت را به این تیم اضافه کند؟
بزرگ‌نمایی؛ عربستانی‌ها ستاره النصر شدند
رونالدو، بروزویچ، لاپورت، اوتاویو و سادیو مانه ستاره‌های نام آشنا النصر بودند که به نظر می‌رسید کار را برای پرسپولیس سخت کنند اما این بازیکنان نه پاس گلی دادند و نه گلی زدند و نه اثری داشتند که تفاوت‌ها را رقم بزنند. با این حال بازیکنان بومی النصر عالی بودند، هرچند کمتر کسی فکر می‌کرد آنها موجب برتری این تیم برابر قهرمان ایران شوند. عبدالرحمان غریب که گل نخست النصر را با اشتباه مدافعان پرسپولیس زد، حتی احتمالش برای فیکس بازی کردن کم بود. در سوی دیگر محمد قاسم مدافع چپ این تیم که جانشین الکس تلس شده بود درحالی گل دوم تیمش را به بهترین شکل ممکن به ثمر رساند که در این فصل تنها ۵ دقیقه برای این تیم بازی کرده است. پس این نمی‌تواند استدلال خوبی باشد که دست پرسپولیس بسته بود. پرسپولیس این فصل بازیکنانی همچون علیرضا بیرانوند، حسین کنعانی زادگان، مرتضی پورعلی گنجی، میلاد سرلک، امید عالیشاه و چند بازیکن دیگری را در اختیار دارد که تجربه حضور در جام جهانی و فینال لیگ قهرمانان آسیا را دارند و در مواجه با بازیکنان عربستانی النصر به مراتب با تجربه‌تر و با کیفیت‌تر هستند.
خط حمله پرسپولیس در خنثی‌ترین حالت ممکن
نکته تعجب انگیزتر آنجاست که پرسپولیس در بازی که میزبان بود و چمن آزادی وضعیت مطلوبی نداشت، هیچ موقعیت گلزنی روی دروازه النصر ایجاد نکرد و تنها با دو شوت به سمت دروازه این تیم و بدون هیچ شوتی در چارچوب بازی را به پایان رساند. آنهم در مقابل تیمی که نقظ ضعف آن خط دفاعی و دروازه این تیم است. در این دیدار، بیش از پیش ثابت شد خط حمله این تیم زهردار نیست.
پرسپولیس در سالیان اخیر همواره در بدترین و سخت‌ترین شرایط کیفیت خود را حفظ کرده و نمایش قابل قبول و شایسته‌ای از خود ارائه داده است. این تیم با ۱۴ بازیکن تا فینال آسیا رفت و حتی با گل محمدی در حالی که کمتر کسی فکر می‌کرد با بازیکنان جدید خود بتواند از دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا صعود کند تا فینال آسیا صعود کرد و اگر خوش‌شانس بود می‌توانست قهرمان آسیا شود. اما نمایش ضعیف شاگردان گل محمدی در بازی شب گذشته برابر النصر که ناشی از ترس و بی برنامگی این تیم بود، یکی از بدترین بازی‌های تاریخ پرسپولیس در سالیان اخیر را رقم زد.
نظر شما