اربعین حسینی نقطه اوج پیوند مردم ایران و عراق

به گزارش ایرنا، کشور عراق با نام کربلای معلی گره خورده است و هر زائری که به عتبات عالیات سفر می کند از او با نام "کربلایی" یاد می شود، کربلایی که حرم مطهر امام حسین (ع) و مزار ۷۲ یار باوفایش به ویژه حضرت ابوالفضل العباس (ع) را در آغوش گرفته است.

سفر کربلا در اربعین حسینی زیبایی های بی نظیری دارد که در هیج جا نمی توان نمونه آن را مشاهده کرد؛ زیبایی های معنوی در کنار ازخودگذشتگی و زیبایی های مادی و انسانی جلوه خاصی به این سفر الهی داده است.

امام حسین (ع) در دهم ماه محرم سال ۶۱ هجری و در حالی که ۵۷ سال و چند ماه از سن مبارک ایشان می گذشت، به دست شقی ترین افراد زمانه خود به همراه ۷۲ نفر از یاران با وفایش به شهادت رسید، شهادتی که نقطه عطفی نه تنها در تاریخ شیعیان و مسلمانان شد، بلکه تاریخ جهان را نیز متحول کرد و درس شهادت امام سوم شیعیان پایه ای شد برای تمامی آزادگان جهان در ۱۴۰۰ سال گذشته و امروز جهان.

هرچند بسیاری از مردم و نخبگان در یکهزارو سیصد و هشتاد و سه سال پیش از قافله امام حسین (ع) جا ماندن و به ایشان، خاندان مطهر و یارانش یاری نرساندند، ولی پس از شهادت امام سوم شیعیان و یاران باوفایش، بسیاری از جا ماندگان با ابراز پشیمانی هرچند دیرهنگام، اقدام به خونحواهی امام حسین(ع) کردند.

حرکت و نهضت امام حسین(ع) و حماسه ایشان به همراه اهل‌بیت پاک و مطهرشان باعث شد تا مکتب و دین اسلام زنده و پس از آن به اقصی نقاط جهان منتقل شود، در واقع خون و حماسه کربلا باعث جلوگیری از تحریف اسلام شد.

بر همین اساس است که در روایات بر زیارت امام حسین(ع) و کربلا تاکید و سفارش شده است، بقائ دین منوط به بزرگداشت حماسه حضرت سیدالشهدا(ع) است؛ نکته مهم آن که هیچکدام از اهل بیت (ع) اربعین ندارند و خود اهل ‌بیت(ع)، حماسه اربعین حسینی را احیا کردند و بر اهمیت و گسترش آن تاکید کردند و همه این مسائل به این دلیل است که ترویج مکتب حسینی مقابله کنده با ظلم می باشد.

حماسه اربعین حسینی در واقع زائیده فرمایش و ندای لحظات پایانی حیات حضرت سیدالشهدا(ع) است که فرمودند: "هل من ناصر ینصرنی"، آیا کسی است که به ندای ولی‌خدا لبیک بگوید و به نصرت او بشتابد. ندایی که در سال های گذشته به دلیل حکومت های خودکامه عراق در خفا لبیک گفته می شد، اما با سقوط رژیم صدام چند سالی است که به طور علنی از سوی شیعیان و اهل تسنن و حتی مسیحیان و دیگر ادیان به طور علنی لبیک گفته می شود.

با سفر حضرت زینب (س)، امام سجاد (ع) و خاندان پاک امام حسین (ع) به کربلا که با اربعین امام سوم شیعیان همراه شد، نقشه راهی برای شیعیان ترسیم گردید که به حماسه ای ماندگار تبدیل شد و این حماسه در سال های اخیر با راهپیمایی اربعین حسینی به عظیم ترین تجمع جهان تبدیل شده است.

با گذشت صدها سال به ویژه پس از سقوط رژیم بعث صدام، مردم عراق با شور و حال خاصی برای زائران حسینی(ع) سنگ تمام می گذارند و با عبرت از خیانت مردم کوفه و شام، با تمام وجود از زائران اربعین حسینی(ع) پذیرایی می کنند و در این مسیر از هیچگونه خدمتی مضایقه و دریغ نمی کنند.

هرچند قبل از مرزهای ورودی به خاک عراق دهها موکب ایرانی برای زائران ایرانی، افغانستانی، هندی، کشمیری و آذربایجانی فعالیت چشمگیری دارند و خدمات بسیار زیادی ارایه می دهند، اما با ورود به خاک عراق قدم قدم موکب های بی شمار عراقی را مشاهده می کنیم که در حال خدمت رسانی به زائران حسینی(ع) از هر نژادی هستند.

در کنار موکب های عراقی، موکب های ایرانی زیادی نیز در مسیر راهپیمایی فعال هستند که در طول مسیر نجف به کربلا و همچنین در شهرهای نجف، کربلا و سامرا اقدام به ارایه انواع خدمات به زائران حسینی می کنند و در دو سال اخیر به ویژه امسال موکب های مسیر خسروی و مرز باشماق نیز به آنها اضافه شده و در طول این مسیر تا نجف موکب های زیادی از سوی عراقی ها ایجاد شده است.

پذیرایی از زائران حسینی(ع) خارجی توسط عراقی ها در خانه های خود یکی دیگر از مظاهر مهمان نوازی کریمانه عراقی ها به شمار می رود؛ مهمان نوازی که غیرقابل توصیف است؛ پذیرایی با انواع غذاها و میوه گرفته تا شستشوی لباس ها و شستن پاهای زائران حسینی.

موکب داران عراقی عموما افراد سن و سال دار هستند که جوانان عشیره و فامیل خود را گرد هم آورده و آنها نیز بدون منّت در حال خدمت رسانی به زائران حسینی(ع) هستند.

در مسیر ۷۸ کیلومتری نجف به کربلا شاید بتوان گفت به غیر از موکب های ایرانی چند هزار موکب کوچک و بزرگ عراقی شبانه روز و بدون وقفه و بدون منّت در حال پذیرایی و خدمت رسانی به زائران حسینی(ع) هستند و در این موکب ها در کنار انواع پذیرایی با بهترین غذاها و میوه ها، خدماتی همچون شستشوی لباس ها و پاها، خیاطی، محل استراحت، ارایه اینترنت مجانی، واکس زدن کفش ها و دهها خدمات دیگر به زایران حسینی(ع) ارایه می شود.

زیبایی های سفر اربعین حسینی(ع) در عراق بسیار است، زیبایی هایی که در هیچ سفر نصیب انسان نمی شود و نمی توان با هیچ قلم و تصویری آن را بازگو کرد؛ این سفر معنوی در عین حالی که مشقاتی به همراه دارد، ولی سراسر درس و معرفت در دل خود دارد و اوج ایثار و فداکاری را از سوی عراقی ها به نمایش می گذارد.

در ایام اربعین حسینی (ع) عراقی ها با هر توان و امکانی وارد عرصه خدمت رسانی به زائران می شوند و در این مسیر از هم سبقت می گیرند تا بتوانند خدمت بیشتری به زائران حسینی بکنند و رضایت امام حسین(ع) را به دست بیاورند.

یک خانواده عراقی فقیر فقط با نان خالی که تمام دارایی او است با پهن کردن موکت و روی آن سفره از زایران حسینی پذیرایی می کرد و به خاطر این که بیشتر از نان چیزی نداشت تا از زایران پذیرایی کند، از آنها عذرخواهی می کرد و اشک می ریخت.

شاید بتوان گفت که کوچکترین موکب کشور عراق متعلق به یک کودک ۴ یا ۵ ساله کریم عراقی است که تمام دارایی او چند لیوان آب یا شیر می باشد که با احترام به دست زائران حسینی(ع) می دهد و آنها را سیراب می کند، اما موکب دارانی که سن و سال آنها حتی از ۸۰ سال گذشته نیز در عراق فراوان هستند؛ کسانی که حتی از جوانان موکب دار تشنه تر برای خدمت می باشند، چرا که آنها این بار نمی خواهند از امام حسین(ع) و یارانش عقب بمانند.

با حضور در عراق در ایام اربعین حسینی (ع) مشاهده می شود که شیعیان عراقی از زن و مرد گرفته تا کوچک و بزرگ همه به دنبال خدمت به زائران حسینی(ع) هستند؛ کودکی دستمال کاغذی به زائران می دهد؛ پیر مردی کاسه آب به دست زائر می رساند.

یکی از نکات زیبای دیگر تلاش خادمان عراقی، تلاش زنان و دختران این کشور در پشت صحنه خدمت رسانی به زائران حسینی(ع) می باشد؛ زنان عراقی بسیاری از امکانات پذیرایی را در پشت موکب ها و یا خانه های خود تهیه و مردان عراقی آنها را به دست زائران می رسانند.

در دوران رژیم بعث صدام نه تنها مردم دیگر کشورها نمی توانستند در ایام اربعین حسینی(ع) به کربلا سفر کنند و در این مراسم شرکت نمایند، بلکه شمار عراقی ها شرکت کننده در این مراسم نیز بسیار کم بود و افرادی که توفیق شرکت در راهپیمایی اربعین حسینی(ع) نصیبشان می شد حتی تا حد مرگ نیز پیش می رفتند و شماری در زمان راهپیمایی اربعین و رسیدن به کربلای معلی توسط نظامیان و ماموران بعثی به شهادت می رسیدند، اما با دستگیری صدام، دیکتاتور عراق در سال ۲۰۰۳ و سپس اعدام وی و فروپاشی رژیم بعث، راه و مسیر مردم عراق تغییر پیدا کرد و آنها به اصالت اصلی خود بازگشتند و در یک کلام حسینی شدند.

مردم عراق در سال های اخیر و هر سال بهتر از سال قبل پذیرای میلیونی زائران اربعین حسینی(ع) هستند و در این راه تمامی امکانات خود را به صف می کنند و این در حالی است که عراق پس از صدام یعنی در سال ۱۳۹۳ گرفتار تروریست های داعشی شد و مردم این کشور آسیب های فراوان مادی و معنوی دیدند، ولی این مساله باعث نشد تا آنها دست از خدمت به زائران حسینی بردارند.

تنها موضوعی که باعث شد در سال های اخیر زائران دیگر کشورها نتوانند در مراسم اربعین حسینی(ع) شرکت کنند و در زیارت آنها وقفه ایجاد کرد، همه گیری بیماری کرونا در جهان و باطبع در عراق بود، موضوعی که خادمان عراقی را بسیار افسرده کرده بود و آنها در پیام ها و کلیپ های مختلفی که در شبکه های اجتماعی منتشر می کردند، بارها به این موضوع اشاره داشتند، اما در دو سال اخیر با کمتر شدن بیماری کرونا در جهان و عراق و آزاد شدن زیارت عتبات عالیات، فرصت دوباره خدمت رسانی عراقی ها به زائران دیگر کشورها فراهم شد، فرصتی که عراقی ها برای به دست آوردن آن لحظه شماری می کردند.

زائرانی که امسال و یا در سال های گذشته توانسته اند خود را به مراسم اربعین حسینی(ع) و راهپیمایی معروف آن برسانند، خاطره مهمان نوازی کریمانه عراقی ها را هرگز فراموش نمی کنند، خاطره ای که به برکت امام حسین (ع) و شهدای گرانقدر به بزرگترین تجمع مردمی جهان تبدیل شده است.

در چند دهه پیش دشمنان مسلمانان به ویژه انگلیس تلاش فراوانی برای ایجاد اختلاف میان مردم ایران و عراق کرده بودند و نتیجه این اختلاف، حمله رژیم بعث صدام به ایران و شهادت شمار زیادی از رزمندگان ایرانی و کشته شدن تعداد بیشتری از نظامیان عراقی بود، جنگی که به جز خسارت برای دو طرف ثمره ای دیگر نداشت؛ یکی از این خسارت ها، دوری مردم دو کشور از هم بود که با یاری خدا و نگاه ویژه امام حسین (ع) با دو عامل معنوی، این مساله پایان یافت.

عامل اول که دارای برکات فراوان بود، برگزاری باشکوه مراسم اربعین حسینی(ع) در عراق و شرکت زائران ایرانی در کنار عراقی ها در این مراسم معنوی می باشد و عامل دوم شهادت شماری از رزمندگان ایرانی بویژه سردار حمید تقوی فر و سپهبد حاج قاسم سلیمانی فرمانده سابق نیروی قدس سپاه در عراق بود که در مبارزه با تروریسم داعشی – آمریکایی در عراق جان خود را فدا کردند.

شهادت رزمندگان ایرانی در مبارزه با گروه تروریستی – آمریکایی داعش محبت زیادی بین دل های عراقی ها با ایرانی ها ایجاد کرد به حدی که بسیاری از عراقی ها که تا پیش از آن به دلیل تبلیغات مسموم انگلیسی ها و رژیم بعث صدام خود را دشمن مردم ایران می دانستند، متوجه شدند که مسیر را اشتباه رفته اند.

این دو عامل باعث شده تا محبتی وصف ناپذیری بین مردم عراق و مردم ایران ایجاد شود که روز به روز مستحکم تر می شود، موضوعی که به هیچ وجه مورد رضایت دشمنان داخلی و خارجی دو طرف نیست و آنها همواره سعی می کنند در این مسیر خلل ایجاد کنند که هوشیاری تمامی طرف ها را می طلبد.